ΑΡΙΘΜΟΛΟΓΙΑ

#ΑΡΙΘΜΟΛΟΓΙΑ #ΑΚΑΣ #ΤΑΡΩ #ΠΡΟΒΛΕΨΕΙΣ

ΑΡΙΘΜΟΙ ΔΡΟΜΩΝ ΖΩΗΣ

Σημειώσεις από Ananda Χριστίνα Καπενή.

Δείχνει τις κλίσεις και το μάθημα που πρέπει να μάθετε ή να ξεπεράσετε σε αυτή την ενσάρκωση. Αντιπροσωπεύει επίσης το κοσμικό δώρο που σας δόθηκε για να εκπληρώσετε το πεπρωμένο σας. Μας δείχνει τι ερχόμαστε να μάθουμε και πως να προχωρήσουμε στη ζωή καθώς και την επαγγελματική κατεύθυνση. Αν σε Δρόμο Ζωής βρω, 11, 22, 33 ή 44 δεν τα αθροίζω, τα αφήνω διψήφια. Αυτοί οι αριθμοί ονομάζονται κύριοι αριθμοί (Master numbers) και μας λένε οτι το άτομο έρχεται με μεγαλύτερη υποχρέωση Αποστολής, σε σχέση με άλλον που έχει μονοψήφιο αριθμό δρόμο ζωής

ΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ

ΠΧ 10/10/1990, ΤΟ 1990 ΤΟ ΚΑΝΩ ΔΙΠΛΟ ΑΡΙΘΜΟ, 1+9=10 ΚΑΙ 9+0=9 ΟΠΟΤΕ 10+9=19

ΠΡΟΣΘΕΤΟΥΜΕ

10+10+19=39=12=3

ΑΝ ΒΡΕΙΤΕ 11-22-33-44-55-66 ΚΛΠ, ΑΦΗΣΤΕ ΤΟΥς ΑΡΙΘΜΟΥΣ ΔΙΠΛΟΥΣ

Αρσενικό, γιάνγκ στοιχείο

Ο πρωτοπόρος, αυτός που προχωρεί μόνος του, ψάχνοντας τις εμπειρίες που θα οικοδομήσουν την ξεχωριστή του ατομικότητα.

Πρέπει να βρίσκει τον δρόμο του και να συνεχίζει την πορεία του με θάρρος, χωρίς φόβο ότι θα παρεκκλίνει.

Είναι οι πρώτοι που πετυχαίνουν αυτοσυνείδηση, οι πρώτοι που λένε 'εγώ είμαι'. Μαθαίνουν να αναμένουν αποτελέσματα μέσα από δοκιμές και λάθη. Χωρίς να ξέρουν γιατί επιθυμούν να είναι ηγέτες. Θέλουν να κυριαρχούν γιατί σκέφτονται για τον εαυτό τους σαν το κέντρο του κόσμου.

Η ανάγκη είναι να μάθουν να στηρίζονται στα πόδια τους και να αναπτύσσουν ανεξαρτησία.

Λέξεις - κλειδιά

Αυθόρμητος, ανεξάρτητος, επιθετικός, ατομιστής, δημιουργικός, δεσποτικός

Ο οδηγός, ο προϊστάμενος που αγαπά το κύρος, πρωτοποριακό πνεύμα, ισχυρή θέληση, καινοτομία, θάρρος, αποφασιστικότητα, στοχαστής, διοργανωτής, εύστροφος

Εκείνος που προχωράει

ΘΕΤΙΚΗ ΔΟΝΗΣΗ 1

Ικανός, δυναμικός, φιλόδοξος, αυτόνομος. Στηρίζομαι στις δικές μου δυνάμεις και στηρίζω και τους άλλους. Αυτοπεποίθηση, δημιουργικότητα, ζωτική ενέργεια, ανεξάρτητο, περνά εύκολα σε δράση.

ΑΡΝΗΤΙΚΗ ΔΟΝΗΣΗ 1

Υπερόπτης, αλαζονικός, αυστηρός, χρησιμοποιεί τους άλλους.

ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΟΥ

Η έλλειψη γνώσης του εαυτού του και ο αγώνας για να πιστέψει στον ανώτερο εαυτό του. Για να φτάσει σε επιτυχία πρέπει να ξεπεράσει τις αρνητικές εκφράσεις του εαυτού του. Πολλές φορές η επιθετικότητά του μπορεί απλά να κρύβει την μοναξιά του και την έλλειψη αυτοπεποίθησής του. Δεν έχουν υπομονή και πρέπει να περιβάλλονται από πιο υπομονετικά άτομα (πχ άτομα 6) που ταυτόχρονα δεν φοβούνται ότι θα τους εναντιωθούν. Η ανάγκη του να είναι πρώτος τον κάνει να παραμερίσει όλους τους άλλους για να φτάσει στον σκοπό του. Είναι πολύ ευαίσθητο στην επιδοκιμασία ή την κριτική. Θέλει να είναι επικεφαλής και μπορεί να φανεί αυταρχικός. Χρειάζεται ένα σύντροφο με δυνατό χαρακτήρα, που να είναι εγκάρδιος και υπομονετικός και αρκετά δυνατός για να σταθεί στα πόδια του. Η αγάπη και η τρυφερότητα είναι πολύ σημαντικά για τον 1. Προτιμά να δουλεύει μόνος του και να δοκιμάζει νέα πράγματα. Είναι καλός στις επιχειρήσεις όταν επιδιώκει το καλό των άλλων και όχι το προσωπικό του γόητρο.

ΧΡΩΜΑ

Κόκκινο, Πορφυρό

ΑΝΘΗ

Κρίνος για αγνότητα, μωβ πασχαλιά για τα συναισθήματα της αγάπης, φασκόμηλο για την αυτοεκτίμηση, όλα τα κόκκινα άνθη για την τόλμη

ΠΟΛΥΤΙΜΟΙ ΛΙΘΟΙ

Όσοι ανήκετε σε αυτή την ομάδα και έχετε γεννηθεί 1,10, 19 και 28 του μήνα , είστε άνθρωποι παρορμητικοί, γεννημένοι ηγέτες, ανεξάρτητοι και ξεκάθαροι στην έκφραση. Οι κρύσταλλοι που συνδέονται με τον αριθμό 1 είναι το κόκκινο κοράλλι ή το ρουμπίνι. Το κόκκινο κοράλλι, από την αρχαιότητα για τους Ινδούς και τους Θιβετάνους , θεωρείται ένα από τα πιο ισχυρά φυλακτά. Ακόμα και σήμερα όμως θεωρείται πολύ δυνατό φυλακτό από τον πανικό, τις διάφορες μορφές βίας, τα ατυχήματα και τις κλοπές. Απορροφά την αρνητικότητα φέρνοντας αρμονία και κάθαρση. Τονώνει την γενική υγεία , φέρνει ειρήνη και εξισορροπεί την ύλη με την πνευματικότητα. Το ρουμπίνι , φέρνει λάμψη και φήμη στον επαγγελματικό και καλλιτεχνικό τομέα. Χαρίζει δύναμη, αντοχή, αφθονία, αισιοδοξία, εμπνέει πάθος και εντείνει τη σεξουαλική δραστηριότητα. Κατάλληλο για τους ηγέτες, καθώς τονώνει την αυτοπεποίθηση, την αυτοεκτίμηση και τις διοικητικές ικανότητες, την ευελιξία, την αφοσίωση, την εμπιστοσύνη και την ενέργεια. Φέρνει θάρρος, πίστη, κουράγιο, ευτυχία και σοφία. Γρανίτης.

ΘΕΤΙΚΗ ΔΗΛΩΣΗ

'Είμαι σίγουρος, ξεκάθαρος και αποφασισμένος, καθώς αρχίζω αυτό το νέο εγχείρημα'.

Θηλυκή αρχή της δεκτικότητας, γιν, που αναζητά την ένωση δύο ξεχωριστών οντοτήτων

Μεταβλητό και ευπροσάρμοστο, μπορεί και αναποφάσιστο.

Συλλέγει και αφομοιώνει

Αναζητά μια ισορροπία μεταξύ αντίθετων δυνάμεων. Ο ειρηνοποιός που δίνει προσοχή στις λεπτομέρειες. Υπάκουο, κατανοεί τους άλλους, η ενότητα είναι ο στόχος του. Αναζητά πάνω από όλα την αρμονία και την συγχώνευση.

Ισορροπία μεταξύ αντίθετων δυνάμεων, συνεργασία, συνεταιρισμός, αλλά και προσκόλληση

Μητρικό, υπομονετικό, ευαίσθητο, βάζει τους άλλους πριν από εκείνο

Η μουσική ταιριάζει με την συναισθηματική του φύση

Το 'εμένα και όχι εμένα', το 'δικό μου και όχι δικό μου' απεικονίζεται σε αυτό το νούμερο. Υπομονή, ανθεκτικότητα και ενδιαφέρον για τους άλλους είναι χαρακτηριστικά που πρέπει να τα μάθεις ενώ είσαι κάτω από αυτό το νούμερο. 'Τι έχω και τι δεν έχω' είναι ένα μάθημα ασφάλειας, για να το μάθουμε κάτω από το δύο. Η χρήση της ελεύθερης θέλησης τους έχει διδάξει διακριτικότητα και προσοχή. Όταν γίνονται ειρηνοποιοί και ενδιάμεσοι, θα θεραπεύσουν πολλά τραύματα της περηφάνειας και θα γίνουν εποικοδομητικοί εργάτες του κόσμου. Αυτοί οι άνθρωποι καλλιεργούν ειρηνική συνύπαρξη. Με τον καιρό θα θεραπεύσουν τον δυισμό που είναι έμφυτος σε αυτό το νούμερο. Το νούμερο δύο αντιπροσωπεύει όλα τα ζευγάρια των αντιθέτων, αρσενικό - θηλυκό, πνεύμα - ύλη, νιάτα - γηρατειά, Άρη - Αφροδίτη κλπ. Το καθένα αντιπροσωπεύει τον νόμο της έλξης, που αναπτύσσει το απαραίτητο χαρακτηριστικό της διπλωματίας.

Το ιδανικό είναι να εργάζεται για την αρμονία στις σχέσεις.

Λέξεις - κλειδιά

Ευπροσάρμοστος, διακριτικός, ευγενής, προσεκτικός, γεμάτος κατανόηση

Οπαδός περισσότερο, παρά οδηγός, ευαισθησία, θηλυκότητα, δεκτικότητα, υπομονή, αγάπη, συνεργασία, έντονη επίγνωση των σχέσεων

ΘΕΤΙΚΗ ΔΟΝΗΣΗ 2

Συναίσθημα, συνεργασία, διπλωματία, ένωση, ισορροπία, συναισθηματική στήριξη των άλλων, ευαίσθητος, διαμεσολαβητής

ΑΡΝΗΤΙΚΗ ΔΟΝΗΣΗ 2

Συναισθηματική ανασφάλεια, ρήξη, διαζύγιο (εύκολης ρήξη με ανθρώπους)

ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΟΥ

Να μάθει πώς να λειτουργεί ώστε να συνεργάζεται με άλλους, χωρίς να αγνοεί την δική του

ανεξαρτησία και προσωπικές ανάγκες. Να είναι αληθινός απέναντι στον εαυτό του, να μην

γίνεται 'χαλί να τον πατήσουν', να εκφράζει την γνώμη του, έστω και εάν το κάνει με τακτ. Να

μάθει να υπερασπίζεται τις απόψεις του.

ΧΡΩΜΑΤΑ

Πορτοκαλί, ροδακινί, σομόν, χρυσό

ΑΝΘΗ

Λευκό γιασεμί για την αβρότητα, λευκή πασχαλιά για την μετριοφροσύνη, μιμόζα για την

ευαισθησία, πανσές για την συστολή

ΠΟΛΥΤΙΜΟΙ ΛΙΘΟΙ

Όσοι ανήκετε στην ομάδα 2, δηλαδή έχετε γεννηθεί στις 2, 11 και 20 του μήνα, είστε άνθρωποι ρομαντικοί, αγαπάτε τις σχέσεις, έχετε καλλιτεχνική φύση, αλλά κάποιες φορές ίσως να σας λείπει η αποφασιστικότητα, εφόσον είναι ένας αριθμός που συνδέεται με την θηλυκή ενέργεια και την παθητικότητα. Οι κρύσταλλοι που σας ταιριάζουν είναι ο Νεφρίτης ή η Φεγγαρόπετρα. Ο Νεφρίτης έχει συνδεθεί με την φυλή των Μάγια και λέγεται ότι στον πυρήνα του φέρει όλη τη σοφία και τα μυστικά τους. Έχει την ικανότητα να εξισορροπεί μέσα μας την θηλυκή και αρσενική ενέργεια . Μας βοηθά να κατανοήσουμε τα λάθη μας , να συγχωρέσουμε τον εαυτό μας , γεμίζοντας μας με αποδοχή εαυτού ή ελευθερώνοντας την βαθιά γνώση και σοφία που κρύβει ο καθένας μας μέσα του. Η ενέργεια του συνδέεται με την εκπαίδευση και την κατανόηση των συμπαντικών νόμων μαθαίνοντας μας ότι δεν χρειάζεται να χτίζουμε ναούς αλλά ανθρώπους , γιατί εμείς είμαστε η κατοικία του θείου! Η φεγγαρόπετρα από την άλλη μας φέρνει σε επαφή με την βαθιά γνώση του Σύμπαντος , δυναμώνει την διαίσθηση και μας χαρίζει έμπνευση για τον χειρισμό των πρακτικών θεμάτων της ζωής μας. στηρίζει τους ανθρώπους που κατάγονται από τα αστέρια στην δυσκολία τους να γειωθούν και να κατανοήσουν την καθημερινότητα. Απαλύνει την τριβή ανάμεσα στην ψυχή και την προσωπικότητα μειώνοντας τον πόνο και την συναισθηματική ένταση, που δεν λείπει ποτέ από τον αριθμό 2. Οι λέξεις τρυφερότητα, γαλήνη, ηρεμία διπλωματία αλλά και ευελιξία, συνδέονται τόσο με την ενέργεια του κρυστάλλου αυτού όσο και με τον αριθμό 2. Χρυσός.

ΘΕΤΙΚΗ ΔΗΛΩΣΗ

'Είμαι υπομονετικός και γαλήνιος μέσα σε μια σχέση. Ξέρω ότι τα πάντα συμβαίνουν με την

σωστή σειρά και στην σωστή στιγμή'.

'¨Όλα πάνε καλά στον κόσμο μου, όλες μου οι σχέσεις είναι αρμονικές'.

Σαγηνευτική, διαφορετική από τις άλλες δόνηση, φέρνει τις ιδιότητες της εκδήλωσης και της έκφρασης του εαυτού. Το ιόν που έλαβε την ύπαρξή του από το 0, επιβεβαίωσε την ατομικότητά του με το 1, ένοιωσε την έλξη των άλλων στο 2, τώρα νοιώθει την ανάγκη για κοινωνική αλληλεπίδραση. Η ανάγκη επικοινωνίας και συμμετοχής στην αγνή χαρά της ζωής.

Ηλιακή ακτινοβολία και ενθουσιασμός στα πάντα. Εξωστρεφής προσωπικός μαγνητισμός, που έλκει τους άλλους και τους κάνει να γίνονται διαχυτικοί και καλοδιάθετοι.

Είναι ο καλλιτέχνης που κατέχει μια έμφυτη αίσθηση της απόλαυσης, του ρομαντισμού, της τέχνης, της ομορφιάς. Η δημιουργική του φαντασία καθιστά δυνατά τα πάντα, γι' αυτό μπλέκεται σε πολλές συγκινήσεις και εμπειρίες. Του αρέσει η κοινωνικότητα και η ποικιλία. Ανέμελος και ζωηρός.

Ο αναπτυσσόμενος κύκλος τώρα εκδηλώνεται στην τριάδα 1+2=3. Τρείς άνθρωποι πρέπει να μάθουν να σκέφτονται και να συγκεντρώνονται, για να εξειδικευτούν και όχι να σπαταλούν ενέργεια. Πρέπει να είναι ικανοί να εκφράσουν δημιουργικές ικανότητες, να εναρμονίσουν τις ενέργειες τους με τα συναισθήματά τους, και να αναπτύξουν διαφοροποιημένες προσωπικότητες. Πρέπει να ψάξουν να επεκταθούν και να αναπτυχθούν σε κρίση, να αναλύουν σε προετοιμασία μελλοντικών γεγονότων. Η διανοητικότητα του Τρία γίνεται δραστήρια και ενεργητική, μαθαίνουν πώς να προχωρούν με επεκτεινόμενα πλάνα για τους στόχους που επέλεξαν. Έχουν την γνώση του σώματός τους σαν όργανα που παρέχουν ευχαρίστηση και ικανοποίηση.

Αυτό είναι ένα στάδιο για προοδευτική ανάπτυξη μέσα από διάφορες εμπειρίες, και επιτυχίας και αποτυχίας. Μαθαίνουν τι να κάνουν και τι όχι. Γίνονται έτοιμοι να οργανώνουν τον χρόνο τους αποδοτικά. Είναι σαν πρόδρομοι απώτατης τελειότητας και δόξας.

Πατέρας - Μητέρα - Παιδί Πατέρας - Υιός - Άγιο Πνεύμα

Το πνεύμα, η ζωή και η ενέργεια εκφράζονται σαν φόρμα, ατομικότητα και αυτογνωσία που τελικά συμπληρώνουν την γνώση της συνείδησης της ψυχής και του φωτός ή της υπερσσυνειδητότητας. Μπορεί να γίνουν ευτυχισμένες διάνοιες.

Παρότρυνση να συντηρήσουν την αναπτυσσόμενη πίστη στον εαυτό, καθώς ενθαρρύνουν τους άλλους να επεκτείνουν την δική τους επίσης.

Λέξεις - κλειδιά

Διαχυτικός, κοινωνικός, με ικανότητα επικοινωνίας και δραματική αίσθηση δημιουργίας, δημιουργία, αισιοδοξία, χάρισμα στην χρήση των λέξεων, φαντασία, δραματικότητα, ευσυγκινησία, αυτοέκφραση.

ΘΕΤΙΚΗ ΔΟΝΗΣΗ 3

Έκφραση, δημιουργία με χαρά, προσφορά με ουσία, εστίαση, χιούμορ, αισιοδοξία, ενθουσιασμό, τυχερό με τα χρήματα, βρίσκεται στο σωστό μέρος την σωστή στιγμή

ΑΡΝΗΤΙΚΗ ΔΟΝΗΣΗ 3

Διασκόρπιση, έλλειψη εστίασης, χάσιμο χρόνου και στόχου, σκόρπισμα ενέργειας, ασχολείται με πολλά πράγματα ταυτόχρονα.

ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΟΥ

Να εστιάζει στην στιγμή και να μην σκορπίζει την ενέργειά του. Πρέπει να ζει σε κατάσταση χαράς, να δημιουργεί και να εμπνέει τους άλλους και να μάθει ότι το γέλιο είναι υγεία για την ψυχή. Χρειάζεται χαρούμενο και θετικό περιβάλλον και σχέσεις και πρέπει να κρατήσει ζωντανό το πνεύμα του εσωτερικού παιδιού. Να μάθει να επικοινωνεί απ' ευθείας από την καρδιά, να βρίσκει κουράγιο και να βρίσκει τις σωστές λέξεις που ανταποκρίνονται με το συναίσθημά του.

ΧΡΩΜΑΤΑ

Κίτρινο, χρυσό, λεμονί

ΑΝΘΗ

Κίτρινο γιασεμί για την ευτυχία, δελφίνιο για την ανάλαφρη διάθεση, κομβαλλαρία για την επιστροφή της ευτυχίας

ΠΟΛΥΤΙΜΟΙ ΛΙΘΟΙ
Εσείς που ανήκετε στην ομάδα 3, και έχετε γεννηθεί στις 3, 12, 21 και 30 του μήνα είστε άνθρωποι χαρούμενοι, κοινωνικοί, ομιλητικοί, καλλιτέχνες, σπάταλοι σε χρήματα και ενέργεια αλλά και πολύ ταλαντούχοι. Η δυσκολία σας είναι ότι κάποιες φορές παρουσιάζεστε νευρικοί ή με τάσεις κατάθλιψης λόγω κατανάλωση περιττής ενέργειας. Οι κρύσταλλοι που ταιριάζουν σε εσάς είναι το χρυσαφί τοπάζι και το κίτρινο ζαφείρι. Το αυτοκρατορικό χρυσαφί τοπάζι , είναι ιδανικό για την τόνωση της ενέργειας σε όλα τα επίπεδα. Ενεργοποιεί τα τρία πρώτα τσάκρα και το κέντρο της κεφαλής, αφυπνίζοντας διαισθητικές ικανότητες. Μας γεμίζει με υγιή φιλοδοξία για να προωθήσουμε το όραμα μας. Καλεί ανθρώπους κοντά μας , οι οποίοι μπορούν να μας βοηθήσουν και να στηρίξουν. Διώχνει την θλίψη και την κατάθλιψη και φέρνει χαρά και αισιοδοξία. Το κίτρινο Ζαφείρι, είναι γνωστό ως «η πέτρα της σοφίας», εστιάζει και ηρεμεί το νου, απελευθερώνει τις ανεπιθύμητες σκέψεις και τη νοητική ένταση. Είναι ένας λίθος που φέρνει πνευματική αγάπη και γενικά την επίτευξη θετικών συναισθημάτων. Φέρνει δύναμη, ειρήνη, ελπίδα, ευφυΐα, πλούτο, αφθονία, ευημερία, και προσελκύει κάθε είδους δώρο

ΘΕΤΙΚΗ ΔΗΛΩΣΗ

'Προτίθεμαι να πω την αλήθεια μου όσο πιο ειλικρινά, καθαρά και με αγάπη μπορώ'.

Είναι η σταθερότητα, η τετράγωνη λογική, το σύμβολο του νόμου, του συστήματος και της τάξης. Η ασφάλεια, η αυστηρότητα, ο συντηρητισμός. Ο οικοδόμος που ασχολείται με τα γήινα, εκεί που η μορφή και η ουσία είναι τα στοιχεία που κυριαρχούν.

Είναι η φύση που σχετίζεται με την γη. Ο σχηματισμός της γης συντελέστηκε την τέταρτη ημέρα. Στο 4 γίνεται η αναπόφευκτη συγκέντρωση των ενεργειών. Διευθέτηση της ενέργειας με τρόπο παραγωγικό και ομαλό. Αναπτύσσει μια πρακτική φύση μέσα από μια αυτοπειθαρχία, δεσμεύεται σε μια ομοιόμορφη διευθέτηση της ενέργειας.

Η ψυχή τώρα ξυπνά. Έχουν το δυναμικό να ψάξουν και να βρουν δουλειά που θα είναι εποικοδομητική για το μέλλον τους. Η φήμη τους χτίζεται στην εντιμότητα και στην πρακτικότητα. Πιστεύουν στον νόμο, στο σύστημα και στην τάξη. Κάνουν ακριβή εργασία, με τον πιο συνειδητό τρόπο και συχνά προάγονται σε διευθυντικές θέσεις. Προϋπόθεση η υπευθυνότητα και η ασφάλεια, ταυτόχρονα. Εκτελούν σχέδια και φόρμουλες, κάνουν τις ιδέες χειροπιαστές και εφικτές. Ξεκινάνε εγχειρήματα που απαιτούν υπομονή, επιμονή και αποφασιστικότητα και έχουν εξαιρετικά αποτελέσματα. Έχουν ψηλά επίπεδα τιμιότητας και κάνουν έμπιστη εργασία. Γι' αυτό πετυχαίνουν και τους εκτιμούν. Έχουν μια σταθεροποιητική ποιότητα και μπορούν να οργανώσουν τον χρόνο τους έτσι, ώστε να επιτύχουν σε όλες τις εργασίες τους. Είναι πιστοί, δομούν το μέλλον τους με εποικοδομητικό τρόπο, πάντα χτίζοντας στην απόδοση. Το μυστικό τους είναι η φιλικότητα και το ότι δίνουν στους φίλους και στους συνεργάτες, καθώς και τους αρέσει και να λαμβάνουν. Κύριες λέξεις σταθερότητα και αντοχή.

Ο στόχος τους να μοιράσουν γνώση και σοφία.

Λέξεις - κλειδιά

Μορφή, εργασία, τάξη, πρακτική, σταθερότητα, διάρκεια, πειθαρχία, σκληρή δουλειά, προγραμματισμός, επιφυλακτικότητα, συμβατικότητα, διαχείριση και τάξη, οικοδόμηση, μορφή και σχήμα στα πράγματα

ΘΕΤΙΚΗ ΔΟΝΗΣΗ 4

Σταθερότητα, χτίσιμο, σταθερές βάσεις, αξίες της ζωής, λογική, πρακτικότητα, ανάλυση, χτίζω τη ζωή μου με τα χέρια μου (για να εκτιμήσω ό,τι δημιουργώ, όχι να τα βρω έτοιμα),

οργανωτικοί, συστηματικοί, πειθαρχημένοι, αυτοσυγκέντρωση

ΑΡΝΗΤΙΚΗ ΔΟΝΗΣΗ 4

Νοητικός έλεγχος, ανασφάλεια, κλείσιμο, αυτοπεριορισμός, άκαμπτο, ανελαστικό, υπερβολικός έλεγχος

ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΟΥ

Πολλά 4 έχουν την τάση να θεωρούν την ζωή περιορισμένη και ασφυκτική, επειδή ακολουθούν τους κανόνες και δεσμεύονται από αυτούς και θεωρούν ότι το σχέδιο δράσης δεν μπορεί να αλλάξει. Τα στενά όρια είναι δικής τους κατασκευής και το ξεχνούν. Πρέπει να κοιτάζουν έξω από το κουτί, να βγαίνουν από το αυλάκι της συνήθειας και να ρισκάρουν. Πέρα από την τάση του για τάξη και αποδοτικότητα, μπορεί να γίνει ξεροκέφαλο. Όταν καταφέρει να δει έξω από το κουτί και τα όρια που επιβάλλει στον εαυτό του, βιώνει την ελευθερία από περιορισμούς του 5.

ΧΡΩΜΑΤΑ

Αποχρώσεις του πράσινου

ΠΟΛΥΤΙΜΟΙ ΛΙΘΟΙ

Νεφρίτης, σμαράγδι

ΑΝΘΗ

Καμπανούλα για την σταθερότητα

ΠΟΛΥΤΙΜΟΙ ΛΙΘΟΙ

Όσοι ανήκετε στην ομάδα 4, και είστε γεννημένοι στις 4, 13, 22 και 31 του μήνα, είστε άνθρωποι της σταθερότητας , θέλετε να αισθάνεστε την σταθερότητα σε κάθε βήμα και δεν φοβάστε τη δουλειά. Η τάση σας να τα εξηγείτε όλα βάσει λογικής , σας κάνει πολλές φορές άκαμπτους και ξεροκέφαλους. Οι κρύσταλλοι που σας ταιριάζουν είναι ο Μπλε Σοδάλιθος και ο Μαλαχίτης. Ο σοδάλιθος ενεργοποιεί το κέντρο του λαιμού και το τρίτο μάτι. Αυξάνει την δύναμη και την πίστη για υλοποίηση στόχων πνευματικών και υλικών. Τονώνει τις δυνατότητες του νου και δίνει ευστροφία. Μας βοηθά να αναλύσουμε νοητικά κάθε κατάσταση που βιώνουμε και να δούμε ξεκάθαρα τα παλιά πρότυπα που συνεχίζουν να προβάλλονται. Μας δείχνει παλιές πεποιθήσεις που έχουν προσκολληθεί στο νου μας από την παιδική ηλικία. Η ενέργεια του σοδάλιθου διώχνει τις αρνητικές προβολές και επιβεβαιώνει τον αυτοσεβασμό και τη αυτοεκτίμηση , καταπολεμώντας τους φόβους, ωθώντας μας να κάνουμε τις αλλαγές που χρειάζεται ένα άκαμπτο και καθόλου ριψοκίνδυνο 4. Ο μαλαχίτης απορροφά και κινεί οποιαδήποτε συμπυκνωμένη μορφή ενέργειας και την εκλεπτύνει. Δίνει την εντύπωση της αυστηρότητας , αλλά έχει μια γλυκιά και τρυφερή ενέργεια ειδικά με τα παιδιά. Μπορεί καταπληκτικά να δουλέψει παιδικά τραύματα , καθαρίζοντας μπλοκαρίσματα και φόβους , τονώνοντας την πίστη και αποφεύγοντας νοητικά μπλοκαρίσματα. Σμαράγδι.

ΘΕΤΙΚΗ ΔΗΛΩΣΗ

'Είμαι συμφιλιωμένος με την διαδικασία αυτής της ζωής. Είμαι ασφαλής'.

Βρίσκεται στην μέση του κύκλου μεταξύ 1 και 9 και παίζει μεγάλο ρόλο στις αποφάσεις. Τώρα υπάρχουν πολλές δυνατότητες και ποικιλία εμπειριών, μέσα από τις οποίες δίνονται οι απαιτούμενες πληροφορίες για την λήψη της απόφασης

Κεντρικά θέματα είναι η ελευθερία, η αλλαγή και η περιπέτεια, η περιέργεια και η συνεχής δραστηριότητα.

'Ατομο, δεκτικό και γόνιμο, έτοιμο για να ριψοκινδυνέψει. Σχετίζεται μέσα σε πολλές επιφανειακές αλληλεπιδράσεις με ομάδες και κύκλους Λόγω των ποικίλων εμπειριών του είναι φυσικός διοργανωτής και διαφημιστής, άνετος στην επικοινωνία, γνωρίζοντας λίγο απ' όλα, και με μια επιθυμία για συνεχείς περιοδείες

Έλκει το αντίθετο φύλλο με τον ακαταμάχητο μαγνητισμό του και η έλξη αυτή θέτει την βάση για τις οικογενειακές ευθύνες που ακολουθούν φυσιολογικά μέσα απ' το 6

Η ενέργεια του πέντε είναι νοημοσύνη. Είναι το έμφυτο τι θα γνωρίζω για να είμαι. Οι προσωπικότητες πέντε απολαμβάνουν την αλλαγή και τα ταξίδια. Δεν μπορούν να αντέξουν μια μονότονη ή βαρετή ύπαρξη, ανιαρή εργασία και μπορούν να αντέξουν τις προκλήσεις για να πετύχουν το φαινομενικά αδύνατο. Μαθαίνουν εύκολα και δεν φοβούνται να δοκιμάσουν το νέο και μη δοκιμασμένο. Είναι αποτελεσματικοί, ευέλικτοι και μπορούν να προσαρμοστούν στις περισσότερες περιστάσεις. Ο νόμος του Πέντε είναι ελευθερία σε δράση. Είναι έξυπνα, ευέλικτα και με ικανότητες. Θα πουν 'μην με περιορίζετε, θα κάνω αυτό και παραπάνω' Οι περισσότεροι έχουν διανοητική επιδεξιότητα, μεγάλη ικανότητα να μάθουν, να μιλήσουν, να πουλήσουν, να προωθήσουν, να διδάξουν. Θέλουν ποικιλία, περιπέτεια και ενθουσιασμό. Επιθυμούν να εξερευνούν και να εμπειριόνονται τις χαρές της ζωής. Ένας μεγάλος και εμπνευσμένος στόχος τους θα είναι η αναζωογόνηση του σώματος μέσα από τις αισθήσεις. Η φύση τους είναι να είναι αεικίνητοι, η έντονη περιέργειά τους οδηγεί να δοκιμάζουν να είναι μέρος σε κάθε τι στο περιβάλλον τους, και έτσι να ξέρουν τι συμβαίνει στον κόσμο. Είναι ενδιαφέρουσα παρέα, η ζωή δεν είναι ποτέ ανιαρή όταν είναι παρόντες. Η αλλαγή είναι το κεντρικό θέμα των πέντε.

Επικέντρωση να αποκτήσουν περισσότερη σταθερότητα.

Λέξεις - κλειδιά

Ευστροφία, εφευρετικότητα, ικανότητα, προσαρμογή, αλλαγή, δραστηριότητα, ταξίδια, περιπέτεια, προαγωγή, διαλογισμός, ελευθερία, προοδευτικότητα, περιέργεια, ερευνητική διάθεση, επαναστατικότητα, αντισυμβατισμός, αισθησιασμός, επινοητικότητα

ΘΕΤΙΚΗ ΔΟΝΗΣΗ 5

Ελευθερία, επικοινωνία, συναναστροφές γενικά, ταξίδια, μετακινήσεις, εμπειρία μέσω των αισθήσεων (σε γήινο επίπεδο), δυναμική ενέργεια, ταχύτητα, ενθουσιασμό, περιέργεια

ΑΡΝΗΤΙΚΗ ΔΟΝΗΣΗ 5

Έλλειψη δέσμευσης (σε όλους τους τομείς), κατάχρηση αισθήσεων (πολύ φαγητό, σεξ κλπ.), διασκόρπιση σε φυσικές επιθυμίες, διασκόρπιση δυνατοτήτων, έλλειψη πειθαρχίας, αυξομειώσεις εισοδήματος, αποτυχία και απώλεια

ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΟΥ

Είναι η εποικοδομητική χρήση της ελευθερίας. Πρέπει να μάθει να ενεργεί με μέτρο. Επίσης να μαθαίνει από τα λάθη των άλλων, ώστε να μην χρειάζεται να δοκιμάζει τα πάντα μόνο του. Να μάθει να επιμένει στην προσπάθεια, να εδραιώνει δομές, και να δημιουργεί σταθερότητα, ώστε να μπορεί να απολαύσει την ελευθερία που τόσο απεγνωσμένα επιθυμεί.

ΧΡΩΜΑΤΑ

Τυρκουάζ, γαλαζοπράσινο

ΑΝΘΗ

Νεραγκούλα για την ακτινοβόλα γοητεία, γαρδένια για τον αισθησιασμό

Αριθμός 5 - Σμαράγδι/Μάτι της Τίγρης
για όσους ανήκουν στην ομάδα 5, και είναι γεννημένοι στις 5, 14, και 23 του μήνα , έχοντας σαν χαρακτηριστικά την αγάπη για αλλαγές, τα ταξίδια και είστε γεμάτοι ενέργεια και πολλές φορές αστάθεια και έλλειψη συγκέντρωσης. Οι ιδανικοί κρύσταλλοι για εσάς είναι το Σμαράγδι και το Μάτι της Τίγρης. Το σμαράγδι , το όνομα του προέρχεται από τον Ελληνικό όρο «Σμάραγδος» (=πράσινος λίθος). Είναι σύμβολο πλούτου, μοναδικότητας, σοφίας και αγάπης. Φέρνει λάμψη και φήμη στον επαγγελματικό και καλλιτεχνικό τομέα. Χαρίζει ισορροπία, πραότητα, αρμονία και γαλήνη στο σώμα και στην καρδιά, κάτι που πάντα ένα 5 χρειάζεται, καθώς πολλές φορές επιλέγει εφήμερες απολαύσεις . Φέρνει ευτυχία, πίστη, έμπνευση και υπομονή. Ευνοεί τις συνεργασίες και φέρνει επιτυχία. Σχετίζεται τόσο με την ευγλωττία, την αντίληψη και την ευστροφία όσο και με την ισχυρή μνήμη. Συνδέει το συναίσθημα και τη λογική και μας διδάσκει να διακρίνουμε την αφθονία που μας προσφέρει η φύση, καθώς και να αγαπάμε όλες τις μορφές ζωής ανιδιοτελώς, να βλέπουμε κάτω από την επιφάνεια και να διακρίνουμε πως το καθετί έχει την αξία του και τον προορισμό του. Το μάτι της τίγρης , το ορυκτό αυτό έχει τη συχνότητα της γης. Μας βοηθά να γειωθούμε, και να κάνουμε πράξεις που είναι απαραίτητες για την συνέχιση της πορείας μας. Προστατεύει και έλκει την καλή τύχη και την ευημερία. Μας δίνει δύναμη να αποκτήσουμε αυτά που ονειρευόμαστε αλλά και να τα απολαύσουμε. Μας βοηθά να κατανοήσουμε την αιτία των «εσωτερικών συγκρούσεων» , βοηθώντας μας να κάνουμε νέα ξεκινήματα. Αυξάνει την πρακτικότητα και απομακρύνει την κακή διάθεση. Διότι όπου υπάρχει 5, υπάρχουν και απότομες εναλλαγές! Ακουμαρίνα, τυρκουάζ.

ΘΕΤΙΚΗ ΔΗΛΩΣΗ

'Τώρα επιλέγω να επιτρέψω σε αυτή την αλλαγή να συμβεί, ακριβώς στην σωστή στιγμή. Επιλέγω αυτή την στιγμή να πιστέψω ότι γίνεται όλο και πιο εύκολη αυτή η αλλαγή'.

Το 5 δοκιμάζει πολλά γεγονότα και συναισθηματικές εμπειρίες και τώρα είναι έτοιμο να αναλάβει κοινωνικές και οικογενειακές ευθύνες με την δόνηση του 6. Δόνηση οικιακή, καλλιτεχνική, προσαρμογή στις ανάγκες των άλλων.

Ζητά ένα στενό σύντροφο, ένα γάμο, ένα σπίτι και μια οικογένεια που θα βασιλεύουν η ομορφιά και η αρμονία. Ακολουθεί στην εξέλιξή του η ανάγκη για ομαδική αρμονία και υπηρεσία προς την κοινωνία.

Είναι ευσυνείδητο, επιζητά την αρμονία, την αλήθεια, την δικαιοσύνη και μια αίσθηση ισορροπίας μέσα στο περιβάλλον του. Η αγάπη και η συμπόνοια δεσπόζουν σε αυτό και έτσι μπορεί να είναι ένας καλός δάσκαλος, σύμβουλος η θεραπευτής. Οι άλλοι έλκονται από αυτό εξ αιτίας της κατανόησης που διαχέει. Προικισμένο στις τέχνες, έχει δημιουργικές ικανότητες, αίσθηση ισορροπίας

Τα άτομα 6 μπορεί να ξανακερδίσουν την έκτη αίσθηση, την διαίσθηση. Είναι καλλιτεχνικοί και αγαπούν την ειρήνη και την αρμονία. Μπορεί να πετύχουν σε καριέρες σε κοινωνική υπηρεσία, γιατί η κατανόησή τους οδηγεί σε δικαιοσύνη και συμπόνοια. Αγαπούν τα ζώα και είναι συμπονετικοί προς αυτά. Η φύση είναι η πρωταρχική τους έννοια, έτσι μπορούν να γίνουν φυσιογνώστες. Κατανοούν τα θέματα της Γης και αναζητούν να την προστατεύσουν. Μπορεί να εκφράσουν αυτή την έμφυτη σύνδεση με την Γη, μέσα από κηπουρική, διαμόρφωση τοπίων και άλλους τομείς που χρησιμοποιούν την ομορφιά της φύσης. Τα σπίτια τους, η οικογένειά τους και οι φίλοι τους είναι επίσης πρωταρχικής σημασίας. Επιλεκτικοί και λεπτολόγοι. Είναι συνήθως χαρούμενοι, ευγενικοί και φιλόξενοι. Η εκτίμηση για την ομορφιά μπορεί να τους οδηγήσει σε καλλιτεχνικές αναζητήσεις. Το νούμερο έξη αντιπροσωπεύει την ουσία της αφοσίωσης και του ιδεαλισμού. Η ενέργεια της αγάπης τους εκφράζεται στην ανθρωπότητα με έναν μοναδικό τρόπο, με μια σπάνια ή εσωτερική αναγνώριση του Θειικού σχεδίου. Ακολουθούν αυτό το σχέδιο και το μεταφράζουν σαν τρόπο υπηρεσίας, πρέπει όμως να προσέχουν να μην αφήνουν τους άλλους να στηρίζονται πάνω τους σε βάρος τους ή άλλων. Η αυτοθυσία είναι ιδανική αλλά πρέπει να εξισορροπείται.

Το όραμα τους, ταύτιση με τις Χριστικές ποιότητες.

Λέξεις - κλειδιά

Οικογενειακή και κοινωνική υπευθυνότητα, υπηρεσία, αγάπη, οίκτος, θεραπευτική ικανότητα, δημιουργικότητα, καθήκον, αγάπη της οικογένειας, ανθρωπισμός, καλλιτεχνικές ικανότητες, φροντίδα, ισορροπία, υπηρεσία στην κοινωνία, αριθμός γάμου και διαζυγίου

ΘΕΤΙΚΗ ΔΟΝΗΣΗ 6

Υπευθυνότητα (ευθύνη για τον εαυτό και τους οικείους, ευθύνες που μου αντιστοιχούν σε σχέση με άλλους), φροντίδα, υπηρεσία και δημιουργία αρμονίας για τους άλλους, καλαισθησία, ικανότητα ανάληψης πλήρους δέσμευσης, η δεύτερη φύση του είναι η αγάπη, η φροντίδα, η ζεστασιά, το ενδιαφέρον. Δημιουργεί ένα ευχάριστο, ζεστό σπίτι, με καλό φαγητό, στενές σχέσεις αγάπης και ένα όμορφο περιβάλλον εργασίας

ΑΡΝΗΤΙΚΗ ΔΟΝΗΣΗ 6

Ανεύθυνος με δυσαρμονία (κυρίως στο οικογενειακό περιβάλλον), εξιδανικεύει τον έρωτα και τον γάμο και δυσκολεύεται να ζήσει την ρεαλιστική καθημερινότητα, έχει εξωπραγματικές απαιτήσεις από τον σύντροφό του και έτσι πολλές φορές δυσκολεύεται να παντρευτεί, λόγω των εξιδανικευμένων κριτηρίων του

ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΟΥ

Πρέπει να μάθουν να αγαπούν τον εαυτό τους, να δείχνουν πίστη, φροντίδα, ευαισθησία και ενδιαφέρον για τον εαυτό τους. Έτσι αντί να δίνουν αγάπη από ένα πηγάδι που όλο και στερεύει, θα γίνουν πηγάδι αγάπης από το οποίο θα μπορούν να πιούν όλοι. Η πρόκλησή τους είναι να μην καταλήξουν οσιομάρτυρες σε θέματα καρδιάς, αλλά να παραμείνουν ρεαλιστές, έτσι θα μάθουν να μην θυσιάζουν τόσο πολύ τον εαυτό τους.

ΧΡΩΜΑΤΑ

Βαθύ μπλε, λουλακί

ΑΝΘΗ

Τριαντάφυλλο για την αγάπη, αγιόκλημα για την αφοσίωση.

ΠΟΛΥΤΙΜΟΙ ΛΙΘΟΙ
Εσείς που ανήκετε στην ομάδα 6, άρα και είστε γεννημένοι στις 6, 15 και 24 του μήνα, είστε άνθρωποι των ευθυνών και των υποχρεώσεων, αγαπάτε την οικογένεια και αναζητάτε την αρμονία και την θαλπωρή. Η ανάγκη σας να βοηθάτε τους άλλους κάποιες φορές σας ωθεί να ξεπερνάτε τα όρια, ή να συμβουλεύετε με τέτοιο τρόπο , ο οποίος στους άλλους φαντάζει καταπιεστικός. Ιδανικοί κρύσταλλοι για εσάς, το διαμάντι Χέρκιμερ και η Ροζ Τουρμαλίνη. Το διαμάντι χέρκιμερ γειώνει και διαχέει το φως σε όλα τα επίπεδα και σε όλες τις διαστάσεις μας. Μπορεί να τοποθετηθεί πάνω σε όλα τα ενεργειακά κέντρα για να τα καθαρίσει και να τα τονώσει ή ανάμεσά τους για να ομαλοποιήσουν τη ροή ενέργειας μεταξύ τους. Ξυπνάει μέσα μας το ξεχασμένο όραμα της ψυχής και τη συνειδητότητα για την αναζήτηση του φωτός. Φέρνει στην επιφάνεια τη χαρά του εσωτερικού παιδιού που καταπιέσαμε στα «πρέπει» και στα «μη». Είναι γενικά ένα τονωτικό και αναζωογονητικό ορυκτό σε όλες τις διαστάσεις του φυσικού σώματος. Η ροζ τουρμαλίνη είναι δάσκαλος της αγάπης. Η λέξη αυτή για εσάς είναι η σημαντικότερη στη ζωή σας! Εκπέμπει τις πιο εκλεπτυσμένες ποιότητες και με αυτή τη δόνηση ανεβάζει τις συχνότητες της καρδιάς μας. διαλύει την θλίψη και τον πόνο που έχουμε συσσωρεύσει. Μας δίνει θάρρος να εκφράσουμε τα συναισθήματα μας , να δώσουμε και να πάρουμε αγάπη με όποιους τρόπους μπορούμε να την αντιληφθούμε. Μας γεμίζει χαρά και ζωντάνια απολαμβάνοντας την ζωή χωρίς ενοχές. Μας βοηθά να βρούμε μέσα μας τις ποιότητες της αρμονίας και της ευγένειας. Μαργαριτάρι, ζαφείρι.

ΘΕΤΙΚΗ ΔΗΛΩΣΗ

'Είμαι γαληνεμένος. Εμπιστεύομαι την ζωή για να φέρει το υψηλότερο και καλύτερο σε όλους τους ανθρώπους της ζωής μου. Είναι αρκετό για μένα να στείλω την βαθιά και ειλικρινή αγάπη μου σε .. (όνομα ή κατάσταση), γιατί η αγάπη είναι η ισχυρότερη δύναμη στο Σύμπαν'.

Την έβδομη ημέρα ο Θεός αναπαύτηκε. Τα πάντα αναπτύσσονται στο 7, επειδή χρειάζεται χρόνος για περισυλλογή. Αναζητά απαντήσεις. Προσπαθεί να ακολουθήσει μια φιλοσοφία και να ζήσει με αυτή, δοκιμάζει να εισδύσει στο μυστήριο πίσω από την ύπαρξη. Ακολουθεί έναν κύκλο φυσικής ολοκλήρωσης, χωρίς φανερή προσπάθεια

Άτομα Νηφάλια, ήρεμα, γαλήνια. Η μοναξιά είναι απαραίτητη για την ανάλυση και το 7 νοιώθει την ανάγκη να μείνει μόνο, μακριά από το πλήθος, σε επαφή με την φύση. Αποκαλείται μαγικός αριθμός γιατί η τελείωση της σκέψης είναι ο στόχος του. Στόχοι που ήθελαν προσπάθεια, τώρα με μαγικό τρόπο επιτυγχάνονται.

Ψάχνει φίλους σε άτομα με ανεπτυγμένη συνειδητοτητα που μπορούν να ανταγωνιστούν την δική του. Οι επιστήμονες, οι φιλόσοφοι, οι διδάσκαλοι, οι μυστικιστές και οι κληρικοί βρίσκονται κάτω από αυτή την επίδραση. Η φυσική του όψη σχετίζεται με την υγεία του σώματός του

'Η ποιότητα από κάθε κύτταρο στο φυσικό μας σώμα καθορίζεται από τον χαρακτήρα τον σκέψεων μας'. Η ανθρωπότητα είναι ένα φυσικό όχημα σκέψεων, συναισθημάτων και δράσεων. Τα άτομα επτά έχουν την πρόκληση να λαμβάνουν υπ' όψη την εσωτερική καθοδήγηση. Αυτή η ενσάρκωση σαν επτά μπορεί να αντιπροσωπεύει το 'βήμα' όπου το άτομο περνάει από την επίγεια, στην πιο ευαίσθητη ή ψυχική συνειδητότητα. Από την θέση επτά τα άτομα μπορεί να οραματίζονται τους στόχους τους και να επικεντρώνονται στα ιδανικά που θέλουν να πετύχουν στο μέλλον. Είναι η περίοδος που καλλιεργούν πίστη στην δικαιοσύνη των Θειικών κύκλων της Θειικής τάξης. Οι επτά μπορεί να επιθυμούν να γίνουν απόστολοι από μια αγαπημένη αυθεντία, ή να διδάσκουν και να μελετούν για να μπούνε στον κλήρο. Είναι το νούμερο του υποψήφιου μύστη. Ενδιαφέρονται για φαινόμενα, για το περίεργο, το ανεξήγητο και το υπερφυσικό. Διαπιστώνουν ότι υπάρχει κάτι πάνω και πέρα από τα υλικά ή την επίγεια συνείδηση, καθώς μερικές φορές επικοινωνούν με τις αιθερικές δυνάμεις και, χωρίς να διαπιστώνουν πώς, δημιουργούν βαθιές αλήθειες που μπορεί να ωφελήσουν τον κόσμο.

Τα νούμερο επτά θα μελετήσουν επιμελώς αυτά τα Επτά μηνύματα των μυστικιστών=

Η αρχή του νοητικού, όλα είναι μυαλό.
Η αρχή της επικοινωνίας, όπως επάνω, έτσι και κάτω
Η αρχή της δόνησης. Τίποτα δεν ξεκουράζεται, κάθε τι κινείται.
Η αρχή της πολικότητας, κάθε τι είναι διττό, ζευγάρια
Η αρχή του ρυθμού, κάθε τι ρέει, τα ρεύματα έρχονται μέσα και έξω
Η αρχή της αιτίας και του αποτελέσματος, κάθε αιτία έχει το αποτέλεσμά της
Η αρχή του φύλου, το φύλο εκδηλώνεται σε όλα τα επίπεδα

Έχουν ακεραιότητα και προσεκτικά εκπληρώνουν κάθε τι που τους ανατέθηκε με εμπιστοσύνη. Η δυνατή διαίσθησή τους βοηθά να επιλέξουν την καλύτερη και πιο επωφελή απάντηση στα περισσότερα προβλήματα της ζωής. Είναι πολύ ενθουσιώδεις και ευαίσθητοι, συχνά παρεξηγούνται, μερικές φορές αίνιγμα το γιατί και για τους ίδιους. Μερικές φορές βάζουν τους φίλους τους σε αμηχανία, βλέποντας ακριβώς την εξωτερική τους προσωπικότητα, αλλά τα επτά έχουν πάντα καλή πρόθεση, γιατί αληθινά αναζητούν πνευματική πρόοδο.

Η προσευχή είναι, μένω ακίνητος και γνωρίζω ότι είμαι Θειικός

Λέξεις - κλειδιά

Ήσυχος, εσωστρεφής, διαισθητικός, αναλυτικός, με αρκετή έμπνευση και τάση για απομόνωση, φιλοσοφημένος, μυστικοπαθής, διανόηση, εσωτερική σοφία, επιστημονική, τεχνολογική αντίληψη, μεταφυσικά και αποκρυφιστικά μυστήρια, απομόνωση και εκκεντρικότητα, σκεπτικισμός, επιφυλακτικότητα

ΘΕΤΙΚΗ ΔΟΝΗΣΗ 7

Εσωτερική αναζήτηση, ενδοσκόπηση, πίστη και εμπιστοσύνη στο θεϊκό σχέδιο,

αυτοανάλυση, τιμιότητα απέναντι στον εαυτό μου (όχι άλλα να λέω και άλλα να κάνω).

Ιερός αριθμός, ενδοσκόπηση, γυρίζεις μέσα σου, να δεις από αυτά που έκανες τι σε

ωφέλησε και τι σε έβλαψε, παρατηρητικότητα, ενόραση, ανώτερη γνώση, κατανόηση του

μυστηρίου της ζωής, τους αρέσει η ηρεμία, η ύπαιθρος και η φύση

ΑΡΝΗΤΙΚΗ ΔΟΝΗΣΗ 7

Το άτομο κλείνεται χωρίς αναζήτηση, γίνεται μονόχνοτος, πιθανή χρήση ουσιών, αθεϊσμός

ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΟΥ

Οι 7 πρέπει να μάθουν να μην φθάνουν στα άκρα στην αναζήτησή τους για την τελειότητα, να μην είναι τόσο τελειομανείς. Πρέπει επίσης να μάθουν να βρίσκουν αγάπη, στοργή και τρυφερότητα επικοινωνώντας με τους άλλους. Η πρόκληση για το εσωστρεφές 7 είναι να έχει φίλους, να παντρευτεί ή να κάνει οποιαδήποτε σχέση με άλλους ανθρώπους. Μέσα από τις εσωτερικές του αναζητήσεις καταλήγει να είναι σιωπηλός και απόμακρος, και να έχει την επί πλέον πρόκληση να βρει κάποιον που να σκέφτεται με τον ίδιο τρόπο. Να μάθει να αντιμετωπίζει την μοναχικότητα και να μην αφήνει την επιθυμία του να τον οδηγεί στην πλήρη απομόνωση. Ο καλύτερος σύντροφος είναι το ευγενικό 2 που θα του προσφέρει συμπαράσταση και το συμπονετικό 9 ή ένα άλλο 7.

ΧΡΩΜΑ

Βιολετί, μωβ

ΑΝΘΗ

Λεβάντα για την σιωπή, πελαργόνιο για την διάκριση

ΠΟΛΥΤΙΜΟΙ ΛΙΘΟΙ

Χαλαζίας λευκός /Καπνώδης/Ροζ Όσοι ανήκετε σε αυτή την ομάδα και είστε γεννημένοι στις 7, 16 και 25 του μήνα, είστε άνθρωποι που αγαπάτε τις γνώσεις, την φιλοσοφία, την πνευματικότητα και την ανάλυση. Έχετε συνήθως ιδιαίτερα διαισθητικές ικανότητες και ο κρύσταλλος που μπορεί να τις αναδείξει είναι ο χαλαζίας. Σαν κρύσταλλος είναι ο ανώτερος θεραπευτής! Έλκει όλες τις δυνάμεις του Φωτός σε όλα τα ενεργειακά μας πεδία. Καθαρίζει αποτοξινώνει αλλά και εναρμονίζει το σώμα, τα τσάκρα, την αύρα και την σκέψη. Μας εφοδιάζει με δημιουργική δύναμη που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την ανάπτυξη μας σε οτιδήποτε κι αν εστιάσουμε. Κι επειδή το πνεύμα και η εξερεύνηση του ανεξήγητου σας έλκει, είναι ένας κρύσταλλος που μπορεί να γίνει γέφυρα ανάμεσα σε εμάς και σε όποια διάσταση θέλουμε! Ο καπνώδης χαλαζίας, γειώνει και δημιουργεί σταθερή βάση για να εκδηλωθούν οι ενέργειες του Φωτός. Καθαρίζει αρνητικούς φραγμούς και προσκολλήσεις που έχουν σχέση με τον εαυτό μας , βοηθώντας μας να απομακρύνουμε ή να βάλουμε όρια σε ανθρώπους και καταστάσεις. Είναι μια σταθερή γέφυρα μεταξύ ουρανού και γης! Μας βοηθά να κατανοήσουμε και να αποδεχτούμε την ενσάρκωση μας στη Γη. Ο ροζ χαλαζίας, ηρεμεί τα ταραγμένα συναισθήματα, και βοηθά να αποβάλλουμε την βαθιά και χρόνια θλίψη. Ανοίγει την καρδιά , βοηθώντας την να απελευθερώσει συσσωρευμένη ένταση και να αντιληφθεί ανώτερες μορφές αγάπης. Κάτι που στην ενέργεια του7, είναι απαραίτητο, εφόσον υπάρχει η τάση της εσωστρέφειας και μη έκφρασης συναισθήματος. Αμέθυστος, αλεξανδρίτης.

ΘΕΤΙΚΗ ΔΗΛΩΣΗ

'Οδηγούμαι προς τον εσωτερικό εαυτό μου. Έχω εσωτερική προστασία καθώς περπατώ στο εσωτερικό μονοπάτι της πνευματικής σοφίας. Με γαληνεύει η ηρεμία'.

Δίκαια και ηθικά πρότυπα, σωστή κρίση και οργανωτικές ικανότητες που βοηθούν στην αναγνώριση, την δύναμη και τα οικονομικά οφέλη. Φιλοδοξία, υλικοί στόχοι, μπορεί να προχωρήσει μέχρι την κορυφή. Δυναμισμός για να ξεπεράσει εμπόδια και να φτάσει στην επιτυχία, μέσα από ικανότητες και υπομονή. Αναγνώριση και οικονομικά οφέλη, επέκταση και ανάπτυξη στην εργασία. Ζήλος, ενθουσιασμός, σταθερότητα και ικανότητα πλατιάς θεώρησης των πραγμάτων. Αναλαμβάνει την δύναμη, αφού τώρα έχει επιτευχθεί ο έλεγχος και η υπευθυνότητα

Βασιλιάς είναι το κάρμα εδω.

Φιλόδοξος, έχει εμπειρία της μαθησιακής διαδικασίας από το ένα έως το επτά, τώρα ενσαρκώνεται σαν οκτώ. Ευχαριστιόνται με την πρόοδό τους και αισθάνονται ότι είναι έτοιμοι για κάτι παραπάνω. Μια αίσθηση δύναμης περνάει από κάθε τους ίνα. Οδηγούνται προς τους στόχους τους που είναι παραπάνω από ότι ήταν πριν. Σκέφτονται με όρους επιτυχίας και ευημερίας. Είναι υπεύθυνοι εργαζόμενοι και οι εργοδότες και οι συνάδελφοί τους εμπιστεύονται και πιστεύουν στην αξιοπιστία τους. Είναι συστηματικοί και μεθοδικοί και γενικά έχουν σοφή και πρακτική κρίση. Φιλοδοξούν να γίνουν διευθυντές ή ιδιοκτήτες σε επικερδείς επιχειρήσεις, όπου ξεκινούν σαν υφιστάμενοι. Εργάζονται για να φτάσουν την κορυφή στο επάγγελμά τους και τους αρέσουν οι μεγάλες επιχειρήσεις. Φιλόδοξοι, αγωνίζονται για κύρος και δύναμη.

Έχουν πίστη και ελπίδα ότι θα αποκτήσουν επιδεξιότητα, ακολουθώντας το Θεϊκό σχέδιο και υπακούοντας στον Θεό. Λειτουργούν και ξανανοίγουν το 'τρίτο μάτι' και επιδιώκουν να κρατήσουν τα κανάλια ανοικτά για υλοποίηση των πνευματικών στόχων αυτής της ζωής.

Ο στόχος να ζωντανέψουν το Θεϊκό μέσα τους.

Λέξεις - κλειδιά

Δύναμη, υπευθυνότητα, οικονομικά κέρδη, σωστή κρίση, αναγνώριση, εξουσία, επιτεύγματα, χρήμα, λύση προβλημάτων, δύναμη, επέκταση, επιχειρήσεις, κυριαρχία

ΘΕΤΙΚΗ ΔΟΝΗΣΗ 8

Σωστή αξία και διαχείριση ύλης, καθώς και θετική αντιμετώπιση καρμικών ανθρώπων (ανεξόφλητων λογαριασμών από προηγούμενες ζωές), αναλαμβάνουν μεγάλα εγχειρήματα,

οικονομικά ρίσκα και διαχείριση μεγάλων οργανώσεων

ΑΡΝΗΤΙΚΗ ΔΟΝΗΣΗ 8

Εγκλωβισμός από την ύλη και καρμικούς ανθρώπους, απληστία, κατάχρηση εξουσίας, καρμικά χρέη

ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΟΥ

Πολλά 8 έχουν γεννηθεί να μάθουν την σωστή χρήση της δύναμης, που σημαίνει ότι πρέπει να πιστέψουν στην δύναμή τους, χωρίς να καταφεύγουν στον αυταρχισμό. Θα εμφανιστούν πολλές καταστάσεις που θα τους βοηθήσουν να γίνουν κύριοι του εαυτού τους. Το κύριο μάθημά τους είναι η ενδυνάμωση. Η πρόκληση του 8 είναι να αντισταθεί στην τάση να ζει για το χρήμα και να αναλώνεται από την απόκτηση πλούτου. Να χρησιμοποιεί τις διοικητικές του ικανότητες χωρίς να διατάζει, να τρομοκρατεί ή να φέρεται αυταρχικά στους άλλους.

ΧΡΩΜΑΤΑ

Τριανταφυλλί και ροζ

ΑΝΘΗ

Αλθαία για την φιλοδοξία, καμέλια για την κυριαρχία και την υπεροχή.

ΠΟΛΥΤΙΜΟΙ ΛΙΘΟΙ

Ο αριθμός της δύναμης και της εξουσίας , αφορά εσάς που έχετε γεννηθεί στις 8,17 και 26 του μήνα. Είστε άνθρωποι που αγαπάτε την ύλη, έχετε φιλοδοξίες και ικανότητες διαχείρισης , οργάνωσης αλλά και διοίκησης. Αγαπάτε την πολυτέλεια και κάποιες φορές χάνετε την ισορροπία ανάμεσα στην ύλη και το πνεύμα. Άτομα έξυπνα και συνήθως αυτοδημιούργητα! Ο πρώτος κρύσταλλος για εσάς είναι ο αμέθυστος. Είναι ένα από τα πιο πνευματικά ορυκτά που υπάρχουν . εξασφαλίζει την ανεμπόδιστη σύνδεση μεταξύ της γης και των άλλων διαστάσεων. Ο αμέθυστος μας δίνει την δύναμη να αποδεχτούμε την απουσία (όποια κι αν είναι αυτή) και βοηθά ιδιαίτερα στον διαλογισμό και στην αφομοίωση της σοφίας που αποκομίσαμε κατά τη διάρκεια του. Ο 8 είναι ένας από τους πιο πνευματικούς αριθμούς, αλλά με τις εναλλαγάς της τύχης , κάποιες φορές χάνει την ισορροπία του. Εκεί ο αμέθυστος , αυξάνει την διαισθητική συνείδηση , φέρνοντας ταυτόχρονα το αίσθημα της ειρήνης. Καθαρίζει τα αυρικά σώματα και προστατεύει από ψυχικές επιθέσεις ή αρνητικές δονήσεις. Βοηθά στον εντοπισμό του τι κρύβουμε όχι μόνο από τους άλλους αλλά και από εμάς τους ίδιους από φόβο ή πόνο. Ο δεύτερος κρύσταλλος που σας ταιριάζει είναι το λάπις λάζουλι. Ένα από τα δυνατότερα ορυκτά όλων των εποχών. Αφυπνίζει την σοφία και «ξυπνά» μέσα μας το Θεϊκό σχέδιο. Βοηθά στο ξεκαθάρισμα του νου από τις αυταπάτες, δίνοντας πνευματική διαύγεια και διορατικότητα. Είναι ιδανικό στην απελευθέρωση του φόβου της ευθύνης ενός δημιουργήματος που οφείλεται ολοκληρωτικά σε εμάς. Διαμάντι, ροζ χαλαζίας.

ΘΕΤΙΚΗ ΔΗΛΩΣΗ

'Η επιτυχία μου είναι βέβαιη, γιατί ξέρω ότι τα πάντα συμβαίνουν ακριβώς με την σωστή σειρά και στην σωστή στιγμή. Η ευημερία εκδηλώνεται στην ζωή μου τώρα!΄'

Έχει διασχίσει ολόκληρο τον κύκλο και έχει κομίσει εμπειρίες σε όλη αυτή την πορεία. Έτοιμο να επιστρέψει στο σύμπαν αυ

ης εύκολης ρήξης με ανθρώπους)νχωρτά που έμαθε.

Περικλείει μια αγάπη για τα πάντα και θέλει να προσφέρει την ενέργειά του στην υπηρεσία της ανθρωπότητας. Ανιδιοτέλεια, συμπόνοια. Μια απ

ης εύκολης ρήξης με ανθρώπους)νχωρρόσωπη αλλά δίκαια θεώρηση της ζωής, μεγαλόψυχη, γενναιόδωρη και καρτερική. Η ολοκλήρωση φέρνει χαρά στην ζωή και ελευθερία.

Ο καλλιτέχνης και ο διανοούμενος που είναι έτοιμος να μοιραστεί την γνώση του με τους υπόλοιπους συνανθρώπους του

Οι εννιά εξυπηρετούν τους άλλους. Εκφράζουν καλοσύνη στους συντρόφους με τέτοιο τρόπο που φέρνει τις καλύτερες ποιότητες σε αυτούς. Αναπτύσσονται στην επιείκεια, στην αντοχή, στην συγχώρεση και στην κατανόηση που θα τους βοηθήσει να δρέψουν το πλήρες δυναμικό τους. Καθώς αφυπνίζονται, η εσωτερική τους γνώση καταστρέφει όλα τα σκουπίδια της εγωκεντρικότητας. Σεβόμενοι τον νόμο της Αγάπης και της Υπηρεσίας και εξασκώντας την ταπεινότητα, μπορούν να μετατρέψουν το πάθος σε συμπόνοια. Αναπτύσσονται στην πίστη, καθώς χρησιμοποιούν το ταλέντο τους να γίνουν ολόκληροι. Ένα αρχαίο μάντρα λέει 'κάποιος μπορεί να έχει όλη την γνώση, αλλά εάν δεν έχει αγάπη, δεν κατέχει ούτε ένα απλό γράμμα της αλφαβήτου της αληθινής σοφίας'.

Σπουδές, επιστήμη, πολιτική μπορεί να είναι το φόρτε τους. Έχουν εμπιστοσύνη στον εαυτό τους, πίστη στην σειρά του Θεϊκού χρόνου, και αγάπη για τα όντα που τους συντροφεύουν. Είναι το νούμερο της παγκοσμιοποίησης, της αγάπης και της κατανόησης. Το εννιά περιέχει την ισχύ όλων των προηγούμενων μαθησιακών καταστάσεων. Ένας πλήρης κύκλος ανάπτυξης έχει επιτευχθεί. Έχουν κάνει έναν πλήρη κύκλο 360 μοίρες (3+6+0=9) και τώρα έχουν κίνητρο να κάνουν το επόμενο βήμα της κατανόησης του εαυτού σε σχέση με τον Θεό. Η ενόρασή τους πηγαίνει πέρα από το παρών, το επόμενο βήμα τους είναι το πρώτο διπλό ψηφίο το 10. Στο οποίο πολλά δίνονται και πολλά αναμένονται.

Η ελπίδα, να αναπτύξουν νέες βάσεις για περαιτέρω ανάπτυξη, σε ψηλότερες οκτάβες.

Λέξεις - κλειδιά

Αγάπη, συμπόνοια, καρτερία, καθολικότητα, ανεκτικότητα, ανιδιοτελής υπηρεσίας, τελείωση, τέλος, συμπαντική ενότητα, εξαιρετική διαίσθηση, καλοτυχία, πολλά ταλέντα, τελειότητα, καλλιτεχνικό, πνευματικό, συμπόνοια

ΘΕΤΙΚΗ ΔΟΝΗΣΗ 9

Άμεση επαφή με ανθρώπους, ουσιαστική με δόσιμο χωρίς όμως να δένεται μαζί τους, (απελευθέρωση) για να προχωράει μπροστά. Αλτρουισμός.

ΑΡΝΗΤΙΚΗ ΔΟΝΗΣΗ 9

Αρνείται ό,τι δεν του αρέσει και ζει στο δικό του κόσμο. Δεν επικοινωνεί με τους άλλους, δεν μοιράζεται και τους χρησιμοποιεί.

το μαθημα του 9

Το 9 πρέπει να μάθει να αποδέχεται, να συγχωρεί, να απαγκιστρώνεται, να

αποστασιοποιείται, να ανοίγει την καρδιά του σε όλους, ανεξάρτητα από εξωτερικές ετικέτες,

να καταλάβει ότι το πολυτιμότερο αγαθό είναι μια καρδιά γεμάτη από τόση αγάπη, ώστε να

λιώνει από κάθε αντίσταση και πάνω από όλα να αγαπά και να συγχωρεί τον εαυτό του.

Πρέπει να μάθει ότι του έχει δοθεί μια γενναιόδωρη καρδιά και μια σειρά από ταλέντα, μια

πίστη στην βασική καλοσύνη της ανθρωπότητας, μια βαθιά αγάπη για τον άνθρωπο και μια

βαθιά κατανόηση των συμπαντικών νόμων. Πρέπει να κατανοήσει ότι σκοπός του είναι να

υπηρετεί και να προάγει την παγκόσμια αδελφότητα των ανθρώπων. Η πρόκλησή του είναι

η αγάπη χωρίς όρους, η ανεκτικότητα και η συμπόνοια. Μπορεί να μάθει μέσα από τα

δάκρυα και τον πόνο, όσο και από στιγμές μεγάλης χαράς και έκστασης. Μπορεί να

αντιμετωπίσει προβλήματα υγείας, λόγω της πολύ ευαίσθητης και συναισθηματικής του

ιδιοσυγκρασίας. Μπορεί να αντιμετωπίσει τάσεις που το οδηγούν στην μισαλλοδοξία, την

κτητικότητα, την σκληρότητα, την ιδιοτέλεια και την απληστία. Για να εξισορροπήσει αυτά

πρέπει να αναπτύξει την συμπόνοια, την κατανόηση, την αποδοχή, την ανιδιοτελή υπηρεσία

και την εμπιστοσύνη στο σύμπαν που θα δώσει την τελική του ανταμοιβή.

ΧΡΩΜΑΤΑ

Λευκό, μαργαριτάρι, διαφανές

ΑΝΘΗ

Μανόλια για την θλίψη, αστράκι για τους αποχαιρετισμούς, κόκκινη παπαρούνα για την παρηγοριά, δενδρολίβανο για την ανάμνηση, αγιόκλημα για την αδελφική αγάπη.

ΠΟΛΥΤΙΜΟΙ ΛΙΘΟΙ

Κόκκινος Ίασπις /Αχάτης καρνεόλης Για εσάς που έχετε γεννηθείς στις 9,18 και 27 του μήνα , και είστε άνθρωποι της προσφοράς, της φιλανθρωπίας, της καλλιτεχνίας αλλά και της διδακτικής ικανότητας , οι κρύσταλλοι που σας ταιριάζουν είναι πρώτον ο κόκκινος ίασπις, ένα ορυκτό που έχει συνεργαστεί πολύ με τους Σαμάνους της Αμερικής. Θεωρείται το ανώτερο από τα ορυκτά στην Φροντίδα, έχει την έννοια της Τροφού. Έχει την ιδιότητα να χαλαρώνει τον ανήσυχο νου, και να βρούμε τον προσωπικό μας ρυθμό, κάνοντας εμάς τους ίδιους δημιουργούς της ύπαρξης μας. βοηθά όσους ασχολούνται με θεραπείες που σχετίζονται με τη γη, επαληθεύοντας έτσι την θεραπευτική ενέργεια του 9. Ο δεύτερος κρύσταλλος για εσάς , είναι ο αχάτης καρνεόλης, στηρίζοντας ιδιαίτερα τις δημόσιες ομιλίες σας , δίνοντας σας αυτοπεποίθηση , θάρρος και έκφραση. Είναι καλός βοηθός σε περιόδους απομόνωσης , μοναξιάς και κατάθλιψης. Ο λεπτοφυής ψυχισμός του 9, συχνά χρειάζεται τόνωση και αναζωογόνηση. Δίνει αυτοσυγκέντρωση, γειώνει ιδέες, και βοηθά στην έκφραση καλλιτεχνικών ταλέντων που ίσως δεν είχαν εκφραστεί στο παρελθόν από φόβο ή ντροπή. Η μητρική του ενέργεια προσφέρει δύναμη και τόνωση. Οπάλι.
Οι πληροφορίες για τους κρυστάλλους είναι πολύ περισσότερες από αυτές που έχω αναφέρει...ο κόσμος τους πραγματικά είναι μαγικός και η σύνδεση τους με τους αριθμούς , καρμική!

ΘΕΤΙΚΗ ΔΗΛΩΣΗ

'Προχωρώ στην ζωή μου με χαρά και άνεση, ξέροντας ότι η φωτεινή Συμπαντική ενέργεια με στηρίζει για να κάνω πραγματικότητα το όνειρο της ζωής μου'.

'Είμαι η δημιουργική δύναμη στον κόσμο μου και όλα τα όνειρά μου πραγματοποιούνται'.

κυριαρχα νουμερα

ΚΥΡΙΑΡΧΟ ΝΟΥΜΕΡΟ 11

Τα κυρίαρχα νούμερα τονίζουν τα νοήματα των απλών ψηφίων και γι' αυτό τον λόγο θεωρούνται οι πιο δυνατές δονήσεις. Συμβολίζουν την επέκταση της συνειδητότητας μέσα από μια σειρά βημάτων ή διαφωτίσεις καθώς η ανάπτυξη λαμβάνει χώρα, μέχρι που η υπέρτατη Χριστική συνειδητότητα επιτυγχάνεται.

Για παράδειγμα, οι άνθρωποι που ενσαρκώθηκαν με 11, δεν έχουν φτάσει στα ύψη, αλλά μπορούν να αντλήσουν την Κοσμική βοήθεια για την επίτευξη. Η λέξη κλειδί τους είναι Αλτρουϊσμός.

Θα ελεγχθούν για την εντιμότητά τους και την ειλικρίνειά τους. Θα τους απαιτηθεί να κάνουν πράξη τον Χρυσό Κανόνα και να ζήσουν στα επίπεδα που αναμένονται από τα άτομα με κυρίαρχο νούμερο. Οι δονήσεις του 11 είναι δυναμικές και ακραίες και πρέπει να χρησιμοποιούνται με μεγάλη σοφία. Τα 11 φυσικά θα μπουν σε ηγετικές θέσεις και αυτό απαιτεί τις καλύτερες ανθρωπιστικές ποιότητες. Θα διαπιστώσουν τελικά ότι η αληθινή αυθεντία είναι η υπηρεσία στους άλλους.

Ο Πυθαγόρας είπε= 'το 11 είναι το νούμερο ενός κύκλου νέων αρχών'.

Όταν η δυνάμεις του 11 είναι σε πλήρη ισχύ στους ανθρώπους μπορούν να αλλάξουν το περιβάλλον τους, να δημιουργήσουν νέες συνθήκες, να χτίσουν νέα σώματα και νέες ζωές, όλα σε αρμονία με την Θεϊκή εικόνα. Υπουργοί, μεταρρυθμιστές, εργαζόμενοι σε φιλανθρωπικό έργο, καθώς και δάσκαλοι, ομιλητές, συγγραφείς, προωθητές και ηγέτες σε δημόσιες υπηρεσίες.

Εάν χρησιμοποιήσουν τις δυνάμεις τους για να εκθειάσουν τους εαυτούς τους, θα έχουν απώλεια και δυστυχία. Είναι δύσκολη δόνηση για να την διαχειριστείς, άρα πρέπει να προσέχουν συνέχεια για τις ενέργειές τους. Τα δώρα για την καλή απόδοση, εν τούτοις, είναι μεγάλα 'ο σκοπός αγιάζει τα μέσα'. Η Μεγάλη Εργασία είναι η μετατροπή της Ύλης σε Πνεύμα. Τότε το πνεύμα πίσω και μέσα στην ύλη θα ενεργοποιηθεί αληθινά, Η απεριόριστη συνειδητότητα παραμένει συνεχής όπου εκδηλώνεται.

To 11 συνδυάζει τον μαθητή, νούμερο 1 (συνειδητός νους) πίσω από το νούμερο 1 της υψηλότερης συνειδητότητας. Έχουν μάθει ανεξαρτησία, ηγεσία και τις ποιότητες τις επιθετικότητας αναγκαίες για να τα βγάζεις πέρα στον κόσμο. Πίσω από αυτά βρίσκουν με το διπλό νούμερο το 'εγώ ειμί'. Αρχίζουμε να διαπιστώνουμε ότι σε μια ενσάρκωση 11 θα εξεταστούμε πόσο καλύτερα θα εκφράσουμε στην ζωή μας την Ενότητα με τον Δημιουργό. Εμπνεόμαστε να προσπαθήσουμε να δημιουργήσουμε περισσότερο Φως στον κόσμο, που κατοικούμε.

Οι ποιότητες της ενότητας και της καθολικότητας εκδηλώνονται στους 11. Δεν μπορούν πια να μείνουν μακριά, αλλά πρέπει να δώσουν το Φως τους στον κόσμο. Αναπτύσσει ψυχικές δυνάμεις και δίνει ανιδιοτελή υπηρεσία όπου χρειάζεται με ευγένεια και αγάπη.

Είναι το νούμερο του Φωτός. Αντιπροσωπεύει τον κρυμμένο 'γνώστη'. Ζούμε τώρα σε αυτά τα σπιράλ της αφύπνισης, όπου κάθε φιλοσοφική σκέψη πρέπει να λαμβάνεται υπ' όψη, να εξισορροπείται και να κρίνεται για την αξία της. Δεν πρέπει να έχουμε προκαταλήψεις από προηγούμενες πεποιθήσεις ή εμφανίσεις του παρόντος. Δεν πρέπει να έχουμε προσκολλήσεις. Η αλήθεια πρέπει να είναι το πρωταρχικό κίνητρο.

Με την δύναμη να βλέπουμε (οραματισμός) ανεβαίνουμε στην σκάλα του Φωτός. Καθώς χρησιμοποιούμε ESP + μια μέθοδο να βλέπουμε στο υποσυνείδητο, αλλά επίσης εξερευνώντας το ISP +, σαν τρόπους να εξερευνήσουμε την θεϊκή σπίθα μέσα μας, που αποκαλύπτει την θεϊκή δύναμη της ψυχής. Η φωτισμένες ψυχές αποκαλύπτουν θεϊκό δυναμικό και θα επιμείνουν ακόμη με σκοπό την ενότητα και την φώτιση.

Θέλουμε, περισσότερο από κάθε τι στον κόσμο να γνωρίσουμε τον εαυτό μας. Όταν η παλιά γνώση δεν εξυπηρετεί πια την ανάπτυξή μας, ή όταν κολλάμε σε αυτήν γιατί φοβόμαστε το άγνωστο, δεν εξελισσόμαστε πια. Εάν καινούριες αποκαλύψεις φαίνονται περίεργες, πρέπει να αναπτύξουμε υπομονή και να δώσουμε χρόνο για επανεξέταση. Για να αποκτήσουμε την τελειότητα, χρειάζεται να μείνουμε αληθινοί στους ανώτερους νόμους των αριθμών, κάτω από τους οποίους εργαζόμαστε.

Το νούμερο 11 αντιπροσωπεύει την πολικότητα ανάμεσα στον εαυτό και τον Χριστικό εαυτό. Μια νέα γέννηση συμβαίνει στην καρδιά μας σαν ένας 'σπόρος' αθανασίας, οραματιζόμαστε έναν λαμπερότερο ορίζοντα. Μια εσωτερική φωνή μας καλεί για μια νέα και ψηλότερη κατάσταση συνείδησης.

Όταν οι ψυχές φτάσουν μια ενσάρκωση 11 καλούνται 'παλιές ψυχές'. Αυτή η έκφραση είναι παραπλανητική. Δεν αναφέρεται στην παλαιότητα σε σχέση με τις ενσαρκώσεις, αλλά σε σχέση με περισσότερη ανάπτυξη του Φωτός στο Μονοπάτι. Έχουν σαν στόχο την Κοσμική συνείδηση. Ο Χριστός είπε 'Είμαστε το φως του κόσμου'(Ματθαίος 5.14). Έτσι, εξάγουμε ότι η δύναμη του φωτός μέσα μας αντιπροσωπεύει την δύναμη του Θεού στην φύση. 'Ο Θεός είναι φως και σε αυτόν δεν υπάρχει καθόλου σκοτάδι' (Ιωάννης 1.5).

Αυτοί που ζουν κάτω από την δόνηση του 11 πρέπει να βρουν το φως και να το μοιραστούν με αυτούς που έρχονται στο μονοπάτι τους, καθώς αυτή η συνείδηση εργάζεται για την επίγνωση της ανθρωπότητας.

Τα άτομα κάτω από την δόνηση αυτού του αριθμού είναι ικανά να ελκύουν τις κοσμικές δυνάμεις για να εμπνευστούν και να αποκτήσουν φώτιση. Είναι η δύναμη κάποιου ατόμου που έρχεται για διδάσκαλος. Έχει έλξη στον αποκρυφισμό και την πνευματική μελέτη. Η προσωπική ενέργειά του είναι μεγάλη και πρέπει να προσέχει να μην την χρησιμοποιεί παρορμητικά και με άσχημο τρόπο γιατί έτσι θα συσσωρεύει κακό κάρμα.

Κάτω από την θετική δόνηση, θα δεχτεί τα φώτα της δημοσιότητας και την αναγνώριση, είναι ο αληθινά φωτισμένος που πάντα υπηρετεί τους άλλους. Μπαίνει στον ρόλο του καθοδηγητή και του ανθρώπου που θα φωτίσει τις καρδιές των άλλων ανθρώπων. Αστρολογικά σχετίζεται με τον Ουρανό.

ΚΥΡΙΑΡΧΟ ΝΟΥΜΕΡΟ 22

Η δόνηση του 22 είναι πιο πρακτική από το 11, έτσι τώρα αποφασίζουμε να βοηθάμε πνευματικά εν μέσω υλικών συνθηκών. Η γνώση μας σαν κυρίαρχο νούμερο 22, κερδίζεται σε περιόδους ήσυχου διαλογισμού και συγκέντρωσης. Η ενέργεια της σκέψης αυξάνει και έτσι αργότερα χρησιμοποιείται σαν μια δύναμη για ανάπτυξη του κόσμου.

Ένα σύμβολο που αντιπροσωπεύει την κατανόηση του 22 είναι το Tau, ένα γράμμα του Εβραϊκού αλφάβητου που συμβολίζει τον Σταυρό. Ο σταυρός αυτός δεν είναι μόνο για τραγωδία, πόνο και συντριβή, αλλά ένας της δόξας στους περιορισμούς, υποδηλώνοντας την απελευθέρωση σε σφαίρες ελευθερίας από την δουλεία της ύλης.

Η αφύπνιση της θεϊκής αγάπης συχνά έρχεται μέσα από πόνο και απώλεια. Μπορεί να ιδωθεί σαν ένας 'σπόρος' για μια διαφορετική ζωή, μια ζωή με περισσότερο νόημα και βαθύτερη σημασία. Ο πόνος είναι μια προειδοποίηση να κάνουμε κάτι, να χρησιμοποιήσουμε την επί πλέον ενέργειά μας πιο εποικοδομητικά. Για να μειώσουμε τον πόνο πρέπει να πετύχουμε μια νέα ποιότητα και ένταση συνείδησης και να εκφράσουμε τις ενέργειές μας με έναν νέο τρόπο ζωής.

Η ανιδιοτέλεια είναι το κλειδί μέσα από το οποίο παίρνουμε το μεγαλύτερο όφελος. Η δύναμη να διαβάσεις τα Ακασικά αρχεία μπορεί επίσης να αυξηθεί επίσης, αλλά δεν πρέπει να χρησιμοποιηθεί για αυτό προώθηση. Ερχόμαστε στην Γη να μάθουμε πώς να ελέγχουμε την ενέργεια της Κουνταλίνι ή δημιουργικής δύναμης, και να δημιουργήσουμε την εικόνα του Θεού μέσα από την πνευματοποίηση και την τέλεια ισορροπία των εσωτερικών δυνάμεων.

Οι 22 κάνουν καθήκον για τους πολλούς, άσχετα πόσο κουραστικό είναι. Έχουν την αποφασιστικότητα να τελειώσουν ότι άρχισαν, έτσι καρποφορούν πολλές καλές εργασίες. Έχει την δύναμη ενός διπλού 2. Είναι θετικό στην έκφραση και έχει πρωτοτυπία, διπλωματία και φιλανθρωπία. Χρειάζεται την χρήση της διαίσθησης και των οργανωτικών ικανοτήτων. Εάν ζουν λιγότερο από το καλύτερο τους ο αριθμός θα εκφράζεται σαν 4 (2+2=4). Οπότε είναι μια πρόκληση να γνωρίζουν τι μπορούν να κερδίσουν και να περιμένουν από το κοσμικό δώρο αυτού του αριθμού.

Αυτοί που εκδηλώνουν το 22 έχουν υπομονή, επιμονή και αποφασιστικότητα, και δίνουν προσοχή στις λεπτομέρειες, ενώσω διατηρούν ένα πνευματικό ιδεώδες μέσα σε κάθε οργανισμό που ελέγχουν. Είναι εδώ για να εκφράσουν υψηλά επίπεδα τιμιότητας και κουράγιου, ενώ αφιερώνουν προσοχή στην εκτίμηση και την αξία. Οι 11 μέσα από την εμπειρία γίνονται καλοί δάσκαλοι, ενώ οι 22 υπηρετούν στον υπέρτατο βαθμό την υλική ανάπτυξη και κατευθύνουν άλλους να πετύχουν. Δεν μπορούν να εργαστούν για εγωιστικούς σκοπούς. Προϋποθέτουν ευθύνη για την φροντίδα και την ευημερία των άλλων, καθώς παρευρίσκονται στην δουλειά που άφησαν, άλλοι που απέτυχαν. Πάντα δίνουν περισσότερο από όσο λαμβάνουν και επιδέξια εξισορροπούν την ζωή τους με ειρήνη και αρμονία.

LILY

3937

ROSES

96151

Το κρίνο συμβολίζει την κορφή της ανάπτυξης των αδένων, φτάνοντας την τελική του ανάπτυξη μέσα από την υπόφυση και την επίφυση στο κεφάλι. Επίσης συμβολίζει την αγνότητα του ηθικού στοιχείου της ψυχής. Τα κόκκινα τριαντάφυλλα συμβολίζουν την έκχυση των πλανητικών ουσιών στα κέντρα του σώματος ή τσάκρας, ώστε να αναμειχθεί στο κέντρο της καρδιάς και από εκεί στο αίμα. Έτσι, τα τριαντάφυλλα συμβολίζουν την συμπόνοια που είναι δυνατή στο κέντρο της καρδιάς, ενώ το κρίνο συμβολίζει την συνείδηση του μυαλού, ωστόσο ο Κύριος προεδρεύει σε όλα, συνδυάζοντας την καρδιά και το κεφάλι στην πληρότητα.

Η δόνηση του 22 δίνει δυνατότητα για την συνεισφορά του ατόμου στην δημιουργία νέου πεπρωμένου μέσω της πολιτικής, της βιομηχανίας και διαφόρων λειτουργημάτων. Έχει τάση για φιλανθρωπία και πρωτοτυπία. Χαρακτηριστικό του η σταθερότητα στις σχέσεις. Το μάθημά του είναι να χειριστεί την πνευματική συνειδητότητα, μέσα από κατάλληλη χρήση των υλικών στοιχείων, ώστε να μην δεθεί με αυτά, αλλά να τα χρησιμοποιήσει για την βοήθεια του κόσμου. Αστρολογικά αντιστοιχεί στην Γη.

ΚΥΡΙΑΡΧΟ ΝΟΥΜΕΡΟ 33

Η αποστολή αυτών που έχουν γεννηθεί κάτω από το κυρίαρχο νούμερο 33 είναι η ευγένεια και η γενναιοδωρία. Νοιάζονται πολύ για το καλό του κόσμου, καθώς και γι' αυτό των γειτόνων τους. Οραματίζονται σχέδια για μελλοντικές βελτιώσεις που στοχεύουν και αναπτύσσονται για το μελλοντικό καλό όλων. Η θυσία και το βαθύ νοιάξαμε για τους άλλους είναι μέρος του. Τα Χριστικά ιδεώδη για θεραπεία και ευλογία γίνονται πράξη. Η ευλογία είναι πράξη δύναμης, ενέργειας και ζωής και κατευθύνεται σε κάποιον άλλον. Συχνά με την τοποθέτηση των χεριών ή απλά στέλνοντας την σκέψη σε αυτούς που χρειάζεται. Η ευλογία δεν είναι θρησκευτικό λεγόμενο, ούτε μόνο λέξεις. Τα πράγματα αληθινά συμβαίνουν όταν αυτή η δόνηση χρησιμοποιείται με συνείδηση και χρησιμοποιείται για τις ανάγκες των άλλων.

Ο Ποσειδώνας ο πλανήτης που συχνά συνδέεται με την πνευματικότητα σχετίζεται με το 33, και θεωρείται η υψηλότερη οκτάβα της Αφροδίτης. Η αποστολή της ενσάρκωσης 33 είναι η επέκταση της συνείδησης λόγω της Ποσειδώνιας δόνησης. Μεγαλύτερη κατανόηση των εσωτερικών λέξεων αποκαλύπτει την αλήθεια της μετά θάνατον ζωής. Στην νέα εποχή του Υδροχόου η ανθρωπότητα θα κατανοήσει, μέσα από το εσωτερικό φως, για τον αλτρουϊσμό και την ενότητα αυτού του κύκλου.

Οι 33 είναι εξωστρεφείς και προσφέρουν τον εαυτό τους στην υπηρεσία των άλλων. Μια έντονη αίσθηση καθήκοντος και δικαιοσύνης τους χαρακτηρίζει. Προσπαθούν να βοηθήσουν να συμμορφωθούν αυτοί που ενδίδουν σε αρνητικές και επιβλαβείς πράξεις. Προσπαθούν να ανταποκριθούν στην δίψα για πνευματική αλήθεια και την κάνουν ικανοποιητική για τις μάζες. Προσπαθούν να το δείξουν θέτοντας ένα παράδειγμα αγάπης και συγχώρεσης σε όλες τους τις επαφές. Όλη η ζωή τους ξοδεύεται σε αφοσιωμένη υπηρεσία. Δείχνουν την πνευματικότητά τους όχι μόνο σαν πολίτες του σύμπαντος, αλλά και σε πολλά άλλα επίπεδα συνείδησης.

Το 33 είναι δημιουργική εκδήλωση και επέκταση. Αντιπροσωπεύει το αρχέτυπο της Θεϊκής φιλοσοφίας που αποτυπώνεται μέσα από την φιλανθρωπία προς τους άλλους. Δημιουργούμε τις συνθήκες ζωής μας μόνοι, πρέπει να παρατηρούμε προσεκτικά τις σκέψεις μας και να καλλιεργούμε την συνήθεια της χαράς, ώστε να κρατιόμαστε μακριά από την απόγνωση. Χρειάζεται να εξασκηθούμε να στέλνουμε μόνο ευγενικές και αγαπητές σκέψεις ώστε η σοδειά μας να πολλαπλασιαστεί και να είναι πολύπλευρη. Μπορούμε να μειώνουμε τις παλιές σκέψεις με μεταμέλεια και ζητώντας συγχώρεση. Συγχωρέσατε και τον εαυτό σας επίσης και μην αφήνετε απογοητευτικές σκέψεις να τρέφουν την ουσία της ψυχής σας.

Ο έλεγχος της γλώσσας έρχεται επίσης με την ανανέωση του μυαλού, της θέλησης και διατηρώντας την σωστή επιθυμία της καρδιάς.

Ευλογημένοι είναι αυτοί που αντέχουν τον πειρασμό, γιατί αν προσπαθήσουν θα πάρουν το στέμμα της ζωής που ο Κύριος υποσχέθηκε σε αυτούς που τον αγαπούν.' Αγάπα τον Θεό με την καρδιά, την ψυχή και το μυαλό (Ιάκωβος 1.12).

Σκεφτείτε με αγάπη, μιλήστε με αγάπη, δώστε αγάπη και ζήστε με αγάπη! Το 33 αντιπροσωπεύει μια πολύ ψηλά αφοσιωμένη δόνηση. Υποδεικνύει τον 'δάσκαλο των δασκάλων' που είναι πρόθυμος να θυσιάσει τον εαυτό του για τους άλλους, έως και το σημείο να γίνει μάρτυρας σε ένα ιδεώδες.

Στον δρόμο για την αναγέννηση γίνονται δάσκαλοι, ομιλητές και κληρικοί, έχοντας σοφία και συμπόνοια για όλους, δίνοντας το φως τους στον κόσμο. Όταν ο αληθινός εαυτός ελέγχει την ζωή τους και η προσωπική θέληση παραδίδεται στην ανώτερη θέληση, ο χάρτης τους σταματά να λειτουργεί αρνητικά. Αυτή είναι η ελπίδα της εποχής του Υδροχόου. Έτσι αφήστε αυτή την εξαίρετη δύναμη μέσα σας να πάρει τον έλεγχο.

Θεωρείται ανώτερη οκτάβα της Αφροδίτης, αλλά ονομάζεται και δόνηση του Χριστού. Έρχεται σαν δάσκαλος που χρειάζεται να δώσει τα φώτα του και να θυσιαστεί με προθυμία για τους άλλους. Έχει θάρρος, δημιουργικότητα, εξυπνάδα και μεγάλη φαντασία. Εκτιμάει την τέχνη και την ομορφιά.

Αν δεν μπορέσει να σταθεί στην δόνηση του 33, θα είναι στην επίδραση του 6 και θα κυριαρχηθεί από οικογενειακές ευθύνες και βάρη.

Το μάθημά του είναι να αποκτήσει σταθερές αλλά και προοδευτικές αξίες και να αναλάβει ακούραστα το βάρος της αποστολής που ενσαρκώθηκε.

Αστρολογικά σχετίζεται με τον τρίτο δεκαήμερο του Λέοντα.

ΚΥΡΙΑΡΧΟ ΝΟΥΜΕΡΟ 44

Ρωτάμε τον εαυτό μας 'τι αξίζει αληθινά»? Πρέπει να διαπιστώσουμε ότι είναι μια αλλαγή στην θέληση, και επίσης μια αλλαγή στο τι αγαπάμε πραγματικά ώστε να χάσουμε την ζωή μας γι' αυτό. Αυτός είναι ο τρόπος ζωής που μας ετοιμάζει για το 44. Είναι η απευθείας ένωση στην υψηλότερη σοφία, και προσφέρει το δυναμικό να συνθέσεις τα επίγεια με τα πνευματικά.

Οι 44 είναι επινοητικοί και έχουν πλήρη δύναμη και νοητική κυριαρχία στις δραστηριότητές τους. Καταλαβαίνουν τις οικονομικές αξίες, αλλά εργάζονται περισσότερο για την επίτευξη πνευματικής προόδου. Είναι ένα σύμβολο που απαιτεί μεγάλο αυτοέλεγχο και πειθαρχία, που φέρνει βαρύ φορτίο, αλλά και την πιθανότητα να επηρεάσει τον κόσμο, ακολουθώντας τους αμετάβλητους νόμους της κοσμικής τάξης.

Μια αυξανόμενη συνείδηση είναι ο στόχος της ανθρώπινης ζωής. Αυτή η ανάπτυξη γίνεται σταδιακά από απλά όντα σε συνειδητά Χριστικά όντα. Τα άτομα 44 πρέπει να πετύχουν αυτό το επίπεδο πληρότητας με ελεγχόμενη ενέργεια, έτσι να αυξάνουν την ζωτικότητά τους και έπειτα να ενεργοποιήσουν τα νευρικά κέντρα στον εγκέφαλο. Αυτή η δημιουργική ενέργεια όταν διαφυλάσσεται μέσα στο σώμα, κάνει αυτούς τους ανθρώπους να πετύχουν ψηλό επίπεδο και να φωτιστούν. Η Θεϊκή δημιουργική ενέργεια μπορεί να χρησιμοποιηθεί είτε σωματικά, εγκόσμια, είτε για το υψηλότερο δημιουργικό ιδεώδες της θεϊκότητας.

Η πειθαρχία είναι πραγματικά μια πράξη αγάπης γιατί σημαίνει ότι ο αναζητητής νοιάζεται να πετύχει. Χρειάζεται χρόνο και υπομονή, σοφία και αφοσίωση, όλες αυτές οι ποιότητες συνιστούν δώρα του πνεύματος. Αυτό είναι ένα μονοπάτι που ο καθένας μας μπορεί να πάρει κάποιο καιρό στο συνεχές ξεδίπλωμα της ψυχής. Εισερχόμαστε σε μια περίοδο ακραίας πειθαρχίας, η οποία μπορεί να βελτιώσει τις ψυχικές μας ικανότητες και να δημιουργήσει αγνά ιδεώδη στην σχέση μας με τον Θεό και την ομοιότητά μας με τον Χριστό.

Μια παλιά Κινέζικη παροιμία λέει όταν ο μαθητής είναι έτοιμος, ο δάσκαλος εμφανίζεται'. Ο δάσκαλος μπορεί να είναι 10.000 μίλια μακριά, να κάθεται σε διαλογισμό, και να μην γνωρίζει τίποτα για τον αναζητητή προσωπικά ή ο αναζητητής μπορεί να μην ξέρει τίποτα για τον δάσκαλο. Η γνώση λαμβάνεται όταν συντονίζεσαι με την πανταχού παρούσα θεϊκή συνείδηση.

Ο Πατάντζαλι, ένας Ινδός μύστης του 4ου αιώνα, μας συμβουλεύει ότι θα βοηθηθούμε διαλογιζόμενοι στην καρδιά μια φωτισμένης ψυχής που είναι ελεύθερη από πάθος. ¨Όταν είμαστε πραγματικά έτοιμη στην καρδιά μας και την ψυχή μας να γνωρίσουμε τον Θεό και να λάβουμε την Χάρη Του, να ελευθερωθούμε από τις πλαστές μας ορέξεις, ζήλειες, μίση και άλλα εγωιστικά χαρακτηριστικά, όταν είμαστε έτοιμοι να γίνουμε πνευματικά ολόκληροι τότε, ο δάσκαλος θα εμφανιστεί. Η ευγνωμοσύνη, η αγάπη και το μοίρασμα είναι σημάδια για την ετοιμότητα του μαθητή. Τα εγωιστικά χαρακτηριστικά εξαφανίζονται και η πνευματική αρμονία γεννιέται.

Μας έχουν δοθεί αιθερικά ή παντοτινά σώματα. Αυτά μας δίνουν την ικανότητα να υπερβούμε το υλικό και να ανταποκριθούμε πλήρως στην πνευματική πλευρά της φύσης. Αυτό είναι το σώμα που είχαμε στην αρχή (πριν γίνουμε σάρκα) και αυτό που προσπαθούμε να ξανά αποκτήσουμε. Πρώτα δημιουργηθήκαμε στο αιθερικό επίπεδο και υπάρχει η συνείδητη μνήμη της ψυχής.

Η γλώσσα κρύβει περισσότερα από όσα αποκαλύπτει μέχρι να περιορίσουμε τις λέξεις στα κρυφά τους νοήματα. Όλες οι λέξεις είναι σύμβολα. Οι γραπτές λέξεις είναι συμβολικές και μεταφέρουν ένα μήνυμα στο μυαλό για να το αποκωδικοποιήσει. Η ομιλούσα γλώσσα είναι ένα σύμβολο που φέρνει ενέργεια και δημιουργική δύναμη, εάν η Θεϊκή δόνηση είναι μέσα της.

Η λέξη του Θεού εκδηλώνεται. Η ενέργεια προβάλλεται στο διάστημα από την Θεϊκή δημιουργική λέξη και γίνεται Φως.

Η λέξη επίσης χρησιμοποιείται για θεραπεία. Καθώς ο κόσμος προχωράει στην φυσική μορφή, η θεραπεία λαμβάνει χώρα με την δύναμη του ήχου. Ο ήχος έχει δύναμη, πίσω του είναι το κίνητρο που υπάρχει το μυαλό του ομιλητή. Το κίνητρο του δίνει ζωή και συναίσθημα.

Ο σπόρος του Θεού, γεννημένος με σάρκα και αίμα, μεγαλώνει στην θεϊκότητά του, με καλή θέληση, πίστη, αγάπη και συγχώρεση και εξασκείται στην ζωή μας εδώ στο γήινο επίπεδο.

Μια δόνηση που έχει μεγαλύτερη εσωτερική επίδραση, παρά εξωτερική. Γίνεται ευαίσθητο με τις δονήσεις γύρω του και ιδιαίτερα με αυτές που είναι σε επαφή με την αύρα του. Του ταιριάζει μια ζωή υπηρεσίας, προσφέρει πολλά ιδανικά σε συνδυασμό με πρακτικές ιδέες. Μεγάλη θέληση και δύναμη, ακούραστη προσπάθεια στις αντιξοότητες.

Στην αρνητική δόνηση παρασύρεται από επιτυχίες και αποκτήματα και οδηγείται σε υλικές απώλειες και υπερκόπωση.

Θετικά διακρίνεται στον πολιτικό και στρατιωτικό τομέα, εξυπηρετεί υλικές ανάγκες του κόσμου, στηρίζεται όμως στο εσωτερικό του πεδίο.

ΑΡΙΘΜΟΛΟΓΙΑ

ΜΙΑ ΕΡΕΥΝΑ ΚΑΙ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ

ΣΤΗΡΙΞΕ ΤΟ ΚΑΝΑΛΙ ΚΑΝΟΝΤΑΣ ΕΔΩ ΕΓΓΡΑΦΗ

ΟΙ 3 ΜΟΙΡΕΣ- Η ΑΡΧΗ ΤΟΥ ΤΑΞΙΔΙΟΥ

«Έτσι που τη ζωή σου ρήμαξες εδώ / στην κώχη τούτη την μικρή, σ' όλην την γή την χάλασες.»
Κ. Π. Καβάφης «Η Πόλις».

Τα παλιά τα χρόνια οι γιαγιάδες ακολουθούσαν ένα τελετουργικό για τα μωρά που έρχονταν στον κόσμο.

Όταν γεννιόταν το μωρό - η γιαγιά, έμπηζε στο χεράκι του τα λόγια τα μαγικά για το ξεμάτιασμα.

«Για νά 'χει», λέει, «δύναμη και το καλό να κάνει, ρίχνοντας λάδι στο νερό κι εξαφανίζοντάς το».
Έδινε την προσευχή για να προφυλαχθεί από το μάτιασμα και φεύγοντας απ' του μωρού την κούνια άφηνε πάνω σε ένα ξύλινο, σκαλιστό, τραπεζάκι τρία ζουμερά λουκούμια να επιπλέουν προκλητικά σε άχνη ζάχαρη, γεμάτα αμύγδαλο και μυρωδικά.

Η γιαγιά δεν ήξερε γράμματα· ήξερε καλά τη ζωή και πτυχίο της ήταν οι ρυτίδες που είχε στων ματιών την άκρη. Η ζωή τής είχε μάθει ότι εκείνο το βράδυ θα 'ρχόντουσαν οι Μοίρες να «μοιράνουν» το μικρό μωρό. Να καθορίσουν δηλαδή το μέλλον και την τύχη της. «Να γλυκαθεί», έβαλε με τον νού της, «να γλυκαθεί για να 'ναι το παιδί καλόμοιρο»...

Την νύχτα ήρθαν οι Μοίρες. Οι τρείς γριές και αθάνατες αδελφές, με τα μακριά δόντια και τον δύστροπο χαρακτήρα, για να επισκεφθούν το παιδί. Από τη χαραμάδα της πόρτας ξεπρόβαλε η Λάχεσις, αυτή που έδινε τον λάχ-νο (της ζωής τον κλήρο), μετά η Κλωθώ, που έκλωθε της ζωής το νήμα και τελευταία η πιο μοιραία των τριών Μοιρών, η Άτροπος, εκείνη που φρόντιζε να μη μεταβληθεί τίποτε από αυτά που καθόριζαν η Λάχεσις και η Κλωθώ, εκείνη που σφράγιζε τις ατραπούς καθιστώντας άτροπον τη διαφυγή, ώστε να μην ξεφεύγει κανείς από την μοίρα του.

Η μοίρα, με την αρχαία σημασία της και σύμφωνα με την ετυμολογική της προέλευση, δηλώνει το κομμάτι που ανήκει στον καθένα. Αφού έρθεις στον κόσμο διαθέτεις το κομμάτι σου, τη μοίρα σου, κατά το δοκούν. Ευθύνη βέβαια δεν δικαιούσαι να ζητάς από κανέναν όταν είσαι διαχειριστής και διαθέτης της μοίρας σου. Μιάς μοίρας νόμιμης από την οποία δεν μπορεί να σε αποκληρώσει κανείς παρά μόνον ο εαυτός σου.

Η Ελληνική αρχαιότητα φωνάζει: «κανείς δεν μπορεί να ξεφύγει και να αλλάξει τη μοίρα του». Οι Έλληνες τραγικοί βάζουν τον Οιδίποδα να πολεμά τη μοίρα του με νύχια και με δόντια και όλο να καταλήγει στα ματωμένα κράσπεδα του ενδύματός της. Οι αρχαίοι έλληνες φιλόσοφοι απαντούν: «αφού είναι μοίρα μας, ας κάνουμε κάτι γι' αυτό, ας αγωνιστούμε». Η ελευθερία καθίσταται έτσι εσωτερική δυνατότητα· δυνατότητα προσανατολισμού της συνείδησης του ανθρώπου στο δίλημμα: αντίσταση ή αποδοχή του μοιραίου; Το κλειδί εδώ είναι η ελευθερία.

Αν δεν μάς πάει η μοίρα και η ζωή έχουμε την ελευθερία να την αλλάξουμε κατασκευάζοντας έναν διαφορετικό νόμο νομής των μοιρών του εσωτερικού μας προσωπικού μοιρογνωμονίου.
Μοίρα μας είναι να βρούμε την «πόλη» μας, τη μικρή μας κώχη και εκεί να ζήσουμε την ζωή μας έχοντες υπ' όψιν μας ότι απολύτως ανάλογη (στη λύπη, τη χαρά αλλά και την προσφορά).

Όταν οι Μοίρες τάζουν μία ζωή, χαράττουν την πορεία της ανεξάρτητα από τον Τόπο και τον Χρόνο. Ανεξάρτητα από την ανάγκη. Αν διαθέσεις τη ζωή σου, τη μοίρα σου, όπως πραγματικά θές είναι σαν να τη ζείς με τον καλύτερο τρόπο όπου γής. Ρήμαξέ την κι είναι σαν να την χαλάς σε όλη τη γή...

Η λέξη «μοίρα» βγαίνει από το αρχαίο ρήμα μείρομαι< μοιράζω, είναι δηλαδή το «μερίδιο», το κομμάτι που που παίρνει ο καθένας από τη μοιρασιά ενός όλου.

Γύρω (από το αδράχτι) και σε ίσα διαστήµατα καθισµένες τρεις (γυναικείες µορφές), καθεµιά

στο θρόνο της, οι κόρες της Ανάγκης, οι Μοίρες, ντυµένες στα λευκά, φορώντας στεφάνι στο κεφάλι τους, η Λάχεση και η Κλωθώ και η Άτροπος, τραγουδούσαν σύµφωνα µε την αρµονία των

Σειρήνων, η Λάχεση τα περασµένα, η Κλωθώ τα τωρινά και η Άτροπος τα µελλοντικά.

Και η Κλωθώ αγγίζοντας το αδράχτι µε το δεξί της χέρι κατά διαστήµατα, βοηθούσε στην εξωτερική περιστροφή του, η Άτροπος πάλι (αγγίζοντας το αδράχτι) µε το αριστερό, (βοηθούσε) στις εσωτερικές περιστροφές µε τον ίδιο τρόπο. Και η Λάχεση µε τη σειρά της το έπιανε τη µία µε το ένα χέρι, την άλλη µε το άλλο (βοηθώντας) άλλοτε τη µία και άλλοτε την άλλη περιφορά.

Οι Ψυχές λοιπόν, όταν έφτασαν, έπρεπε αµέσως να παρουσιαστούν µπροστά στη Λάχεση. Κάποιος προφήτης τότε πρώτα τους τοποθέτησε σε κανονικά διαστήµατα, έπειτα, αφού πήρε από τα γόνατα της Λάχεσης κλήρους και (παρα)δείγµατα ανθρώπινης ζωής και ανέβηκε πάνω σ' ένα ψηλό βήµα είπε:

-Ο λόγος είναι της Λάχεσης της παρθένας, της κόρης της Ανάγκης. Ψυχές εφήµερες, αρχίζει µία άλλη περίοδος για το θνητό γένος που καταλήγει στο θάνατο. ∆ε θα επιλέξει εσάς ο δαίµονας, αλλά

εσείς θα διαλέξετε το δαίµονά σας. Όποιος κληρωθεί πρώτος, πρώτος να διαλέξει το είδος της ζωής µε το

οποίο αναγκαστικά θα ζήσει. Η αρετή δεν εξουσιάζεται. Ανάλογα µε την εκτίµηση ή την περιφρόνηση που θα της δείξει ο καθένας θα έχει µεγαλύτερο ή µικρότερο µερίδιο απ' αυτή. Η ευθύνη ανήκει σ' εκείνον που κάνει την εκλογή. Ο θεός είναι έξω από την ευθύνη".

Ερµηνευτική προσέγγιση κατά τον Σωκράτη

Όσα αφηγείται ο Σωκράτης σ'αυτή την ενότητα διαδραµατίζονται σ'έναν υπερβατικό χώρο,

διαµορφωµένο σύµφωνα µε το γεωκεντρικό σύστηµα του Πυθαγόρα και τις επιδράσεις των ορφικών.

Η µετενσάρκωση των ψυχών, η επαναγέννησή τους θα λάβει χώρα στον τόπο της συµπαντικής αρµονίας

που τον πλαισιώνει η µουσική πανδαισία των Σειρήνων, η παρουσία των Μοιρών και το τελετουργικό στοιχείο.

Οι ψυχές σύµφωνα µε την αφήγηση του Ήρα, αφού δικάστηκαν και εξέτισαν τις ποινές τους ή

απόλαυσαν τις αµοιβές τους κατά περίπτωση, συγκεντρώθηκαν και κατασκήνωσαν σε ένα λιβάδι, όπου

έµειναν εφτά µέρες. Στη συνέχεια, και ύστερα από την παρεµβολή της αφήγησης για την τιµωρία του Αρδιαίου, ο Ήρας αφηγείται την πορεία των ψυχών που πηγαίνουν για τη µετενσάρκωσή τους. Το τµήµα της αφήγησης που βρίσκεται ανάµεσα στην τιµωρία του Αρδιαίου και στο λόγο της Λάχεσης είναι το ακόλουθο:

"Αφού δε έµειναν σ' εκείνο το λιβάδι επτά ηµέρες, έπρεπε την όγδοη να ξεκινήσουν κι έπειτα από τέσσερων ηµερών πορεία έφταναν σ' ένα τόπο, όθε έβλεπαν ψηλά ένα φως που απλωνόταν σ' ολόκληρο τον ουρανό και τη γη, ευθύ ως στήλη και όµοιο µε την Ίριδα αλλά λαµπρότερο και καθαρότερο

στο φως τούτο έφτασαν ύστερ' από πορεία άλλης µιας ηµέρας εκεί είδαν, στη µέση του φωτός, να είναι από τον ουρανό τεντωµένες οι άκρες των δεσµών του - το φως χρησίµευε ως σύνδεσµος του ουρανού και συγκρατούσε ολόκληρο τον περιστρεφόµενο ουρανό απαράλλακτα όπως τα υποζώµατα των πλοίων - και στις άκρες ήταν στερεωµένο της Ανάγκης το αδράχτι που έδινε την κίνηση σε όλες τις ουράνιες περιστροφές το στέλεχος και τ' αγκίστρι του ήταν από χάλυβα, το σφοντύλι όµως από µίγµα χάλυβα και άλλων µετάλλων.

Η φύση του σφοντυλιού ήταν η εξής: ως προς το σχήµα έµοιαζε µε τα δικά µας εδώ και για να έχεις ακριβέστερην ιδέα πως το παράσταινε, πρέπει να φαντασθείς ένα µεγάλο σφοντύλι κοίλο και φαγωµένο από µέσα εντελώς. Μέσα σ' αυτό προσαρµοζόταν ένα άλλο µικρότερο, όπως οι κάδοι που µπαίνουν ο ένας µέσα στον άλλο µέσα στο δεύτερο άλλο τρίτο, και πάλι ένα τέταρτο και ακόµη άλλα τέσσαρα γιατί όλα ήσαν οκτώ, το ένα βαλµένο µέσα στο άλλο από πάνω φαίνονταν του καθενός τα χείλη σαν κύκλοι και απέξω παρουσίαζαν επιφάνεια συνεχή, σαν να ήταν ένα µόνο σφοντύλι γύρω από το στέλεχος αυτό το στέλεχος πέρναγε καταµεσής από το κέντρο του όγδοου σφοντυλιού.

Το πρώτο προς τα έξω σφοντύλι είχε τον κύκλο του χείλους πλατύτερον απ' όλους, δεύτερο στο πλάτος ερχόταν το χείλος του έκτου σφοντυλιού. Ολόκληρο το αδράχτι στρεφόταν γύρω στον άξονά του κατά την ίδια φορά, ενώ εσωτερικά οι επτά συγκεντρικοί κύκλοι περιστρέφονταν ήρεµα κατά την αντίθετη διεύθυνση απ' αυτούς πάλι πάρα πολύ γρήγορα περιστρεφόταν ο όγδοος... Τούτο το αδράχτι στρεφόταν απάνω στα γόνατα της Ανάγκης.

Απάνω σε καθέν' από τους κύκλους του στεκότανε από µία Σειρήνα που περιστρεφότανε κι αυτή

κι έψαλλε µε φωνή απάνω σ' ένα και τον ίδιο τόνο πάντοτε κανονισµένη, έτσι ώστε από τις οκτώ που ήσαν σχηµατιζότανε µία και αρµονική συµφωνία". (Μετάφραση Ι. Γρυπάρη).

Οι Μοίρες, όπως παρουσιάζονται στην Πολιτεία, είναι τρεις γυναικείες θεότητες, κόρες του ∆ία και της

Ανάγκης - ή της Νύκτας ή της Θέµιδας σύµφωνα µε άλλες παραδόσεις: η Λάχεση, η Κλωθώ και η Άτροπος. Ντυµένες στα λευκά, όπως τις είχαν φανταστεί οι ορφικοί, και φορώντας στα κεφάλια τους ιερά στεφάνια κάθονται η καθεµιά πάνω σε ένα θρόνο γύρω από το αδράχτι, σε ίσες αποστάσεις.

Ακολουθώντας τη µουσική των Σειρήνων τις συνοδεύουν τραγουδώντας, και το τραγούδι τους περιέχει όσα συµβαίνουν στη ζωή των ανθρώπων: η Λάχεση τραγουδάει τα γεγονότα του παρελθόντος, η Κλωθώ τραγουδάει όσα συµβαίνουν στο παρόν, ενώ η Άτροπος αυτά που θα συµβούν στο µέλλον. Τα ονόµατά τους αναφέρονται πάντα µε την ίδια σειρά, για να αντιστοιχούν στη σειρά των τριών χρονικών βαθµίδων.

Μοίρα ως προσηγορικό όνοµα σηµαίνει µερίδα είναι η συµµετοχή στη ζωή και στο θάνατο, το

διάστηµα της ζωής που έχει παραχωρηθεί σε κάθε άνθρωπο από τη γέννηση ως το θάνατό του, το πεπρωµένο του.

Η Λάχεσις είναι αυτή που µοιράζει τους λαχνούς, που προσµετράει το νήµα της ζωής, η Κλωθώ

"κλώθει" το νήµα της ζωής και η Άτροπος (άκαµπτη, αδυσώπητη, αλύγιστη) κόβει µε το ψαλίδι το νήµα

της ζωή του ανθρώπου.

Οι λαϊκές αντιλήψεις των νεότερων χρόνων παρουσιάζουν πολλά κοινά σηµεία µε εκείνες των αρχαίων:

«Τας Μοίρας ταύτας φαντάζεται ο λαός ως γραίας ασχήµους. Μπαίνουν πάντα τη νύχτα στο σπίτι, που

είναι µωρό παιδί... Έρχονται κατά την τρίτην ή πέµπτην ή έβδοµην ηµέραν µετά την γέννησιν... Κατά τις παραδόσεις έρχονται ασπροντυµένες, κρατεί δε η µεγάλη ψαλίδα, η άλλη αδράχτι και η τρίτη ρόκα µε λινάρι. Στο µοίραµα απάνω η µία µε τη ρόκα γνέθει η άλλη µε τ' αδράχτι τυλίγει την κλωστή και κάθε τυλιξιά είναι κι ένας χρόνος. Όταν τελειώση το µοίραµα, η µεγάλη µε το ψαλίδι κόβει την κλωστή...

Και το παιδί θα ζήση τόσα χρόνια, όσες τυλιξιές έχει το αδράχτι, και θα γενούν όσα προφτάσανε να το µοιράνουνε οι Μοίρες..." (Στιλπ. Π. Κυριακίδου, Ελληνική Λαογραφία).

Εκτός από τα παραπάνω αναφέρεται αλλού ότι οι Μοίρες "παίζουν όργανα και τραγουδούν" ή ότι

"φορούν κορόνα ή άλλο στόλισµα στο κεφάλι", ενώ υπάρχουν και αινίγµατα γι' αυτές (Ν. Πολίτου,Παραδόσεις, Γ.Α. Μέγα, Συστηµατική Λαογραφία, Α. Πετρόπουλου, Λαογραφία κ.ά.)

Οι Σειρήνες : είναι δύο ή τέσσερις θεότητες µε κύριο γνώρισµα τη σαγηνευτική µουσική τους. Όσοι περνούσαν από το νησί τους και τις άκουγαν γοητεύονταν τόσο, ώστε έπεφταν θύµατά τους. ∆εν µπορούσαν να συνεχίσουν το ταξίδι τους, έµεναν και πέθαιναν εκεί. Είναι γνωστή η διέλευση του Οδυσσέα και των Αργοναυτών από το νησί των Σειρήνων.

Ο Όµηρος αναφέρεται σ' αυτές, αλλά δεν τις περιγράφει. Στην εικονογραφία παρουσιάζονται ως υβριδικά όντα µε κεφάλι και στήθος γυναίκας και µε σώµα πουλιού. Αργότερα τις θεωρούσαν γυναίκες εξαιρετικής οµορφιάς που έπαιζαν µουσική και τραγουδούσαν. Στην "Πολιτεία" παρουσιάζονται οχτώ Σειρήνες ως όντα της ουράνιας σφαίρας. Από αρνητικό, γίνονται θετικό σύµβολο του πειρασµού, που γοητεύουν τις ψυχές για να µυηθούν στη συµπαντική νοµοτέλεια και αρµονία, αφού δηµιουργούν αυτή την αρµονία ή τη µουσική των σφαιρών - πυθαγόρεια αντίληψη.

Άλλας δε καθηµένας ... Ανάγκης - Και την µεν Κλωθώ ... εφάπτεσθαι :

Η Ανάγκη, σύµβολο της αδήριτης νοµοτέλειας που συνέχει τη φύση και τον κόσµο, είναι τοποθετηµένη

στο κέντρο του σύµπαντος, κοντά στο αδράχτι, στον Άτρακτο, στον άξονα γύρω από τον οποίο

στρέφονται οι πλανήτες και, κατά τον Παρµενίδη, κυβερνάει τα πάντα. Το κοσµικό αδράχτι στρέφεται πάνω στα γόνατά της και συντονίζει όλες τις ουράνιες "περιφορές", τις κυκλικές δηλαδή κινήσεις των ουράνιων σωµάτων. Μέσα στο σφοντύλι του αδραχτιού βαλµένα στο κέντρο εφτά µικρότερα σφοντύλια, οι πλανήτες, περιστρέφονται γύρω από το αδράχτι.

Την κίνηση των πλανητών τη δίνουνε οι Μοίρες µε τον ακόλουθο τρόπο:

Η Κλωθώ πιάνοντας κάθε τόσο µε το δεξί της χέρι το αδράχτι βοηθάει την Ανάγκη στην εξωτερική περιστροφή του. Η εξωτερική αυτή περιφορά συµβολίζει τη θετική εξέλιξη της ζωής, γι' αυτό και βοηθάει σ' αυτή την κίνηση η Κλωθώ, η Μοίρα των ορατών και βέβαιων γεγονότων του παρόντος, και µάλιστα µε το δεξί της χέρι. Ο όρος "δεξιός" έχει κατά τη λαϊκή αντίληψη τη θετική σηµασία του ευνοϊκού(στα νέα ελληνικά : "όλα του έρχονται δεξιά", "µπαίνω µε το δεξί", "δεξιοτέχνης", "επιδέξιος", "αυτός είναι το δεξί του χέρι" κ.ά.). Η δεξιά πλευρά είναι η ηλιακή, σηµαίνει το µέλλον και την εκπορεύουσα αρχή.

Η Άτροπος µε το αριστερό χέρι βοηθάει µε τον ίδιο τρόπο στις εφτά εσωτερικές περιστροφές, που έχουν αντίθετη φορά µε την εξωτερική. Οι εσωτερικές περιφορές, οι κινήσεις των πλανητών δείχνουν κάποιαν αβεβαιότητα, γι' αυτό βοηθάει σ' αυτές η Άτροπος, η Μοίρα η αρµόδια για όσα αβέβαια και άγνωστα θα συµβούν στο µέλλον και µάλιστα µε το αριστερό της χέρι. Ο όρος "αριστερός" έχει κατά τη λαϊκή αντίληψη την αρνητική σηµασία του δυσάρεστου, του κακότυχου, του δυσοίωνου. Η αριστερήπλευρά είναι συνήθως η κακή, η σκοτεινή, η σεληνιακή και αντιπροσωπεύει το παρελθόν. Η διάκρισηδεξιού-αριστερού είχε απασχολήσει ιδιαίτερα τους πυθαγόρειους.

Η Λάχεση πιάνει το αδράχτι πότε µε το ένα χέρι πότε µε το άλλο, βοηθώντας την Ανάγκη άλλοτε στο

ένα και άλλοτε στο άλλο από τα δύο είδη περιστροφών. Το ότι η Λάχεση, η Μοίρα των γεγονότων του

παρελθόντος, βοηθάει και στα δύο είδη περιφορών υποδηλώνει ότι από το παρελθόν εξαρτώνται και το

παρόν και το µέλλον. Οι τρεις µοίρες εποπτεύουν τον άνθρωπο από τη γέννησή του ως το θάνατό του και πιο πέρα ακόµη ως την επαναγέννησή του. Με τον ίδιο τρόπο εποπτεύουν και συµβάλλουν στις πλανητικές περιστροφές, άλλοτε µε το δεξί-θετικό και άλλοτε µε το αριστερό-αρνητικό χέρι. Η αντίθεση θετικού - αρνητικού διαιωνίζει την περιφορά του ατράκτου : Το αδράχτι που αναφέρεται εδώ είναι η κοσµική άτρακτος που περιέγραφε ο Πλάτωνας.

Είναι µία άτρακτος αιωρούµενη από τον κίονα του φωτός που ενώνει ουρανό και γη, ακριβώς για να στρέφεται πιο γρήγορα. Βρίσκεται στο κέντρο του σύµπαντος και είναι σύµβολο για τη

συνένωση των κινήσεων του κόσµου. Είναι επίσης ο µέγας κόσµος και το µικροσκοπικό πρότυπό του (µακρόκοσµος-µικρόκοσµος). Θα µπορούσε να θεωρηθεί ως ένα πλανητάριο, πηγή της κοσµικής τάξης, που συµβολίζει τις περιφορές όλου του σύµπαντος. Ο όρος περιφοράν χρησιµοποιείται για να περιγράψει την κίνηση των ουράνιων σωµάτων και δηλώνει κάθε κυκλική κίνηση. Συµβολίζει τη σχέση κίνησης και ακινησίας. Κατά τους Πυθαγόρειους η κίνηση είναι η εκδηλωµένη πραγµατικότητα, ενώ η ακινησία η υπέρτατη πραγµατικότητα. Το χέρι που περιστρέφει το αδράχτι ως σύµβολο είναι η δύναµη που συµβάλλει στις λειτουργίες της συµπαντικής φύσης.

Προφήτην ... Λαχέσεως γονάτων κλήρους ... επί τι βήµα υψηλόν ειπείν :

Ο Προφήτης είναι πρόσωπο που µιλά υπό την επήρεια κάποιας θεότητας και αποκαλύπτει στους

ανθρώπους τις θείες βουλήσεις. Η προφητεία είναι είδος φυσικής µαντείας, καθιερωµένη στα µεγάλαµαντεία της αρχαιότητας. Στο κείµενο ο προφήτης µιλά εκ µέρους της Λάχεσης, η οποία διαθέτει στις ψυχές τους λαχνούς για το βίο που θα ακολουθήσουν. Λειτουργεί µέσα σε τελετουργική και επίσηµη ατµόσφαιρα: πρώτα βάζει τις ψυχές σε κάποια τάξη και στη συνέχεια πλησιάζει τη Λάχεση και παίρνει από τα γόνατά της κλήρους και παραδείγµατα βίων. Τέλος, ανεβαίνει σε ένα υψηλό βήµα, για να µιλήσει στις ψυχές.

Το βήµα λειτουργεί και πρακτικά αφού τον οµιλητή µπορούν να τον ακούνε και να τον βλέπουν

όλοι, αλλά και συµβολικά επειδή προσδίδει κύρος στον οµιλητή και επισηµότητα. Το ύφος του λόγου του

είναι ιερατικό, που το συνιστούν τα ακόλουθα στοιχεία: η επιγραµµατική προαγγελία των λόγων µε την

απουσία ρήµατος, το ασύνδετο και την παρέκκλιση από τη φυσική σειρά των λέξεων. Όλα αυτά

προσδίδουν µεγαλοπρέπεια, επισηµότητα και κύρος στο λόγο.

«Ο λόγος της Μοίρας που µε τόση απάθεια και απονιά εξαγγέλλει ο προφήτης, τονίζει την ελευθερία

της εκλογής και θέλει να δηλώσει τη µεταφυσική ευθύνη που έχει κάθε άνθρωπος για τη ζωή του. Όλοι

πρέπει να κρίνουν ελεύθερα, αλλά όλοι διατρέχουν τον κίνδυνο της τύχης, γιατί η ελευθερία έχει πάντα

αντίµαχη την τύχη. Την τύχη όµως ο άνθρωπος, τούτο είναι το χρέος του, πρέπει να την περιορίζει όσο

γίνεται πιο πολύ µε την ελευθερία του. Για τούτο και ο µύθος της Πολιτείας τονίζει πιο πολύ την

προσωπική ευθύνη της ψυχής, που διαλέγει το δαίµονά της. Η θέση του ανθρώπου είναι δραµατική, γιατί δεν έχει καµιά βοήθεια ούτε από το Θεό ούτε από τις µοίρες στην πάλη του µε την τύχη. Μόνη βοήθεια η ανάµνηση που φέρνει η ψυχή του µαζί της από την προηγούµενη ζωή της, δηλαδή η υπεύθυνη κρίση του.

(...) Ο λόγος που απευθύνει ο Σωκράτης στον Γλαύκωνα δείχνει τη σηµασία του µεγίστου µαθήµατος, του

αγαθού».

Η Λάχεση κάθεται πάνω σε θρόνο και έτσι µπορεί να έχει πάνω στα γόνατά της τους λαχνούς και τα

παραδείγµατα των βίων που ήταν κάποιο εύπλαστο υλικό ή και τουλίπες από µαλλί που κατά την επιλογή έπαιρναν τη µορφή που είχε επιλέξει ο κλήρος. Έτσι είναι µία µορφή κοσµικής τάξης και εκείνη που διαθέτει τους κλήρους για τις µελλοντικές τύχες των ψυχών. Στην αρχαία γλυπτική συχνά οι θεότητες παριστάνονταν να κάθονται πάνω σε θρόνους και έτσι να µπορούν οι πιστοί να τοποθετούν πάνω τα γόνατα τους δώρα και αναθήµατα. Οι ικέτες εξάλλου προσέπιπταν στα γόνατα του προστάτη τους ή της θεότητας.

Ψυχαί εφήµεραι... γένους θανατηφόρου:

Κατά τον Πλάτωνα η συνάφεια των ψυχών µε το σώµα είναι προσωρινή. Οι ίδιες είναι αθάνατες. Το

"εφήµεραι" λοιπόν αναφέρεται στη συνύπαρξη της ψυχής µε το σώµα που είναι σχετικά σύντοµη. Η λέξη

"περιόδου" αναφέρεται στην περίοδο ανάµεσα στο θάνατο και την αναγέννηση. Αυτή η υποχθόνια πορεία του ανθρώπου υπολογίζεται σε 1000 χρόνια. Αν υπολογιστεί ότι η ανθρώπινη ζωή διαρκεί 100 περίπουχρόνια, η περίοδος από τη γέννηση του ανθρώπου ως τη µετεµψύχωση κρατάει 1100 χρόνια.

Ουχ υµάς δαίµων λήξεται, αλλ' υµείς δαίµονα αφήσεσθε:

Η λέξη "δαίµων" (< δαίω = µοιράζω) σήµαινε αρχικά αυτόν που µοιράζει και εποµένως µπορεί να συσχετιστεί σηµασιολογικά µε τη µοίρα. Αργότερα ο δαίµων είναι ένα υπερφυσικό ον, κάπως κατώτερο από µία θεότητα, που συνδέεται µε τη ζωή του ανθρώπου ο οποίος γίνεται ευδαίµων ή κακοδαίµων ανάλογα µε την ευνοϊκή ή τη δυσµενή επίδραση του δαίµονα.

Εδώ δηλώνεται η επιλογή από την ψυχή µιας ανώνυµης θεότητας, που θα της χρησιµεύει ως φύλακαςκαι βοηθός στην εκπλήρωση της εκλογής του σε όλη τη διάρκεια της νέας ζωής. Η αντίληψη για την ύπαρξη ενός δαίµονος που παραστέκει στη ζωή του τον άνθρωπο είναι πανάρχαιη (αναφέρεται από τον Όµηρο, τον Ηράκλειτο, τον Πίνδαρο κ.ά.). Η λαϊκή αντίληψη ήταν ότι ο δαίµων διαλέγει τους ανθρώπους.

Ο Πλάτων όµως την αντιστρέφει διδάσκοντας ότι ο άνθρωπος διαλέγει το δαίµονά του. Πρόκειται

εποµένως για ελεύθερη προσωπική επιλογή που καθιστά το άτοµο υπεύθυνο για τη µοίρα του.

Πρώτος δ' ο λαχών πρώτος αιρείσθω βίον... εξ ανάγκης :

Ο συνδυασµός κλήρωσης (λαχών) και αίρεσης-εκλογής (αιρείσθω) είναι ένας τρόπος να συµφιλιώσει

κανείς την ελευθερία µε την ανάγκη. Η εκλογή είναι λοιπόν ελεύθερη υπό προϋποθέσεις. Είναι όµως και

αµετάκλητη (εξ ανάγκης). Η ψυχή, αφού επιλέξει το βίο που θεωρεί άριστο είναι υποχρεωµένη να τον ζήσει. Η σηµασία της επιλογής σ' αυτό το χωρίο γίνεται µεγαλύτερη, επειδή επιλέγεται κάτι ουσιαστικό, τρόπος ζωής µετά τη µετενσωµάτωση της ψυχής. Σηµαντικό ρόλο για την επιλογή του βίου που θα ακολουθήσει η ψυχή έχει η παιδεία.

«Καθένας διαλέγει ελεύθερα τον τύπο της ζωής που θέλει, αλλά αυτός έπειτα θα είναι αδύνατο ν' αλλάξει. Ό,τι προτίµησε τότε µ' ελευθερία, τούτο θα το έχει πια τώρα µε αναγκαιότητα. Η ελευθερία και η ανάγκη γίνονται έτσι οι δύο πόλοι της προσωπικότητας κάθε ανθρώπου. Ο άνθρωπος που αληθινά µάχεται για την ενότητά του και δουλεύει γόνιµα τον κλήρο της ζωής του, αυτός έχει τη δυνατότητα να υπερνικάει το διχασµό της ελευθερίας και της ανάγκης και να φιλιώνεται µε την υπέρτατη νοµοτέλεια, που λέγεται ιδέα του αγαθού.

Ο γνωστικός πόθος της ψυχής που θέλει να κατεβεί στη γένεση είναι πολύ µεγάλος και θέλει να

σφιχτοδέσει µέσα του τη γνώση για όλα. Οι ψυχές ρωτάνε η µία την άλλη, θέλουν να µάθουν τι είδαν στη

γη κ.τ.λ. Είναι σαν να γίνεται διάλογος, που σκοπός του είναι να µεταδώσει η µία ψυχή στην άλλη την

πείρα της. Κάθε ψυχή έχει ανάµνηση της πείρας της ζωής και της γνώσης που είχε για την ιδέα. (...). Ο

Πλάτων θέλει να ενώσει τον κόσµο της πείρας µε τον κόσµο της ιδέας, το φαινόµενο µε την ουσία (...).

Όπως ο µύθος του Έρωτα συνδέει τη θνητή µε την αθάνατη φύση, όµοια και ο µύθος της Ανάµνησης ενώνει τη θνητή µε την αθάνατη γνώση, τη χρονική πείρα µε την πανευτυχή όραση της Ιδέας. Ούτε τη χρονικότητα ούτε την αιωνιότητα πρέπει να λησµονεί ο άνθρωπος, αλλιώς γίνεται λειψός».

(Ι.Ν.Θεοδωρακόπουλος).

Αιτία ελοµένου - θεός αναίτιος :

Εδώ ανακύπτει το πρόβληµα της ηθικής ευθύνης του ανθρώπου για το βίο, για τις πράξεις του, το οποίο απορρέει από την ελεύθερη προσωπική επιλογή. Σ' αυτό το ζήτηµα ο Πλάτωνας παίρνει θέση µε τις δύο λακωνικές προτάσεις: η ευθύνη για τις επιλογές και τις πράξεις του ανθρώπου αποδίδεται

αποκλειστικά στον ίδιο, ενώ το θείο δεν έχει καµιά απολύτως ευθύνη, είναι αγαθό, δεν µπορεί να θεωρηθεί υπεύθυνο για το κακό.

Η ελευθερία όµως των επιλογών του ανθρώπου δεν είναι απόλυτη, αλλά υπόκειται σε δύο

περιορισµούς: η σειρά µε την οποία θα διαλέξουν οι ψυχές τον τρόπο ζωής τους καθορίζεται από τη Μοίρα - από τους λαχνούς της Λάχεσης, τους οποίους µοιράζει ο προφήτης. Έτσι συνδυάζεται από τον

Πλάτωνα το στοιχείο της θεϊκής επέµβασης στα ανθρώπινα µε εκείνο της ελεύθερης επιλογής και της ηθικής ευθύνης του ανθρώπου. Ο δεύτερος περιορισµός είναι ότι η επιλογή που θα κάνει κάθε ψυχή είναι µία και µόνο, οριστική και αµετάκλητη (εξ ανάγκης), δεν της δίνεται δεύτερη ευκαιρία, δεν της επιτρέπεται το λάθος ούτε η µεταµέλεια.

Αρετήν δε αδέσποτον :

Η αρετή δεν ανέχεται επικυρίαρχο. Ο άνθρωπος αναπτύσσεται πλήρως και χαίρεται την πραγµατική

ελευθερία µόνο όταν γίνει υπηρέτης της αρετής. Παρόµοια είναι και η άποψη του Γκαίτε ότι "µόνο ο νόµος µπορεί να µας δωρίσει την ελευθερία". Ο Ε. Παπανούτσος αναφέρει σχετικά:

"Αρετήν αδέσποτον" και κάθε άνθρωπος µπορεί να την πάρει στην κατοχή του εάν έχει δυνατή θέληση

και φρόνηση. ∆εν καθορίζονται από την παρέµβαση του θεού, αλλά ελεύθεροι και αυτοτελείς είναι οι άνθρωποι στις αποφάσεις τους, για τούτο η ευθύνη για το ηθικό τους φρόνηµα βρίσκεται καθολοκληρίαν απάνω στους δικούς των ώµους. Η ελευθερία της βούλησης συνεπάγεται καταλογισµό της ευθύνης: ο καλός τιµωρείται µετά θάνατο υποβιβαζόµενος σε µία κατώτερη µορφή ύπαρξης για να πληρώσει την οφειλή του. Αντίθετα ο ενάρετος αµείβεται, έρχεται πιο κοντά στην τελειωτική του αποκατάσταση. Τις γνώµες του αυτές τις ντύνει µε το φόρεµα του µύθου και, όπως γίνεται µε τις µυθικές εικόνες, δίνει παραστάσεις της "κρίσης" στους ουρανούς. Πώς εναρµονίζεται η άποψη αυτή για ευθύνη του ανθρώπου (η κακή -ηθικά επίµεµπτη πράξη- οφείλεται στην κακή θέληση του ανθρώπου) µε το σωκρατικό δόγµα ότι κανείς δεν είναι κακός µε τη θέλησή του; Αν ο άνθρωπος είναι από τη φύση του καλός, πώς µπορεί η τάση προς το κακό να έχει τις ρίζες της µέσα του; Μία απάντηση που µπορεί να δοθεί από το έργο του Πλάτωνα είναι ότι η εσωτερική αρµονία του ανθρώπου υπονοµεύεται από το δυισµό ψυχής και σώµατος.

Ο Πλάτων παραµένει σταθερός και στην Πολιτεία (379c) στην άποψή του ότι αίτιος του κακού δεν είναι ο θεός. Η πηγή του κακού πρέπει να αναζητηθεί αλλού. (...) Η πηγή του βρίσκεται µέσα µας, στην

ελαττωµατική µας κατασκευή, σε τελευταίαν ανάλυση, στη µοιραία, αλλά φυσική και αναπόφευκτη

υλικότητα του κόσµου. Η µοίρα σκόρπισε πάνω στο σύµπαν το κακό (Νόµοι Χ 906a), αλλά ο θεός

αγωνίζεται για να βοηθήσει το καλό να επικρατήσει (Φαίδων 114c).(Ε. Παπανούτσος, Το θρησκευτικό βίωµα στον Πλάτωνα).

Αναγκαιότητα και ελευθερία

Το ζήτηµα αυτό, αν δηλαδή οι πράξεις του ανθρώπου είναι προκαθορισµένες από το θείο ή απορρέουν

από την ευθύνη του ίδιου, είναι παλιό και υπάρχουν πάνω σ' αυτό δύο αντιλήψεις: άλλοι πιστεύουν ότι όλα είναι προκαθορισµένα και αναπότρεπτα, εποµένως και ο άνθρωπος θα πράξει όπως ορίζει το πεπρωµένο του, ενώ άλλοι πρεσβεύουν ότι ο άνθρωπος είναι ελεύθερος και έχει όλη την ευθύνη για τις πράξεις του.

Η κοινή αντίληψη ακολουθεί τη µοιρολατρία: δεν υπάρχει για τον άνθρωπο κανένα περιθώριο

ελεύθερης επιλογής, επειδή τα πάντα κυβερνιούνται και κατευθύνονται από τη µοίρα, η οποία

προσδιορίζει τη ζωή του από τη γέννησή του. Η αντίληψη αυτή υπάρχει και στο φιλοσοφικό πεδίο, στο

πλαίσιο της θεωρίας της αιτιοκρατίας (ντετερµινισµός), σύµφωνα µε την οποία κάθε φαινόµενο

προσδιορίζεται από προϋπάρχοντα φαινόµενα. Το ίδιο ισχύει και για τις πράξεις του ανθρώπου,

εποµένως δεν αποµένει θέση για ελευθερία στις επιλογές του.

Σύµφωνα µε την αντίθετη αντίληψη, ο άνθρωπος είναι ελεύθερος στις επιλογές του και έτσι υπεύθυνος

για τις πράξεις του, στις οποίες δεν επεµβαίνει το θείο. Η αντίληψη αυτή εκφράζεται στα νεότερα χρόνια

στο πλαίσιο της θεωρίας της απροσδιοριστίας (ιντετερµινισµός), που αποτελεί άρνηση της αιτιοκρατίας: οι πράξεις του ανθρώπου δεν "προσδιορίζονται" έξωθεν.

Στον Όµηρο συµβαδίζουν οι αντιλήψεις για τη µοίρα και την ευθύνη του ανθρώπου: η µοίρα προκαθορίζει τις ανθρώπινες πράξεις, ενώ οι θεοί γνωρίζουν, αλλά δεν µπορούν να παρέµβουν.

Μπορούν να κάνουν µόνο κάποιες επουσιώδεις τροποποιήσεις: να επισπεύσουν ή να επιβραδύνουν αυτό

που πρόκειται να γίνει.

Στα κλασικά χρόνια, παράλληλα µε τη λαϊκή αντίληψη για την επέµβαση της µοίρας, κυριαρχεί, µε την

επίδραση του σοφιστικού ορθολογισµού, η αντίληψη για την ελευθερία και για την ευθύνη του ανθρώπου: ο Θουκυδίδης αναζητάει πάντα την ευθύνη στον άνθρωπο και δεν αναφέρεται στο θείο. Μόνο στο τυχαίο αφήνει κάποια περιθώρια. Οι Στωικοί δέχονται ότι η µοίρα παίζει καθοριστικό ρόλο, όµως ο τρόπος µε τον οποίο αυτή καθορίζει τη ζωή του ανθρώπου είναι εξωτερικός.

Πυθαγόρειες και ορφικές αντιλήψεις στο πλατωνικό έργο:

Στο απόσπασµα αυτό υπάρχουν µερικά στοιχεία που προέρχονται από τις θρησκευτικές και

φιλοσοφικές αντιλήψεις των Ορφικών και του Πυθαγόρα. Οι Ορφικοί ήταν ποιητές του 6ου αιώνα, ακόλουθοι της ορφικής θρησκευτικής και φιλοσοφικής διδασκαλίας και πιστοί της οργιαστικής λατρείας του ∆ιόνυσου. Ο ορφισµός είχε ιδρυτή και πρώτο ιερέα της λατρείας το Θράκα µυθικό αοιδό Ορφέα. Ο φιλόσοφος Πυθαγόρας ο Σάµιος έζησε τον 6ο αιώνα και δίδαξε στον Κρότωνα της Ιταλίας, όπου ίδρυσε αριστοκρατικό σύνδεσµο, τα µέλη του οποίου ήταν υποχρεωµένα να ζουν ασκητικό βίο σύµφωνα µε ορισµένους ηθικούς και θρησκευτικούς - µυστικιστικούς κανόνες και µε απόλυτη υποταγή στις θέσεις της διδασκαλίας του φιλοσόφου. Βασικοί τοµείς της Πυθαγόρειας διδασκαλίας ήταν η µουσική και τα µαθηµατικά (οι αριθµοί θεωρούνται ως αρχές όλων των όντων).

Τα κοινά σηµεία της φιλοσοφίας του Πλάτωνα µε τους παραπάνω είναι τα ακόλουθα:

α)στο έργο του Πλάτωνα απηχείται η δοξασία των Ορφικών, που φαντάζονται τις Μούσες ντυµένες στα λευκά - λευχειµονούσας,

β)η αρµονία της µουσικής των Σειρήνων είναι µουσικός όρος µε τον οποίο ασχολήθηκε

ο Πυθαγόρας, σχετικός µε το σύστηµα των οχτώ µουσικών φθόγγων,

γ)µε την απόδοση θετικής σηµασίας στο δεξιό και αρνητικής στο αριστερό ασχολήθηκαν ιδιαίτερα οι Πυθαγόρειοι - τη δεξιά χειρί.

δ)Το πιο σηµαντικό σηµείο στο οποίο επηρεάζεται ο Πλάτωνας από την ορφική και από την πυθαγόρεια διδασκαλία είναι η αναφορά του στη µετενσωµάτωση. Η µετενσωµάτωση είναι θρησκευτική διδασκαλία των Ορφικών και των Πυθαγόρειων (και ανατολικών λαών, Αιγύπτιων, Ινδών), που την ασπάστηκε και ο Πλάτωνας. Σύµφωνα µε αυτήν, όταν ο άνθρωπος πεθάνει, η ψυχή του µπαίνει σε άλλα σώµατα ανθρώπων ή ζώων.

Συµπληρωµατικά µπορούν να αναφερθούν οι παρακάτω απόψεις:

«Στην υπόθεση ότι η ψυχή είναι µία υπόσταση ξεχωριστή από το σώµα και ότι η τύχη της πρόσκαιρα

µόνο συνδέεται µε την τύχη του σώµατος συνδέεται η άποψη του Πλάτωνος για την ελευθερία εκλογής. Σε αντίθεση µε το Σωκράτη ο Πλάτων φαίνεται να αναγνωρίζει την ελευθερία εκλογής. Η αντίληψη του Πλάτωνος για την ελευθερία της εκλογής θεµελιώνεται πάνω στο πυθαγόρειο δόγµα της µετενσωµάτωσης που δεχόταν και ο ίδιος. Έτσι, σύµφωνα µε την Πολιτεία, πριν από τη γέννηση οι ψυχές διαλέγουν τον τρόπο ζωής που θα ακολουθήσουν κατά την επίγεια πορεία τους.

Η ελευθερία εκλογής όµως αυτή παύει να υπάρχει όταν γίνει η εκλογή. Η κάθε ψυχή ακολουθεί τον τρόπο ζωής που διάλεξε. Ο Πλάτων τελικά φαίνεται να εκφράζει µε µυθικά σχήµατα την άποψη ότι ο άνθρωπος µπορεί να διαλέξει ανάµεσα σε πολλές δυνατότητες πριν διαµορφωθεί ο χαρακτήρας του από τον τρόπο ζωής που διάλεξε (αναγκαίον άλλον ελοµένην βίον αλλοίαν γενέσθαι την ψυχήν). Θα µπορούσε κανείς να συγκρίνει την άποψη αυτή µε την άποψη που αναπτύχθηκε από ορισµένα νεότερα φιλοσοφικά ρεύµατα (Hegel, Sartreκ.ά.). ότι αυτό που ονοµάζουµε ο "εαυτός" µας είναι προϊόν των πράξεών µας. Πάντως, σύµφωνα µε τον Πλάτωνα, από την στιγµή που ο χαρακτήρας µας έχει σχηµατιστεί δεν έχουµε πια ελευθερία εκλογής (...).

Ίσως δεν είναι τυχαίο ότι η άποψη ότι η ελευθερία εκλογής, όπως τη δέχεται ο Πλάτων, ξεκινάει από µυθικές προϋποθέσεις, την µετενσωµάτωση, και εκφράζεται µε µυθικά σχήµατα.

Αν ήταν διαρκής και απεριόριστη, θα ερχόταν σε αντίθεση µε τη βασική αρχή της Πολιτείας ότι η συµπεριφορά του ανθρώπου προσδιορίζεται από το πολίτευµα και την παιδεία, σύµφωνα µε την οποία πλάθονται οι χαρακτήρες των πολιτών». (Α. Μπαγιόνας).

«Στο µύθο αυτό έχουµε λοιπόν την εικόνα µιας µεταθανάτιας κρίσης και εκλογής, που είναι η άλλη διάσταση αυτού που γίνεται καθηµερινά στον επίγειο βίο. Η κρίση, η τιµωρία ή η αµοιβή κι ο δρόµος προς τα κάτω, ο σπηλαιώδης και µοχθηρός, ή ο δρόµος προς τα άνω, ο φωτεινός κι ευδαιµονικός, αφού συµπληρώσει τον κύκλο του, µας θέτει και πάλι µπροστά στην εκλογή του βίου µας. Κρίση και εκλογή είναι οι αλληλένδετοι αρµοί που συγκροτούν τη ζωή µας, την αιώνια και την εφήµερη. Ο καθένας είναι ελεύθερος να εκλέξει, η σειρά όµως εκλογής ορίζεται από τον κλήρο, και η εκλογή, όταν γίνει, είναι αµετάκλητη.

Συµπλέκεται λοιπόν µέσα στην ανθρώπινη ζωή ιδωµένη από τη σκοπιά του έσχατου η

ελευθερία, η τύχη και η ανάγκη. Και είναι αυτός ο συγκερασµός των φυσικών χαρισµάτων (τύχη), των αναγκαίων συνεπειών (ανάγκη) και κυρίως της δικής µας ευθύνης (εγρήγορση και παιδεία) που διαµορφώνει το βίο µας (...). Η έσχατη λοιπόν δοκιµασία που βρίσκεται µέσα στις προκοσµικές ή µετακοσµικές ρίζες της ύπαρξής µας, µας φανερώνει το τραγικό και το κωµικό του ανθρώπινου βίου, γιατί οι µεταπτώσεις στην εκλογή είναι απροσδόκητες ώστε η θέα τους να είναι «ελεεινή και γελοία και θαυµάσια».

Και όπως η στήλη του φωτός συνδέει τον ουρανό και συγκρατεί τις περιστροφές του, στερεώνοντας

επάνω του το αδράχτι της Ανάγκης, που συµπλέκει το παρελθόν (Λάχεσις), το παρόν (Κλωθώ) και το µέλλον (Άτροπος) σε µιαν αρµονική ανακύκληση, σ' έναν αιώνιο ρυθµικό χορό, είναι µία άλλη εικόνα της ιδέας του αγαθού». (Κ. Μιχαηλίδης).

Αρχικά δαίµων σήµαινε διαµοιραστής, αυτός που διανέµει (σύνδεση µε τη µοίρα). Γενικά είναι

υπερφυσική οντότητα, κάπως κατώτερη από τη θεότητα. Στη λαϊκή αντίληψη είναι το πνεύµα του

κακού και στην χριστιανική θρησκεία ο διάβολος. Όµως η λέξη δηλώνει και τον έξυπνο και

επινοητικό άνθρωπο. Στις λέξεις ευδαίµων - κακοδαίµων έχει τη σηµασία της λέξης τύχη

(ευδαίµων = ευτυχής, καλότυχος - κακοδαίµων = δυστυχής, κακότυχος).

∆αιµονισµένος = ο κυριευµένος από κακά πνεύµατα. ∆αιµονολογία = η εξέταση θρησκευτικών

αντιλήψεων για τους δαίµονες / η ενασχόληση και αναφορά στους δαίµονες.

Η επιλογή των βίων

"Αφού είπε αυτά (ο προφήτης) έριξε τους κλήρους απάνω σ' όλους και καθένας έπαιρνε εκείνον που

έπεσε µπροστά του... Ήξερε λοιπόν καθένας απ' τον κλήρο του ποια ήταν η σειρά του να διαλέξει.

Αµέσως µετά ο προφήτης έβαλε µπροστά τους καταγής τα παραδείγµατα των βίων, πολύ περισσότερα

από τον αριθµό των βρισκοµένων εκεί. Και ήσαν κάθε λογής. Βίοι των ζώων όλων και όλων των

ανθρώπων... ... ... "Εδώ λοιπόν, αγαπητέ µου Γλαύκων, φαίνεται πως βρίσκεται ο µεγαλύτερος κίνδυνος

για τον άνθρωπο. Και γι' αυτό πρέπει ο καθένας µας, αφήνοντας κατά µέρος κάθε άλλο µάθηµα, ν' αφοσιωθεί ολοκληρωτικά σε κείνο µόνο που θα τον κάνει ικανό ν' αναζητήσει και να βρει τον άνθρωπο που θα µπορέσει να του µάθει να 'ναι σε θέση να διακρίνει µε τέλεια γνώση το βίο το χρηστό και τον πονηρό και... ζυγίζοντας στο νου του όλα όσα είπαµε τώρα δα να κρίνει κατά πόσον αυτά... οδηγούν στην ορθή αντίληψη για την αρετή του βίου. Έτσι, παραδείγµατος χάρη, θα γνωρίζει πόση οµορφιά, άµα ανακατωθεί µε κάποιο βαθµό φτώχειας ή πλούτου και µε ορισµένη διάθεση ψυχής, κάνει τον άνθρωπο καλό ή κακό.

Ποιο αποτέλεσµα µπορούν να έχουν η ευγενής και η ταπεινή καταγωγή και ο ιδιωτικός βίος

και τα αξιώµατα, οι σωµατικές δυνάµεις και οι ασθένειες, ώστε, αφού τα λογαριάσει ολ' αυτά, να είναι σε

θέση να κάνει την εκλογή του ανάµεσα στο χειρότερο και στον καλύτερο τρόπο ζωής, µε τη βεβαιότητα ότι χειρότερος είναι εκείνος που πάει να κάνει την ψυχή αδικότερη, και καλύτερος όποιος πάει να την κάνει δικαιότερη. (Ο προφήτης ξεκίνησε τη διαδικασία της εκλογής και η ψυχή που κληρώθηκε πρώτη διάλεξε το βίο του τυράννου και στη συνέχεια αναφέρονται συγκεκριµένα ονόµατα: του Ορφέα, του Αίαντα, του Αγαµέµνονα, της Αταλάντης, του Οδυσσέα, που διάλεξε έναν ήσυχο βίο απλού ιδιώτη). Οι ψυχές "ως επί το πλείστον έκαναν την εκλογή τους οδηγούµενες από τις συνήθειες του προγενέστερου βίου".

Η ολοκλήρωση της διαδικασίας και το νερό της λησµονιάς

"Και αφού όλες οι ψυχές διάλεξαν τους βίους των, κατά τη σειρά που έδειχνε ο κλήρος τους, µε την ίδια

τάξη παρουσιάστηκαν µπροστά στη Λάχεση. Εκείνη έδωκε συνοδό στον καθένα το δαίµονα που διάλεξε,

για να του χρησιµεύει ως φύλακας στη νέα του ζωή και βοηθός στην εκπλήρωση του προορισµού της εκλογής του. Αυτός οδηγούσε την ψυχή πρώτα προς την Κλωθώ, για να επικυρώσει εκείνη τη µοίρα, που της έλαχε, µε το χέρι της και µε µία περιστροφή που έδινε στο περιδινούµενο αδράχτι. Αφού ερχόταν σ' επαφή µε το αδράχτι, την έφερνε έπειτα στο γνέσιµο της Ατρόπου κάνοντας έτσι ανέκκλητα όσα είχε κλώσει η Κλωθώ. Και από κει, χωρίς να επιτρέπεται πια να στρέψουν πίσω, πήγαιναν και περνούσαν κάτω από το θρόνο της Ανάγκης, από το ένα µέρος στο άλλο, και, αφού περνούσαν και οι άλλοι, άρχιζαν όλοι να πορεύονται προς την πεδιάδα της Λήθης µέσ' από φοβερή και πνιγηρή ζέστη, γιατί δεν υπήρχε εκεί ούτε δένδρο ούτε τίποτ' απ' όσα φυτρώνουν στη γη.

Όταν τέλος βράδιαζε, κατασκήνωναν στις όχθες του ποταµού Αµέλητα, που το νερό του κανένα δοχείο δεν µπορεί να το κρατήσει. Κάθε ψυχή ήταν υποχρεωµένη να πιει ορισµένη ποσότητα απ' αυτό το νερό, µερικοί όµως δεν είχαν αρκετή φρόνηση να συγκρατηθούν και να µην πιουν περισσότερο. Και τότε έχαναν για πάντα κάθε ανάµνηση των προηγουµένων. Έπειτα έπεσαν στον ύπνο και κατά τα µεσάνυχτα έγινε βροντή και σεισµός, και τότε ξαφνικά εκσφενδονίστηκαν προς τα πάνω, σαν αστέρες διάττοντες, άλλος εδώ, άλλος εκεί, όπου έµελλε ν' αρχίσει η νέα τους ζωή...".

(Τον Ήρα τον εµπόδισαν να πιει νερό και έτσι η ψυχή του ξαναβρέθηκε στο σώµα του, που ετοιµάζονταν να το κάψουν). Και ο Σωκράτης τελειώνει µε την επισήµανση σύµφωνα µε το µύθο του Ήρα και µε τη βασική προϋπόθεση ότι η ψυχή είναι αθάνατη µπορούµε να "εκτελούµε τα έργα της ζωής µε δικαιοσύνη µαζί και φρόνηση, έτσι ώστε και µε τον εαυτό µας να είµαστε πάντα φίλοι και µε τους θεούς...".

ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ

«Πρέπει λοιπόν, Γλαύκων, να θεσπίσουμε δια νόμου αυτότο μάθημα (της αριθμητικής) και να πείσουμε αυτούς που θα διαχειρισθούν τα ανώτατα αξιώματα της πόλης να επιδίδονται στη λογιστική και να καταγίνονται με αυτή, όχι με ένα συνηθισμένο τρόπο, αλλά ως το βαθμό που να είναι ικανοί να γνωρίσουν με την καθαρή νόηση τη φύση των αριθμών, όχι για να τηχρησιμοποιούν βέβαια όπως οι έμποροι και οι καταστηματάρχες για τις αγοραπωλησίες

τους, αλλά για να την εφαρμόζουν στα πολεμικά και να ευκολύνουν τις ενέργειες της ίδιας της ψυχής και τη στροφή της από τα φθαρτά στην αλήθεια και την ουσία (ή την αληθινή ύπαρξη)».

-Πλάτωνας, Πολιτεία, Κεφ. 7, 525γ.-

Η μελέτη της ζωής του Πυθαγόρα αλλά και της φιλοσοφίας του είναι θέμα που απασχόλησε αρκετούς διανοούμενους από τις παλιότερες εποχές μέχρι τις μέρες μας. Το κύριο πρόβλημα στη μελέτη και την καταγραφή υπήρξε η έλλειψη πηγών, μια και τίποτε δε σώζεται από την εποχή του Πυθαγόρα. Πολλοί μετέπειτα φιλόσοφοι έκαναν αναφορές στον ίδιο και τη φιλοσοφία του αποσπασματικά, αλλά ποτέ δεν υπήρξε σαφής διαχωρισμός ανάμεσα στις μυθικές

διηγήσεις και την πραγματικότητα, πέρα βεβαίως από το γεγονός της ατομικής προκατάληψης, η οποία πρέπει να λαμβάνεται υπόψη, θετικά ή αρνητικά. Δύο είναι οι βιογραφίες του Πυθαγόρα που έχουν διασωθεί, η μία είναι του Πορφύριου και η άλλη του Ιάμβλιχου, αλλά και οι δύο είναι

γραμμένες τουλάχιστον 800 χρόνια μετά.

Η επικρατούσα άποψη είναι πως ο Πυθαγόρας γεννήθηκε στη Σάμο μεταξύ 570 και 580 π.Χ. Ο πατέρας του ονομαζόταν Μνήσαρχος και η μητέρα του Παρθενίς. Λέγεται δε πως το όνομα Πυθαγόρας του το έδωσαν οι γονείς του επειδή, μετά από επίσκεψή τους στο Μαντείο των Δελφών, η Πυθία τους ανήγγειλε την επερχόμενη γέννησή του, χωρίς ακόμη οι ίδιοι να το γνωρίζουν. Τους είχε μάλιστα τονιστεί ο ιδιαίτερος ρόλος που θα διαδραμάτιζε στην ανθρωπότητα.

Με αφορμή τούτα τα τελευταία λόγια του χρησμού, φρόντισε ο πατέρας του από νωρίς να έχει ιδιαίτερη μόρφωση και σταδιακά ο νεαρός Πυθαγόρας άρχισε να αναδεικνύει

τα σπουδαία πνευματικά του χαρίσματα. Πολύ γρήγορα έγινε γνωστός και στους επώνυμους σοφούς εκείνης της εποχής και μάλιστα διατηρούσε πολύ καλές σχέσεις με το Θαλή το Μιλήσιο.

Εκείνο τον καιρό κυβερνήτης της Σάμου ήταν ο τύραννος Πολυκράτης, τον οποίο άλλοι παρουσιάζουν φιλομαθή και φιλότεχνο, ενώ άλλοι φιλήδονο και έκφυλο. Γεγονός είναι πως αυτός -λέγεται- χρηματοδότησε τον Πυθαγόρα και τον παρότρυνε να πάει στην Αίγυπτο, δίνοντάς του και συστατικές επιστολές για τον Άμασι Β'. Και ο Πυθαγόρας αποφάσισε την πραγματοποίηση αυτού του ταξιδιού, μια και ο Θαλής του είχε μιλήσει για τη μυστηριακή αυτή χώρα και για τα όσα είχε να μάθει εκεί.

Ξεκινώντας λοιπόν από τη Σάμο, ο Πυθαγόρας δεν πάει κατευθείαν στην Αίγυπτο, αλλά σταματά για λίγο καιρό στην Κρήτη. Εκεί έρχεται σε επαφή με τους ιερείς του Δία και αναφέρεται πως μυήθηκε στα εκεί μυστήρια, περνώντας από μια τελετή που διαρκούσε 9 ημέρες. Αφού παρέμεινε εκεί διδασκόμενος για κάποιο διάστημα, αποφάσισε να συνεχίσει το ταξίδι του προς την Αίγυπτο και πράγματι έγινε δεκτός στη Διόσπολη. Ακολούθησε μια μακρόχρονη διδασκαλία ως υποψήφιος των μυστηρίων, διδάχθηκε όλες τις επιστήμες των αιγυπτίων ιερέων και τελικά μυήθηκε με επιτυχία.

Οι διάφορες πηγές, όμως, δε δίνουν τέλος σε τούτη την πορεία αναζήτησης και αναφέρουν πως με κάποιο τρόπο βρέθηκε στη Βαβυλώνα, όπου και διδάχθηκε τις ιερές τέχνες 16 των μάγων - ιερέων που ζούσαν εκεί. Κάποιοι λένε πως πιάστηκε αιχμάλωτος στην Αίγυπτο μετά από επιδρομή των Βαβυλωνίων, ενώ άλλοι ότι πειρατές κατέλαβαν το καράβι που επέβαινε και μαζί με άλλους τον έσυραν αιχμάλωτο στη Βαβυλώνα. Πάντως το ανήσυχο πνεύμα του προσέλκυσε το ενδιαφέρον των σοφών ιερέων της Βαβυλώνας και για άλλη μια φορά εντρύφησε στα μυστήρια και τις νέες διδασκαλίες για αρκετό καιρό, μελετώντας το Ζωροαστρισμό και μυούμενος στα Χαλδαϊκά μυστήρια. Τελικά επέστρεψε στην πατρίδα του και οι περισσότεροι συμφωνούν πως αυτή η μυητική εμπειρία του Πυθαγόρα στις διάφορες χώρες διήρκεσε σχεδόν είκοσι χρόνια.

Η επιστροφή στη Σάμο τον βρίσκει να έχει υπερβεί πλέον την πέμπτη δεκαετία της ζωής του και να έχει διαμορφώσει τις θεμελιώδεις ιδέες της φιλοσοφίας του, την οποία αρχίζει να διδάσκει. Σύντομα δημιουργήθηκε ένας κύκλος οπαδών, οι περισσότεροι από τους οποίους έμεναν μαζί του σε κάτι σπηλιές. Ωστόσο δε θα μείνει στη γενέτειρά του για πολύ καιρό. Κανείς δε διασαφηνίζει τους λόγους που τον ώθησαν να φύγει μακριά από αυτή, παρόλο που ορισμένοι ισχυρίστηκαν ότι δεν ανεχόταν τη χλιδή και την πολυτέλεια που επικρατούσαν υπό τη διακυβέρνηση του Πολυκράτη.

Έτσι, γύρω στα 518 π.Χ. μεταβαίνει στον Κρότωνα της Ιταλίας, μια από τις πόλεις της Μεγάλης Ελλάδας. Εκεί τυγχάνει θερμής υποδοχής μια και ήδη η φήμη του ήταν εξαπλωμένη και μάλιστα λέγεται ότι στην πρώτη δημόσια ομιλία του παραβρέθηκαν δύο χιλιάδες άνθρωποι. Σε ένα τόσο

ευνοϊκό κλίμα μπαίνουν τα θεμέλια της Σχολής του και συγκροτείται το περίφημο «Ομακοείο». Η όλη οργάνωση στηρίχθηκε σε κοινοβιακά πρότυπα με αυστηρές αρχές και κανόνες, σε βαθμό που αργότερα έγιναν παροιμιώδεις. Η διδασκαλία του είχε τρομερή απήχηση και περιελάμβανε ένα

κράμα θρησκευτικών και φιλοσοφικών στοιχείων. Φυσικά ένας τέτοιος διαχωρισμός μόνο εκ των υστέρων θα μπορούσε να γίνει, διότι ο Πυθαγόρας είναι ο πρώτος που διατυπώνει τη λέξη «φιλοσοφία» για τις αναζητήσεις του και τον προσδιορισμό «φιλόσοφος» για τους ανθρώπους που στρέφονται προς την επίλυση των αιώνιων προβλημάτων.

Από όλα τα μέρη της Ελλάδας αλλά και του τότε γνωστού κόσμου συνέρρεαν άνθρωποι για να ακούσουν τις διδαχές του, να γίνουν μαθητές του και να ακολουθήσουν τον τρόπο

ζωής που επαγγελόταν. Σε ελάχιστο χρόνο η φήμη του διαπέρασε την οικουμένη και οι ιδέες του άγγιξαν αρκετά πρωτοπόρο πνεύματα εκείνης της εποχής. Πολλοί και από διάφορες περιοχές υπήρξαν μαθητές του, αρκεί να αναφερθεί ότι μεταξύ αυτών υπήρξε και ένας δρυΐδης, ο Άβαρις.

Η επίδραση που άσκησε ο Πυθαγόρας δεν ήταν μόνο επί φιλοσοφικού επιπέδου, αλλά έδωσε μια νέα ηθική και κοινωνική διάσταση στους ανθρώπους και ιδίως στους Κροτωνιάτες. Κατ' αυτόν τον τρόπο, όπως ήταν φυσικό, είχε έναν κυρίαρχο λόγο στα πολιτικά πράγματα της πόλης και αρκετές ήταν οι φορές που είχε δώσει λύσεις και συμβουλές.

Αυτή ακριβώς η καταλυτική του παρουσία στα πολιτικά δρώμενα ίσως ήταν η αιτία μιας αντίδρασης που ξεσηκώθηκε προς αυτόν, με πρωτεργάτη τον Κύλωνα, βασικό εκπρόσωπο

της ντόπιας ολιγαρχίας. Αυτός κατάφερε κάποια στιγμή να ξεσηκώσει και να στρέψει ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού ενάντια στους Πυθαγόρειους, με αποτέλεσμα να ξεσπάσουν βίαιες ταραχές και πολλοί να οδηγηθούν στη φυγή, ενώ ορισμένοι και στο θάνατο. Λέγεται πως ο Πυθαγόρας βρισκόταν στη Δήλο τις ημέρες των ταραχών, προκειμένου να περιθάλψει τον ετοιμοθάνατο δάσκαλο του Φιλόλαο, μα όταν επέστρεψε, δεν του έμενε τίποτε άλλο να κάνει από το να

φύγει και αυτός. Πραγματικά κατέφυγε στο Μεγαπόντιο και για να αποφύγει τους εχθρούς του κλείστηκε στο ναό των Μουσών. Οι απόψεις για τον τρόπο θανάτου του διΐστανται, καθώς κάποιοι λένε ότι πέθανε μέσα στο ναό από ασιτία, ενώ άλλοι υποστηρίζουν ότι δολοφονήθηκε από εξαγριωμένους αντιπάλους του. Πέθανε σε ηλικία 75 ή 80 χρόνων.

Η ΠΥΘΑΓΟΡΕΙΑ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ

Η πυθαγόρεια σκέψη δομήθηκε μέσα από ένα κράμα θρησκευτικής πίστης και φιλοσοφίας. Κατά γενική ομολογία των μεταγενέστερων το πνεύμα του Ορφισμού διαπερνούσε την πυθαγόρεια φιλοσοφία. Ή, για να το πούμε με άλλα λόγια, η φιλοσοφία του Πυθαγόρα υπήρξε

η φιλοσοφική πραγμάτωση της ορφικής πίστης.

Το βασικότερο δόγμα του Πυθαγόρα ήταν η πίστη στην αθανασία της ψυχής, η οποία αναπτύσσεται διαρκώς και αλλάζει σώματα προκειμένου να λυτρωθεί τελικά από τη θνητή

ζωή και «καθαρή πλέον» να λάβει τη θέση της μεταξύ των αθανάτων όντων. Δηλαδή, ήταν αποδεκτή η θεωρία της μετενσάρκωσης της ψυχής, η οποία μέσα από έναν κύκλο γεννήσεων απελευθερώνεται από το θνητό σώμα.

Επομένως, ο άνθρωπος -κατά τους Πυθαγόρειους- έχει σαν σκοπό της ζωής του να αποτινάξει το ζυγό του θνητού σώματος και να γίνει καθαρό πνεύμα, οπότε θα ενωθεί με το

συμπαντικό πνεύμα στο οποίο ανήκει.

Ο Πυθαγόρας πιθανολογείται πως ήταν ο πρώτος που χρησιμοποίησε τον όρο «κόσμος» προκειμένου να υποδηλώσει το Σύμπαν σαν μια οργανωμένη τάξη. Το Σύμπαν διέπεται από μια τάξη και είναι οργανωμένο και έμψυχο. Δεν υπάρχει τίποτε άψυχο και κενό ζωής κατά τους Πυθαγόρειους. Με αυτόν τον τρόπο παρουσιάζεται η έννοια της «συγγένειας ολόκληρης της φύσης»· και όπως το Σύμπαν είναι «κόσμος» οργανωμένος, έτσι και ο άνθρωπος αποτελεί

μια μικρογραφία αυτού του «κόσμου», ένα μικρόκοσμο. Μελετώντας αυτόν τον μικρόκοσμο, ουσιαστικά σπουδάζουμε τις θεμελιώδεις δομές του Σύμπαντος. Καταλαβαίνουμε, λοιπόν, ότι για τους Πυθαγόρειους ο κόσμος δεν είναι ένα αντικείμενο έρευνας, πειραματισμού και επιβολής, αλλά μια ιερή τάξη γεμάτη δυνάμεις και η συμμετοχή σε αυτές δρα αποκαλυπτικά στη νόησή μας και διεγείρει βαθύτατα τον εσωτερικό μας κόσμο.

Έ να άλλο σημαντικό στοιχείο της πυθαγόρειας σκέψης είναι η έννοια του πέρατος ή ορίου. Από τη στιγμή που υφίσταται ο κόσμος, η οργανωμένη τάξη στο Σύμπαν, προϋποθέτει την ύπαρξη ενός ορίου, καθώς οτιδήποτε δεν έχει προκαθορισμένα όρια είναι άμορφο και ταιριάζει στο χάος. Ο κόσμος δημιουργείται με την παρέμβαση του ορίου στο άπειρο, οπότε αποκαλύπτεται μια καθορισμένη ενότητα. Το καθορισμένο και το απροσδιόριστο αποτελούν τις δυο βασικές

αντίθετες αρχές για τους Πυθαγόρειους, από τις οποίες η πρώτη είναι το καλό και η δεύτερη το κακό, αφήνοντας να φανεί η έννοια του δυϊσμού στη φιλοσοφία τους. Ο Αριστοτέλης παραθέτει έναν πίνακα του Αλκμαίωνα του Κροτωνιάτη με τα βασικά αντίθετα των Πυθαγορείων:

πέρας - άπειρον

περιττόν - άρτιον

εν - πλήθος

δεξιόν - αριστερόν

άρρεν - θήλυ

ηρεμούν - κινούμενον

ευθύ - καμπύλον

φως - σκότος

αγαθόν - κακόν

τετράγωνον - ετερομήκες

Εκείνο, όμως, που διαφοροποιεί εντελώς τη φιλοσοφική σκέψη του Πυθαγόρα από τους υπόλοιπους είναι ο τρόπος ή διαδικασία κάθαρσης και απελευθέρωσης της ψυχής. Πάνω στα μέσα για την επίτευξη αυτού του σκοπού οικοδομήθηκε ένα οικοδόμημα απέραντου πνευματικού ύψους. Ο Πυθαγόρας χρησιμοποιεί τα μαθηματικά για τη διείσδυση του στις πιο υψηλές περιοχές του νου και δεν το κάνει με κάποια δεισιδαιμονική αντιμετώπιση τους. Αντίθετα, θεμελιώνει τη μαθηματική επιστήμη και την ανάγει σε φιλοσοφική θεωρία.

Ξεφεύγει από τις μετρήσεις και τις λογιστικές ενασχολήσεις της και την αναβιβάζει σε επίπεδα ιδεών. Καθίσταται πρωτοπόρος του μαθηματικού στοχασμού, ανακαλύπτοντας νέες μαθηματικές θεωρίες και αρχές, που η εφαρμογή τους αποδείχθηκε διαχρονική. Το γνωστό σε όλους μας Πυθαγόρειο θεώρημα -το τετράγωνο της υποτείνουσας ενός ορθογώνιου τριγώνου ισούται με το άθροισμα των τετραγώνων των δύο άλλων πλευρών- αντλεί από εκείνες τις εποχές την καταγωγή του. Αξιοσημείωτο επίσης είναι το ότι δε μελετούσαν τους αριθμούς αφηρημένα, αλλά χρησιμοποιούσαν χαλίκια, με τα οποία σχημάτιζαν διάφορα σχήματα και εξέταζαν τις μεταξύ τους ανακύπτουσες σχέσεις. Όταν, για παράδειγμα, αναφέρονταν στους τριγωνικούς αριθμούς, δεν έκαναν τίποτε άλλο από το να μελετούν το σχήμα που δημιουργείται από την τοποθέτηση των αριθμών, Δηλαδή,

Ο τριγωνικός αριθμός 10 είναι η περίφημη τετρακτύς, ο τέλειος αριθμός, σχηματιζόμενος από το άθροισμα των τεσσάρων πρώτων (1 + 2 + 3 + 4 = 10). Με τον ίδιο τρόπο μελετούσαν τους τετράγωνους αριθμούς, τους κύβους κ.λπ., καθώς επίσης αναζητούσαν τις συμμετρικές τους σχέσεις, τις αναλογίες τους. Οι ίδιοι ανακάλυψαν τους μαθηματικούς μέ

σους, δηλαδή τον αριθμητικό, το γεωμετρικό και τον αρμονικό.

Αλλά όλα τούτα δε θα είχαν ίσως ποτέ ανακαλυφθεί εάν οι αριθμοί δε συνδέονταν με έννοιες και ποιότητες. Όπως θα διαπιστωθεί , οι αριθμοί δεν είναι ποσότητες απλώς, αλλά αντιπροσωπεύουν

ιδέες και αρετές και κάθε συσχέτισή τους οδηγεί την ανθρώπινη διάνοια σε συνειδησιακές ανακαλύψεις. Μέσω αυτών παρέχεται μια δυνατότητα ανάπτυξης και βελτίωσης της ανθρώπινης οντότητας.

Στην ουσία οι Πυθαγόρειοι εξομοίωσαν ολόκληρη τη φύση με τους αριθμούς και υπέθεσαν ότι τα στοιχεία των αριθμών είναι στοιχεία όλων των όντων και όλος ο κόσμος είναι αρμονία και αριθμός.

Η έννοια της ψυχής ως αρμονίας είχε πολύ ισχυρή επίδραση στη φιλοσοφία των Πυθαγορείων. Αλλά αυτή την έννοια κατά κανένα τρόπο δεν την ταύτιζαν με την εξισορρόπηση των δυνάμεων του φυσικού τους σώματος, αλλά με τον αριθμό. Θεωρούσαν λοιπόν πως η αρμονία της ψυχής σχετίζεται με την τετρακτύν, τον τέλειο αριθμό. Δημιουργείται δε, μέσω της αρμονίας των πρώτων τεσσάρων αριθμών - 1 , 2, 3, 4- καθώς αυτοί είναι οι ενσαρκωτές της. Σε τέτοιες βεβαίως ιδέες στηρίχθηκαν και χρησιμοποίησαν το μαθηματικό τους υπόβαθρο στο πεδίο της μουσικής. Ο ίδιος ο Πυθαγόρας ανακάλυψε ότι εκείνα τα διαστήματα της μουσικής κλίμακας που ονομάζονται τέλειες αρμονίες, μπορούν να διατυπωθούν αριθμητικά ως αναλογίες μεταξύ των αριθμών 1, 2, 3, 4.

Για παράδειγμα, η αναλογία δύο προς ένα μας δίνει την ογδόη ή τη δια πασών συμφωνία, όπως την αποκαλούσαν. Συνεπώς, επιβεβαίωσε με ακρίβεια ότι υφίσταται μια αριθμητική οργάνωση μέσα στην ίδια τη φύση του ήχου και κάτι τέτοιο δεν είχε να κάνει μόνο με τη μουσική που ακουγόταν από κάποιο όργανο, αλλά με το ίδιο το Σύμπαν. Διότι η μουσική εξέφραζε ακριβώς την υφιστάμενη συμπαντική αρμονία και ήταν ένα μέσο προσέγγισης της μέσω του ίδιου του κάλλους

της.

Την αρμονία της τετρακτύος αναζήτησαν οι Πυθαγόρειοι και στον ουρανό, όπου διεπίστωσαν τις κανονικές κινήσεις των άστρων. Προκειμένου δε να δημιουργήσουν τη δεκάδα στο ηλιακό μας σύστημα, πρόσθεσαν και ένα δέκατο πλανήτη, την αντιχθόνα, που δεν είναι ορατή από τη γη.

Διακήρυτταν λοιπόν ότι η κίνηση των ουράνιων σωμάτων σίγουρα είχε σαν αποτέλεσμα να βγαίνει κάποιος ήχος, αφού κάτι τέτοιο συμβαίνει και με τα σώματα στη γη. Και αφού οι απο

στάσεις μεταξύ τους είναι αναλογικές, επόμενο ήταν ότι θα παράγεται μουσική και αποκαλούσαν το φθόγγο των άστρων εναρμόνιο. Ο Πυθαγόρας συνήθιζε να λέει πως αφουγκράζεται τη μουσική των ουράνιων σφαιρών και τον ακολούθησαν και αρκετοί άλλοι μεταξύ των Πυθαγορείων.

Η φιλοσοφία των Πυθαγορείων, λοιπόν, κινήθηκε σε ένα πολυδιάστατο επίπεδο. Χρησιμοποίησε τα μαθηματικά, τη μουσική, την αστρονομία, αλλά και την ιατρική, καθώς οι πηγές αναφέρουν ότι έδιναν ιδιαίτερη σημασία στη φυσική αγωγή και τη δίαιτα, προκειμένου να διατηρούνται υγιείς. Η

εφαρμογή της φιλοσοφίας τους ήταν όντως ένας πλήρης τρόπος ζωής και ασκούσαν ουσιαστικά την ψυχή τους προκειμένου να ταυτιστεί με την αρμονία του κόσμου.

Οι Πυθαγόρειοι όφειλαν να είναι σιωπηλοί και υπάκουοι, ενώ τα ανώτερά τους καθήκοντα ήταν σεβασμός προς το θείο, τους γονείς και το νόμο. Η μεταξύ τους συμπεριφορά στηριζόταν στη δικαιοσύνη αλλά όχι στην ισότητα, διότι αποδέχονταν την ύπαρξη μιας ιεραρχίας, στην οποία καθένας κατείχε την αρμόζουσα θέση.

Η ΠΥΘΑΓΟΡΕΙΑ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΕΡΙ «ΨΥΧΗΣ».

Η φιλοσοφία, όπως κατάλληλα χαρακτηρίστηκε από τον Πλάτωνα είναι το μεγαλύτερο αγαθό που δόθηκε ποτέ από τους θεούς στον άνθρωπο . Εκείνος που πασχίζει να τη σώσει από τη λήθη και να τη μεταδώσει στις μελλοντικές γενιές, πρέπει απαραίτητα να αγωνιστεί να ωφελήσει τη χώρα του και όλη την ανθρωπότητα στον πιο υψηλό βαθμό.

Ως αποτέλεσμα της λήθης στην οποία πραγματικά η φιλοσοφία έχει περιέλθει, μέσω της κατάργησης των σχολών της, οι μαθηματικές αρχές έχουν μελετηθεί με στόχο περισσότερο τις ανάγκες και τις ανέσεις μιας ζωής απλώς ζωώδους, παρά την αγαθή διάνοια από την οποία η ίδια μας η ύπαρξη και η ευδαιμονία συνίστανται. Έτσι, το πυθαγόρειο αίνιγμα «ένα σχήμα και ένα βήμα, αλλά όχι ένα σχήμα και τρεις οβολοί», έχει διαστραφεί εντελώς.

Γιατί όλη η προσοχή εκείνων που έχουν εφαρμόσει τα μαθηματικά έχει στραφεί στους οβολούς και όχι στα βήματα της προόδου. Καθώς λοιπόν οι σκοποί τους υπήρξαν ταπεινοί, σέρνονται εκεί που θα έπρεπε να πετούν ψηλά. Για αυτό, επίσης, το μεγαλύτερο μάτι της ψυχής έχει τυφλωθεί και θαφτεί, «αν και», όπως παρατηρεί ο Πλάτωνας με λεπτότητα, «αυτό εξαγνίζεται και αναζωογονείται με τη σωστή μελέτη των επιστημών αυτών και αξίζει περισσότερο από δέκα χιλιάδες σωματικά μάτια, αφού η αλήθεια μόνο με αυτό γίνεται ορατή».

Η παρατήρηση τούτη ταιριάζει ιδιαίτερα στη θεωρητική αριθμητική, η μελέτη της οποίας έχει παραμεληθεί σχεδόν τελείως. Έχει εκτοπισθεί από την πρακτική αριθμητική, η οποία αν και είναι κατ' εξοχήν υποβοηθητική στον κοινό ωφελιμισμό και υποχρεωτικά αναγκαία στα καταστήματα και τα λογιστήρια, παρόλα αυτά δε δημιουργήθηκε κατά κανένα τρόπο για να εξαγνίσει, να αναζωογονήσει και να φωτίσει τη σκέψη, να την ανυψώσει από μια αισθητηριακή ζωή σε

μια διανοητική προάγοντας έτσι το πιό αληθινό και υψηλό αγαθό του ανθρώπου.

Εάν υποστηριχθεί ότι τα μαθηματικά σχήματα αντλούν την ύπαρξη τους από τα αισθητά, που είναι το δόγμα της σύγχρονης εποχής, ότι η ψυχή διαπλάθεται μέσω μιας δευτερογενούς γένεσης,

ότι το κυκλικό ή το τριγωνικό σχήμα αντλούν την ύπαρξή τους από τους υλικούς κύκλους ή τρίγωνα, τότε από πού προέρχεται η ακρίβεια και η βεβαιότητα των ορισμών; Γιατί πρέπει αναγκαστικά να προέρχεται είτε από τα αισθητά είτε από την ψυχή.

Είναι όμως αδύνατον να απορρέει από τα αισθητά, γιατί αυτά βρίσκονται σε μια συνεχή ρευστότητα γένεσης και φθοράς και δε διατηρούν ούτε για μια στιγμή την ακριβή ομοιότητα της ύπαρξης, επομένως υπολείπονται κατά πολύ της ακρίβειας που περιέχουν οι ίδιοι οι ορισμοί. Θα

πρέπει λοιπόν να προέρχονται από την ψυχή, η οποία δίνει τελειότητα σε πράγματα ατελή και ακρίβεια σε πράγματα ανακριβή. Γιατί πού ανάμεσα στα αισθητά θα βρούμε το αδιαίρετο, ή εκείνο που είναι χωρίς πλάτος ή βάθος; Πού θα βρούμε την ισότητα των γραμμών από ένα κέντρο, πού τις αιώνια σταθερές σχέσεις των λόγων και πού την ακριβή ορθότητα των γωνιών; Διότι κάθε διαιρετή φύση αναμιγνύεται με την άλλη και τίποτε σε αυτές δεν είναι πρωτότυπο, τίποτε δεν είναι ελεύθερο από το αντίθετο του, είτε διαχωρίζονται, είτε ενώνονται.

Πώς λοιπόν μπορούμε να αποδώσουμε αυτή την αναλλοίωτη ουσία των αμετάβλητων μορφών σε πράγματα που είναι μεταβλητά και που υφίστανται με διαφορετικό τρόπο σε διαφορετικούς χρόνους; Γιατί αυτό που αντλεί την ύπαρξή του από μεταβλητά στοιχεία, πρέπει αναγκαστικά να είναι μεταβλητής φύσης. Επίσης, πώς από πράγματα που δεν είναι ακριβή μπορούμε να λαμβάνουμε την ακρίβεια που χαρακτηρίζει τις άψογες μορφές; Γιατί οποιαδήποτε και να είναι η

αιτία μιας μεταβλητής γνώσης, αυτή η ίδια είναι περισσότερο μεταβλητή από το αποτέλεσμά της. Πρέπει να γίνει επομένως παραδεκτό ότι η ψυχή είναι ο γεννήτορας των μαθηματικών σχημάτων και η πηγή των παραγωγικών αρχών πουπληρούν τις μαθηματικές επιστήμες.

Αν όμως η ψυχή περιέχει τα παραπάνω ως παραδείγματα, τότε αυτή τους δίνει ουσιαστικά ύπαρξη και τα παραγόμενα δεν είναι τίποτε άλλο παρά οι προβολές των μορφών που προϋπήρχαν μέσα σε αυτή. Επομένως θα ακολουθήσουμε το δόγμα του Πλάτωνα και θα ανακαλύψουμε την αληθινή ουσία των μαθηματικών αντικειμένων.

Αλλά αν η ψυχή, παρόλο που ούτε κατέχει ούτε περιέχει ως αιτία αυτές τις παραγωγικές αρχές, εν τούτοις συνθέτει τόσο υπέροχα μια άϋλη τάξη πραγμάτων και παράγει μια τόσο αξιοθαύμαστη θεωρία, πως θα είναι ικανή να κρίνει αν τα παράγωγα της είναι σταθερά η πράγματα που οι άνεμοι μπορεί να διασκορπίσουν, ότι είναι εικόνες μάλλον παρά πραγματικότητες; Τι κριτήριο μπορεί να χρησιμοποιήσει ως μέτρο της αλήθειας τους; Και πώς, αφού δεν κατέχει την ου

σία τους, μπορεί να γεννά μιά τέτοια ποικιλία από αρχές παραγωγικές της αλήθειας; Διότι από μια τέτοια υπόθεση θα πλάσουμε την ύπαρξη τους τυχαία και όχι σε σχέση με κάποιο επιστημονικό πλαίσιο.

Επομένως, ερχόμαστε στο δεύτερο θέμα· αν όντως μέσω μιας καθοδικής πορείας και μέσω των αισθητών συλλέγουμε τις μαθηματικές αρχές, δεν πρέπει κατ' ανάγκη να πούμε ότι έξοχες αποδείξεις είναι αυτές που συντίθενται από τα αισθητά και όχι εκείνες που διαμορφώνονται πάντα από περισσότερο καθολικές και άϋλες μορφές; Διότι προκειμένου να ερευνήσουμε το παρόν θέμα, ισχυριζόμαστε ότι οι αιτίες πρέπει να είναι ανάλογες και συγγενείς προς τις αποδείξεις.

Εάν επομένως, τα μερικά είδη είναι οι αιτίες των καθολικών και τα αισθητά είναι αντικείμενα της έλλογης δύναμης, γιατί το όριο της απόδειξης αναφέρεται πάντα σε αυτό που είναι περισσότερο καθολικό αντί σε εκείνο που είναι περισσότερο μερικό; Και πώς μπορούμε να δείξουμε ότι η ουσία των αντικειμένων της έλλογης δύναμης είναι περισσότερο συγγενής στις αποδείξεις από όσο είναι η ουσία των αισθητών;

Διότι, όπως ισχυρίζεται ο Αριστοτέλης, δεν κατέχει γνήσια γνώση εκείνος που διδάσκει ότι τα ισοσκελή, τα ισόπλευρα ή τα σκαληνά τρίγωνα έχουν γωνίες ίσες προς δύο ορθές γωνίες, αλλά εκείνος που το αποδεικνύει αυτό για κάθε τρίγωνο, οπότε διαθέτει μια ουσιαστικά επιστημονική γνώση αυτής της πρότασης. Επιπλέον αναφέρει ότι τα καθολικά είναι ανώτερα από τα μερικά για το σκοπό της απόδειξης· ότι οι αποδείξεις αφορούν πράγματα περισσότερο καθολικά και ότι οι αρχές οι οποίες συγκροτούν τις αποδείξεις έχουν μια προτεραιότητα ύπαρξης και υπερέχουν στη φύση από τα μερικά και είναι οι αιτίες των πραγμάτων που αποδεικνύονται.

Επομένως, οι αποδεικτικές επιστήμες σε καμία περίπτωση δε συγκεντρώνουν τις αναμφισβήτητες προτάσεις τους από πράγματα ύστερης καταγωγής («υστερογενή κοινά»), ούτε από τα πλέον ασαφή αντικείμενα της αισθητηριακής αντίληψης.

Κατά τρίτον, οι πρωτεργάτες αυτής της υπόθεσης καθιστούν την ψυχή περισσότερο ποταπή από τα ίδια τα υλικά σχήματα. Υποστηρίζουν δηλαδή ότι η ύλη λαμβάνει από τη φύση πράγματα που είναι ουσιώδη και που έχουν ένα μεγαλύτερο βαθμό οντότητας και απόδειξης· ενώ η ψυχή απο

σπά μέσω μιας ύστερης ενέργειας τις ομοιότητες και τις εικόνες αυτών των πραγμάτων από τα αισθητά και διαμορφώνει μέσα της μορφές που έχουν μια περισσότερο ταπεινή ουσία, λαμβάνοντας από την ύλη πράγματα που είναι εκ φύσεως αδιαχώριστα από αυτήν. Κατ' αυτόν τον τρόπο, όμως, δεν παρουσιάζουν την ψυχή περισσότερο ανεπαρκή και κατώτερη από την ίδια την ύλη; Διότι η ύλη είναι ο τόπος των υλικών παραγωγικών αρχών και η ψυχή είναι των άϋλων

μορφών. Σύμφωνα όμως με την προαναφερθείσα υπόθεση, η ύλη θα ήταν ο αποδέκτης των πρωταρχικών, ενώ η ψυχή των δευτερευουσών μορφών. Η μια θα ήταν η έδρα των πραγμάτων που έχουν προτεραιότητα ανάμεσα στα όντα, ενώ η άλλη αυτών που διαμορφώνονται από αυτά - η πρώτη των πραγμάτων που έχουν ουσιαστική ύπαρξη, ενώ η δεύτερη εκείνων που υπάρχουν μόνο στην αντίληψη. Πώς, επομένως, μπορεί η ψυχή -η οποία συμμετέχει στη διάνοια, και την πρώτη νοητική ουσία, και η οποία από εκεί αντλεί γνώση και ζωήνα είναι ο δέκτης των πλέον ασαφών μορφών, των κατώτατων από την τάξη των πραγμάτων και να συμμετέχει στην πλέον ατελή ύπαρξη;

Με κανέναν τρόπο λοιπόν δεν είναι η ψυχή ένας επίπεδος πίνακας, άδειος από παραγωγικές αρχές, αλλά αυτή είναι ένας πίνακας που γράφεται αέναα, χαράσσοντας η ίδια τα γράμματα πάνω της, μέσω των οποίων αντλεί μια αιώνια πληρότητα από τη διάνοια. Διότι η ψυχή είναι επίσης μια διάνοια που εξελίσσεται σύμφωνα προς μια προηγούμενη διάνοια, της οποίας είναι η εικόνα και η εξωτερική μορφή.

Αν επομένως διάνοια είναι όλα τα πράγματα διανοητικώς, η ψυχή θα είναι όλα τα πράγματα ψυχικώς· (ή κατά έναν τρόπο προσαρμοσμένο στην ψυχή), εάν η πρώτη είναι όλα τα πράγματα υποδειγματικώς, η δεύτερη είναι όλα τα πράγματα εικονικώς ή σύμφωνα με μια εικόνα - και εάν η πρώτη κατά τρόπο συστολής, η τελευταία με διαστολή και κατά τρόπο διαιρετικό. Αυτό αντιλαμβανόμενος ο Πλάτωνας συγκροτεί την ψυχή του κόσμου (στον Τίμαιο) από όλα τα πράγματα, τη διαιρεί σύμφωνα με τους αριθμούς, τη συνδέει με τις αναλογίες και τους αρμονικούς λόγους, εισάγει σε αυτήν τις βασικές αρχές των σχημάτων, την ευθεία και την κυκλική γραμμή και διανοητικά κινεί τους κύκλους που αυτή περιέχει.

Άρα, όλες οι μαθηματικές μορφές έχουν μια αρχέτυπη υπόσταση στην ψυχή - καθώς προηγείται του αισθητού, περιέχει αυτοκινούμενους αριθμούς, ζωτικά σχήματα προηγούμενα αυτών που είναι προφανή, αρμονικούς λόγους προηγούμενους από τα εναρμονισμένα πράγματα και αόρατους κύκλους προηγούμενους των κυκλικώς κινούμενων σωμάτων. Η ψυχή είναι επίσης μια πληρότητα όλων των πραγμάτων και μιας διαφορετικής τάξης, όπου η ίδια αυτοπαράγεται και συγχρόνως είναι παραγόμενη από την προηγούμενη βασική αρχή της, πλημμυριζόμενη από ζωή και πληρούμε

νη από το δημιουργό της, ασώματα και αδιάλειπτα. Όταν συνεπώς παράγει τις λανθάνουσες αρχές της, φέρει στο φως όλες τις επιστήμες και τις αρετές.

Έτσι, η ψυχή γίνεται ουσιώδης μέσα σε αυτές τις μορφές, και ούτε πρέπει ο έμφυτος σε αυτήν αριθμός να θεωρηθεί σαν ένα πλήθος από μονάδες ή δεκάδες, ούτε πρέπει η ιδέα της ότι οι φύσεις διαστέλλονται με διαστήματα, να γίνει αντιληπτή υλικά - αλλά όλα τα πρότυπα φανερών αριθμών και σχημάτων, λόγων και κινήσεων, πρέπει να γίνει αποδεκτό ότι υπάρχουν μέσα σε αυτήν, ζωτικά και νοητικά, όπως διαμορφώνεται στον Τίμαιο του Πλάτωνα, ο οποίος ολοκληρώ

νει κάθε γένεση και δημιουργία της ψυχής από τις μαθηματικές μορφές, και σε αυτήν τοποθετεί τις αιτίες όλων των πραγμάτων.

Διότι τα επτά όρια όλων των αριθμών προϋπάρχουν στην ψυχή σύμφωνα προς την αιτία. Και πάλι οι αρχές (πρώτες αιτίες) των σχημάτων είναι εδραιωμένες σε αυτήν κατά έναν τρόπο συγκροτημένο. Επίσης, η πρώτη από τις κινήσεις, αυτή που συμπεριλαμβάνει και κινεί όλες τις υπόλοιπες, συνυπάρχει με την ψυχή. Διότι ο κύκλος και η κυκλική κίνηση είναι οι αρχές κάθε ύπαρξης που κινείται. Επομένως, οι μαθηματικές παραγωγικές αρχές, που δίνουν την ολοκλήρωση

στην ψυχή, είναι ουσιαστικές και αυτοκινούμενες· και η έλλογη δύναμη που υπερβαίνει και εξελίσσει αυτές, δίνει υπόσταση σε όλη την ποικιλία των μαθηματικών επιστημών. Ούτε και θα σταματήσει ποτέ αυτή να γεννά διαρκώς και να ανακαλύπτει τη μία επιστήμη μετά την άλλη, συνεπής προς τη διαστολή των αδιαίρετων μορφών που εμπεριέχει. Διότι αυτή είχε προγενέστερα δεχθεί όλα τα πράγματα αιτιωδώς και αυτή θα διεγείρει την ενέργεια σε όλα τα ποικίλα θεωρήματα, σύμφωνα με τη δική της απεριόριστη δύναμη, από τις βασικές αρχές που είχε προηγουμένως λάβει.

Έτσι ο Σωκράτης στην Πολιτεία σωστά λέει ότι «το μάτι της ψυχής που έχει τυφλωθεί και θαφτεί από άλλες μελέτες, είναι μοναδικά από τη φύση προσαρμοσμένο να αναζωογονείται και να συγκινείται από τις μαθηματικές αρχές». Και ακόμη ότι «αυτό οδηγείται από εκείνες προς το όραμα της αληθινής ύπαρξης και από τις εικόνες στις πραγματικότητες και μεταφέρεται από την καταχνιά στο διανοητικό φως, με δυο λόγια εκτείνεται από τις σπηλιές (μιας αισθητής ζωής) και

τα δεσμά της ύλης σε μια ασώματη και αδιαίρετη ουσία».

Αλλά στο Φαίδρο ο Σωκράτης μας παρουσιάζει τρεις χαρακτήρες που επαναφέρονται από μια αισθητή σε μια νοητή ζωή, το φιλόσοφο, τον εραστή και το μουσικό. Πραγματικά, για τον εραστή η αρχή και το μονοπάτι της ανύψωσης είναι μια πρόοδος από το πρόδηλο κάλλος, χρησιμοποιώντας ως βήματα σε τούτη την ανάβαση τις ενδιάμεσες μορφές όμορφων αντικειμένων. Αλλά στο μουσικό, στον οποίο έχει παραχωρηθεί η τρίτη τάξη, η μετάβαση συντελείται από την αρμονία των αισθητών στην αφανή αρμονία και στις παραγωγικές αρχές που υπάρχουν σε αυτά. Και στη μία και στην άλλη όψη, το άκουσμα είναι το όργανο για την αναθύμηση. Για εκείνον, ωστόσο, που είναι από τη φύση του φιλόσοφος, από πού και με τι μέσα συμβαίνει η αναθύμηση της νοητής γνώσης και η διέγερση προς την αληθινή ύπαρξη και την αλήθεια; Διότι και αυτός ο χαρακτήρας, εξαιτίας της ατέλειας του απαιτεί μία κατάλληλη αρχή, εφόσον στη φυσική αρετή

έχει παραχωρηθεί ένα μάτι ατελές και μια ατελής συμπεριφορά. Εκείνος επομένως που είναι φύσει φιλόσοφος, παρακινείται πραγματικά από τον εαυτό του και μελετά με κατάπληξη την αληθινή ύπαρξη. Οπότε, λέει ο Πλωτίνος, θα πρέπει να μάθει τις βασικές αρχές των μαθηματικών επιστημών, ώστε να μπορέσει να εξοικειωθεί με μια φύση ασώματη και να οδηγηθεί στην παρατήρηση των αρχών όλων των πραγμάτων.

Από τα παραπάνω καθίσταται φανερό ότι τα μαθηματικά προσφέρουν μέγιστη ωφέλεια στη φιλοσοφία. Διότι με τους αριθμούς εμφανίζονται οι απεικονίσεις των πλέον ουσιωδών ιδιοτήτων και αποκαλύπτουν στα κατάλληλα σημεία του έλλογου κομματιού της φύσης μας τις δυνάμεις των νοητών σχημάτων. Ο Πλάτωνας μας διδάσκει πολλά θαυμαστά θεολογικά δόγματα μέσω μαθηματικών μορφών. Και η φιλοσοφία των Πυθαγόρειων, χρησιμοποιώντας τις ως πέπλα,

κρύβει μέσω αυτών τη μυστική παράδοση θεϊκών δογμάτων.

Διότι τέτοιος είναι ολόκληρος ο Ιερός Λόγος όπως αναφέρει και ο Φιλόλαος στα Βακχικά

του, καθώς και ολόκληρη η μέθοδος της πυθαγόρειας αφήγησης σχετικά με τους Θεούς.

Αυτές οι επιστήμες προσφέρουν επίσης τα μέγιστα στη φυσική θεωρία, αποκαλύπτοντας τη διάταξη εκείνων των αρχών σύμφωνα με τις οποίες δημιουργήθηκε το σύμπαν. Η αναλογία συνενώνει κάθε πράγμα στον κόσμο, καθώς λέει ο Τίμαιος, συμφιλιώνει τις εχθρικές φύσεις, κάνει τα απόμακρα πράγματα οικεία δημιουργώντας συμπάθεια ανάμεσά τους, δημιουργεί απλά και πρωταρχικά στοιχεία - εν ολίγοις, διατηρεί τα πάντα σε συνοχή μέσω συμμετρίας και ισότητας.

Μέσω αυτών ολόκληρο το σύμπαν τελειοποιείται, καθώς τα τμήματα του προσλαμβάνουν τα κατάλληλα σχήματα. Επίσης, η μαθηματική επιστήμη ανακαλύπτει αριθμούς που ταιριάζουν σε όλες τις δημιουργημένες φύσεις, στις περιόδους και τις επιστροφές τους στην πρωταρχική κατάσταση, μέσω των οποίων μπορούμε να συνάγουμε τη γονιμότητα και τη στειρότητα του καθενός. Διότι ο

Τίμαιος του Πλάτωνα, οπουδήποτε υποδεικνύει αυτά τα επί μέρους, εκθέτει με μαθηματικούς όρους τη θεωρία σχετικά με τη φύση των συνόλων, κοσμεί τη γένεση των στοιχείων με αριθμούς και σχήματα, αναφέρεται σε αυτά, στις δυνάμεις τους, στις παθητικές ποιότητες και επιδράσεις τους και προσδιορίζει ως αιτία όλων των ποικίλων μεταλλαγών την οξύτητα και την αμβλύτητα

των γωνιών, την ομαλότητα ή τραχύτητα των πλευρών, το πλήθος ή την έλλειψη των στοιχείων.

Δε θα πρέπει επίσης να πούμε ότι (η μαθηματική επιστήμη) συνεισφέρει πολλά και με έναν αξιοθαύμαστο τρόπο στη φιλοσοφία που ονομάζεται πολιτική; Δεν είναι αυτή που υπολογίζει τους χρόνους των πράξεων, τις διάφορες περιόδους του σύμπαντος και τους αριθμούς που ταιριάζουν στις γενεές, δηλαδή την εξομοίωση και τις αιτίες του ανόμοιου, τους παραγωγικούς και τους τέλειους, και τους αντίθετους σε αυτούς, εκείνους που παρέχουν μια αρμονική και εκείνους που δίδουν μια άστατη και άκομψη ζωή, και με δύο λόγια, εκείνους που είναι οι πηγές της γονιμότητας και της στειρότητας; Αυτά αποκαλύπτει ο λόγος των Μουσών στην Πολιτεία

του Πλάτωνα, υποστηρίζοντας ότι ολόκληρος ο «γεωμετρικός αριθμός» είναι η αιτία των καλύτερων και των χειρότερων γενεών, της αδιάσπαστης μονιμότητας των αδιάφθορων τρόπων και της μεταβολής των καλύτερων πολιτευμάτων σε τέτοια που είναι παράλογα και γεμάτα σύγχυση.

Επιπλέον, η μαθηματική επιστήμη μας τελειοποιεί στην ηθική φιλοσοφία εισάγοντας στους τρόπους μας την τάξη και μια εκλεπτυσμένη ζωή και απελευθερώνοντας εκείνα τα

σχήματα, τις μελωδίες και τις κινήσεις που αρμόζουν στην αρετή, μέσω των οποίων ο Αθηναίος συνδαιτυμόνας του Πλάτωνα εύχεται να τελειοποιηθούν εκείνοι που έχουν σκοπό να αποκτήσουν ηθική αρετή από τη νεότητα τους. Επίσης, θέτει ενώπιον μας τις αρχές της αρετής, κατά ένα τρόπο με αριθμούς, κατά δεύτερο με σχήματα και κατά έναν τρίτο με μουσικές συμφωνίες, και εκθέτει τις υπερβολές και τις ελλείψεις των ελαττωμάτων, μέσω των οποίων μπορούμε να βά

ζουμε μέτρο και να κοσμούμε τους τρόπους μας.

Τρία πράγματα έχουν σε αξιοσημείωτο βαθμό ως αποτέλεσμα την ομορφιά στα σώματα και τις ψυχές: η τάξη, η συμμετρία και η σαφήνεια.

Γιατί πραγματικά, η δυσμορφία στο σώμα προκαλείται από υλική ασυμμετρία, έλλειψη μορφής

και κυριαρχία του ασαφούς πάνω στο σύνθετο σώμα. Αλλά η αναξιότητα της ψυχής πηγάζει από την μετακίνηση του άλογου μέρους της με τρόπο συγκεχυμένο και ακατάστατο, από την ασυμφωνία αυτοί με τη λογική και τη μη αποδοχή από αυτήν του σωστού ορίου. Επομένως η ομορφιά έχει την ουσία της στα αντίθετα αυτών, δηλαδή στην τάξη, στη συμμετρία και σε αυτό που είναι ορισμένο. Αυτά, όμως, μπορούμε να τα μελετήσουμε στον ύψιστο βαθμό μέσω της μαθηματικής επιστήμης· τάξη, πραγματικά, στην αέναη έκθεση πραγμάτων ύστερων και περισσότερο ποικίλων από εκείνα που είναι αρχικά και περισσότερο απλά.

Διότι τα πράγματα που ακολουθούν, εξαρτώνται πάντοτε από εκείνα που προηγούνται- τα πρώτα σχετίζονται με μιαν αρχή, αλλά τα τελευταία με πράγματα που ακολουθούν τις πρώτες υποθέσεις.

Και μπορούμε να αντιληφθούμε τη συμμετρία στη συμφωνία των πραγμάτων που εκδηλώνονται το ένα προς το άλλο και τη σχέση όλων αυτών με τη διάνοια. Διότι διάνοια είναι το μέτρο όλης της επιστήμης, από όπου αυτή λαμβάνει τις αρχές της, και προς την οποία στρέφει τους σπουδαστές. Και το ορισμένο φαίνεται στα αιωνίως σταθερά και αναλλοίωτα

αντικείμενα της θεωρίας της. Διότι τα υποκείμενα της γνώσης της δεν ποικίλλουν σε διαφορετικούς χρόνους, όπως τα αντικείμενα της γνώμης και της αίσθησης, αλλά παρουσιάζο

νται απαράλλακτα ίδια και συνδέονται με διανοητικές μορφές.

Αν επομένως αυτά τα μερικά έχουν στον ύψιστο βαθμό ως αποτέλεσμα την ομορφιά, ενώ οι μαθηματικές επιστήμες χαρακτηρίζονται από αυτά, είναι φανερό ότι σε αυτές υφίσταται η ομορφιά. Πραγματικά, πώς είναι δυνατόν να μην είναι έτσι η κατάσταση, με μια επιστήμη που άνωθεν φωτίζεται από τη διάνοια, προς την οποία τείνει και προς την οποία σπεύδει να μας μεταφέρει από την ασαφή πληροφορία της αίσθησης;

Αλλά οφείλουμε να κρίνουμε την ωφελιμότητά της, χωρίς να λάβουμε υπόψη τις ανάγκες και τις διευκολύνσεις της ανθρώπινης ζωής. Για αυτό πρέπει επίσης να επισημάνουμε ότι η αρετή του στοχασμού από μόνη της είναι ανώφελη, εφόσον διαχωρίζεται από τα ανθρώπινα ενδιαφέροντα, προς τα οποία δεν έχει τάση, ούτε έχει την παραμικρή επιθυμία να τα καταστήσει αντικείμενα της γνώσης της. Ο Σωκράτης στο Θεαίτητο, αναφερόμενος στους κορυφαίους φιλοσόφους, ή

εκείνους που φιλοσοφούσαν με τον πιο εξαίρετο τρόπο, λέει ότι αυτοί, μέσω της διανοητικής ενέργειας, διαχωρίζονται από κάθε κατάσταση συνήθη στην ανθρώπινη ζωή και από την προσοχή στις ανάγκες και τις επιθυμίες της, διευρύνοντας την έλλογη δύναμη της ψυχής χωρίς εμπόδιο στο στοχασμό των αληθινών όντων. Η μαθηματική επιστήμη, επομένως, πρέπει να θεωρηθεί ως επιθυμητή για αυτό που είναι και για το στοχασμό που παρέχει, και όχι σε σχέση με την

ωφέλεια που προσφέρει στα ανθρώπινα ενδιαφέροντα. Αν, ωστόσο, ήταν απαραίτητο να αναφέρουμε την ωφέλεια της σε κάτι άλλο, θα πρέπει να αναφερθεί σε σχέση με τη διανοητική γνώση. Διότι η πρώτη μας οδηγεί στη δεύτερη και προετοιμάζει το μάτι της ψυχής για τη γνώση των άϋλων συνόλων, εξαγνίζοντας το και απομακρύνοντας τα εμπόδια που προκαλούνται από τα αισθητά αντικείμενα. Όπως επομένως, δε λέμε ότι ολόκληρη η καθαρτική ή εξαγνιστική αρετή είναι

χρήσιμη ή το αντίθετο, εξετάζοντας την ωφελιμότητα της αισθητής ζωής, αλλά παρατηρώντας τα πλεονεκτήματα της στοχαστικής ζωής, έτσι ταιριάζει και να αναφέρουμε το σκοπό της μαθηματικής επιστήμης σε σχέση με τη διάνοια και το σύνολο της σοφίας. Κατά συνέπεια, η ενέργεια σχετικά με αυτήν αξίζει την πλέον σοβαρή προσοχή μας, τόσο χάριν της ιδίας όσο και χάριν μιας διανοητικής ζωής.

Είναι επίσης φανερό, όπως λέει ο Αριστοτέλης, ότι αυτή η επιστήμη είναι επιθυμητή από μόνη της στους πιστούς της, επειδή αν και καμία αμοιβή δεν προτάθηκε στους μελετητές

της, εν τούτοις, σε σύντομο χρόνο η μαθηματική θεωρία γνώρισε τόσο μεγάλη ανάπτυξη. Επιπλέον, όλοι οι άνθρωποι που έχουν και στον ελάχιστο βαθμό εμπειρία της ωφέλειας

της, την επιδιώκουν ηθελημένα και επιθυμούν να έχουν ελεύθερο χρόνο για το σκοπό αυτό, παραμελώντας κάθε άλλο ενδιαφέρον. Εκείνοι λοιπόν που περιφρονούν τη γνώση των μαθηματικών, δεν έχουν γευτεί τις ηδονές που περιέχουν. Η μαθηματική επιστήμη, συνεπώς, δεν πρέπει να καταφρονείται επειδή το θεωρητικό μέρος της δε συνεισφέρει στην αν

θρώπινη ωφέλεια, καθόσον οι ύψιστες πρόοδοι της, και εκείνες που ενεργοποιούνται σε συνδυασμό με την ύλη, στοχεύουν σε ένα τέτοιο πλεονέκτημα.

Αντιθέτως, θα έπρεπε να θαυμάζουμε την αϋλότητά της και το αγαθό που η ίδια εμπε

ριέχει. Όταν δηλαδή οι άνθρωποι αποδεσμεύτηκαν εντελώς από τη φροντίδα για τα αναγκαία ενδιαφέροντα, αφυπνίστηκαν και στράφηκαν προς τη μελέτη των μαθηματικών αρχών

και αυτό με τη μεγαλύτερη πραγματικά ευπρέπεια. Διότι τα πράγματα με τα οποία ανατραφήκαμε και τα οποία είναι συγγενή με τα αισθητά αντικείμενα, απασχόλησαν πρώτα την προσοχή του ανθρώπινου γένους και κατόπιν εκείνα τα ενδιαφέροντα που ελευθερώνουν την ψυχή από μια αισθητή ζωή και προάγουν την ανάμνηση της αληθινής ύπαρξης. Κατά αυτόν τον τρόπο επομένως, επιδιώκουμε τα αναγκαία πρωτύτερα από εκείνα που είναι αξιοτίμητα από μόνα τους, καθώς και τα συναφή με τα αισθητά πρωτύτερα από εκείνα που γίνονται κατανοητά μέσω διανοητικής ενέργειας. Διότι η ζωή της ανθρώπινης ψυχής είναι εκ φύσεως κατάλληλη να προχωρά από το ατελές προς την τελειότητα. Και με τον τρόπο αυτό απαντήσαμε επαρκώς σε εκείνους που περιφρονούν τη μαθηματική επιστήμη.

Σχετικά τώρα με το όνομα των μαθηματικών, ο Πρόκλος υποστηρίζει ότι μια τέτοια ονομασία της επιστήμης που γνωρίζει τα αντικείμενα της έλλογης δύναμης, δεν επινοήθηκε, όπως πολλά ονόματα, από τυχαία πρόσωπα, αλλά -καθώς λέγεται- από τους Πυθαγόρειους. Αυτοί αντιλήφθηκαν ότι το σύνολο εκείνου που ονομάζεται μάθησις, είναι ανάμνηση που δεν εισήλθε στις ψυχές από έξω, όπως τα φαντάσματα των αισθητών αντικειμένων εντυπώνονται στη φαντασία, ούτε συμπτωματικά, όπως η γνώση που είναι αποτέλεσμα γνώμης, αλλά διεγειρόμενη πραγματικά από τα προφανή πράγματα και μέσα από την έλλογη δύναμη εξερχόμενη, μετατράπηκε σε αυτό που είναι. Ομοίως, αυτοί (οι Πυθαγόρειοι) είδαν ότι αν και η ανάμνηση μπορεί να καταδειχθεί

από αρκετά επί μέρους, εντούτοις αυτή φανερωνόταν με τον ύψιστο τρόπο, όπως λέει και ο Πλάτωνας , από τη μαθηματική ευταξία. Διότι αν οποιοσδήποτε, λέει, οδηγηθεί στα διαγράμματα, θα αποδείξει εύκολα από αυτά ότι η ευταξία είναι ανάμνηση. Επίσης, ο Σωκράτης στο

Μένωνα δείχνει με τούτο τον τρόπο επιχειρηματολογίας ότι το μανθάνειν δεν είναι τίποτε άλλο από το να ενθυμηθεί η ψυχή τις παραγωγικές αρχές που περιέχει.

Αλλά αυτό είναι -καθώς το αντικείμενο της ενθύμησης είναι η συλλογιστική ενέργεια της λογικής- που αποκτά ουσία στις αρχές των μαθηματικών και που αιτιωδώς εμπεριέχει τις μαθηματικές επιστήμες, αν και μπορεί να μην ενεργεί σύμφωνα με αυτές. Περιέχει λοιπόν (η ψυχή) όλα αυτά ουσιαστικά και απόκρυφα· ωστόσο, φέρνει καθένα τους στο φως, όταν ελευθερωθεί από τα εμπόδια που πηγάζουν από την αίσθηση. Διότι οι αισθήσεις συνδέουν την ψυχή με διαιρετά αντικείμενα, οι φαντασιώσεις τη γεμίζουν με σχηματοποιημένες κινήσεις και οι ορμές εφελκύουν

προς αυτή μια παθητική ζωή. Όμως κάθε πράγμα διαιρετό είναι ένα εμπόδιο στο διάλογο με τον εαυτό μας, καθετί που έχει μορφή σκιάζει την άμορφη γνώση και οτιδήποτε παθητικό είναι ένα εμπόδιο στη μη παθητική ενέργεια. Όταν επομένως έχουμε απομακρύνει όλα αυτά από την αναιτιώδη δύναμη της λογικής, τότε θα είμαστε ικανοί να μάθουμε από αυτήν τις παραγωγικές αρχές που εμπεριέχει, οπότε θα γίνουμε επιστημονικοί στην ενέργεια και θα ασκήσουμε την

ουσιαστική γνώση μας. Ό σ ο όμως είμαστε δέσμιοι και έχουμε το μάτι της ψυχής κλειστό, ποτέ δε θα αποκτήσουμε την κατάλληλη τελειότητα για τη φύση μας. Η μάθηση, επομένως, είναι η ενθύμηση των αιώνιων παραγωγικών αρχών που είναι έμφυτες στην ψυχή· και η μαθηματική επιστήμη είναι υπό αυτήν την έννοια η γνώση που συνεισφέρει στην ενθύμηση τούτων των αρχών.

Άρα , η χρήση αυτής της επιστήμης είναι πρόδηλη από το όνομα της. Διότι είναι κίνητρο

γνώσης, διεγείρει τη νοημοσύνη, εξαγνίζει την αναιτιώδη ενέργεια της λογικής, αποκαλύπτει τις μορφές που ουσιαστικά περιέχουμε, απομακρύνει τη λήθη και την άγνοια που αντλούμε από τις περιοχές της αίσθησης και λύνει τα δεσμά με τα οποία κρατιόμαστε σε αιχμαλωσία από την άλογη

φύση.

Η επικουρία επίσης των μαθηματικών στη φιλοσοφία επεξηγείται έξοχα από το Θέωνα το Σμυρναίο, ο οποίος συγκρίνει την παράδοση αυτών με τη μύηση στα μυστήρια και δείχνει ότι αυτές οι αρχές αντιστοιχούν στον εξαγνισμό που ήταν αναγκαίος πριν από τη μύηση. Αναφέρει σχετικά με αυτό το θέμα:

«Επιπλέον, μπορεί να ειπωθεί ότι η φιλοσοφία είναι η μύηση και η παράδοση των πραγματικών και αληθινών μυστηρίων. Υπάρχουν όμως πέντε στάδια στη μύηση. Εκείνο που προέχει πραγματικά και είναι το πρώτο, είναι ο εξαγνισμός. Διότι τα μυστήρια δε μεταδίδονται σε ό

λους όσους θα ήθελαν, αλλά κάποια πρόσωπα αποκλείονται με την φωνή του κήρυκα, τέτοια όπως εκείνα που τα χέρια τους δεν είναι αγνά και που ο λόγος τους είναι άναρθρος.

Είναι επίσης απαραίτητο εκείνοι που δεν αποκλείσθησαν από τη μύηση, να υποστούν προηγουμένως κάποιον εξαγνισμό. Το δεύτερο στάδιο μετά τον εξαγνισμό είναι η παράδο

ση του μυστηρίου. Το τρίτο ονομάζεται εποπτεία ή επιθεώρηση . Και το τέταρτο, που είναι ο σκοπός της εποπτείας, είναι το δέσιμο του κεφαλιού και η τοποθέτηση των στεμμάτων επάνω του, ώστε αυτός που μυείται είναι πλέον ικανός να μεταδώσει σε άλλους τα μυστήρια που έλαβε, ανεξάρτητα από το αν είναι το μυστήριο του δαδούχου ή η ερμηνεία των ιερών τελετών, ή κάποιο άλλο ιερατικό αξίωμα. Αλλά το πέμπτο στάδιο, που είναι αποτέλεσμα των παραπάνω, είναι η

ευδαιμονία που απορρέει από το γεγονός ότι είσαι αγαπητός στη θεότητα και η σύνδεση με τους Θεούς. Όμοια με τα παραπάνω είναι η παράδοση των πολιτικών δογμάτων. Αρχικά είναι απαραίτητος κάποιος εξαγνισμός, τέτοιος όπως η άσκηση από τη νεανική ηλικία στις κατάλληλες αρχές. Αναφέρει ο Εμπεδοκλής: «Είναι αναγκαίο να εξαγνιστείς από το μίασμα αντλώντας νερό από πέντε πηγές σε ένα δοχείο από καθαρό χαλκό». Ο δε Πλάτωνας λέει ότι ο εξαγνισμός πρέπει να απορρέει από πέντε κανόνες· αυτοί είναι αριθμητική, γεωμετρία, στερεομετρία, μουσική και αστρονομία. Η παράδοση των φιλοσοφικών, λογικών, πολιτικών και φυσικών θεωρημάτων είναι όμοια με την μύηση. Ο Πλάτωνας ονομάζει την ενασχόληση με τα νοητά, τα αληθινά όντα και

τις ιδέες, εποπτεία ή επιθεώρηση. Και η ικανότητα που αποκτάται από την καθοδήγηση άλλων στην ίδια θεωρία, πρέπει να θεωρηθεί ανάλογη με το δέσιμο της κεφαλής και το στεφάνωμά της. Αλλά το πέμπτο και το τελειότερο πράγμα είναι η ευδαιμονία που προέρχεται από αυτά, καθώς και, σύμφωνα με τον Πλάτωνα, μια όσο το δυνατόν εξομοίωση με το Θεό.

Το Ελληνικό Αλφάβητο δεν είναι τυχαίο, ούτε τα γράμματα του είναι τυχαία. Είναι συμβολισμοί και κρύβουν ένα εσωτερικό νόημα.

Νοήματα Κοσμογονίας και Θεοσοφίας αλλά και μιας Αρμονίας, και συσχέτισης αριθμού και γράμματος.

Η Εννεαδικοτητα σημαίνει ότι περιλαμβάνει ως ωκεανός και τους υπόλοιπους αριθμούς,

τα δυο άκρα 1 εως 8=9,

1+2+3+4+5+6+8=36=9.

Η ΕΝΝΕΑΔΙΚΟΤΗΤΑ, ο αριθμός 9 η το «Θ», είναι η μεγάλη αποκάλυψη της Αληθείας.

Της αληθείας για την σοφία του Ελλ.ΑΒ αλλα και σε ποιον ανήκει. Η αποκάλυψη έρχεται μέσα από μαθηματικές ιδιότητες οπου δεν χωρούν αμφισβήτηση. Το 9 είναι το ανώτατο όριο, και μετά από αυτό ξεκινά πάλι από την αρχή το 10/1.

Μέσα από την μαθηματική έρευνα μπορούμε να βρούμε ποιος κρύβεται πίσω από το ΑΒ.

Πρώτη Εννεαδα

Α+Β+Γ+Δ+Ε+ς+Ζ+Η+ΟàΜΕàΔΕà=ΘàΖ+Ε+Υ+Σ=Θ=9

1+2+3+4+5+6+7+8+9=(45)à4+5=9= Ζ+Ε+Υ+Σ=9

Δεύτερη Εννεάδα

Ι+Κ+Λ+Μ+Ν+Ξ+Ο+Π+Q=ΥΝàΥ+Ν=Θ= Ζ+Ε+Υ+Σ=Θ=9

10+20+30+40+50+60+70+80+90=(450)à4+5=9= Ζ+Ε+Υ+Σ=9

Τρίτη Εννεάδα

Ρ+Σ+Τ+Υ+Φ+Χ+Ψ+Ω+ =ΔΝ=Δ+Ε=Θ= Ζ+Ε+Υ+Σ=Θ=9

100+200+300+400+500+600+700+800+900=(4500)à4+5=9= Ζ+Ε+Υ+Σ=9

Εύκολα παρατηρούμε την ΕΝΝΕΑΔΙΚΗ ΑΡΜΟΝΙΚΗ αποτύπωση του Ελληνικού Αλφαβήτου. Είναι πέραν πάσης βεβαιότητας ότι το Αρχαίο Ελληνικό Αλφάβητο είναι δημιούργημα μιας Ανώτερης Διάνοιας.

ΖΕΥΣ=7+5+400+200=612=9.

Είτε υπολογίσουμε οριζόντια είτε κάθετα είτε με τον αριθμό φ, πάντα καταλήγουμε στην Ιερή αρμονική εννεαδικοτητακαι τον Δημιουργό, τον ΖΕΥΣ.

Αν αναλύσουμε την λέξη ΑΠΟΚΑΛΥΨΙΣ καταλήγουμε σε 9.

Ο Πυθαγόρας την εννεαδα στην Εσωτερική του Φιλοσοφία την παρουσιάζει ως τον 9ο κοσμικό κύκλο, που υπάρχει στο Σύμπαν. Ο Πλάτων στο βιβλίο του «ΦΑΙΔΩΝ» μας διαφωτίζει ιδιαίτερα αφού αναφέρει,

Ο Ερμής ως ταχυδρόμος των Θεών, ενώπιων του ΦΑΡΑΩ της Αιγύπτου, μαζί με άλλες εφευρέσεις παρέδωσε το αλφάβητο με σκοπό την εξύψωση του πολιτισμού μέσω της γραφής.

ΤΑ ΑΠΩΛΕΣΘΕΝΤΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ.

ΣΤΙΓΜΑ (ς)- ΤΟ ΕΞΑΦΑΝΙΣΜΕΝΟ ΕΚΤΟ ΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥ ΑΡΧΑΙΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΑΛΦΑΒΗΤΟΥ

Ειδικά για το 6 γράμμα έχουν γραφτεί πάρα πολλές μελέτες άλλα και εικασίες. Προσεγγίζοντας όμως το θέμα μέσα από Aριθμολογική αποκρυπτογράφηση και συμβολισμό, και βασιζόμενοι σε έρευνες όπως του δρ. Παναγιώτη Παππά, λαμβάνουμε μαθηματικές αποδείξεις.

Όμως πρέπει να ερευνήσουμε πρώτα τρία καίρια ερωτήματα,

Α. Ποιο ήταν ακριβώς αυτό το γράμμα που εξαφανίστηκε;

Β. Ποια ήταν η προφορά του, πως το διάβαζαν και έγραφαν;

Γ. Γιατί εξαφανίστηκε;

Μια σοβαρή μελέτη μας δίνεται από την εργασία του μαθηματικού, Ευ.Σταμάτη «Επιστημονικαι εργασιαι-Αρθρα» οπου στο βιβλίο του αναφέρεται το εξής, το σύμβολο που χρησιμοποιούσε ο Διόφαντος για να αναπαραστήσει στις εξισώσεις το άγνωστο σύμβολο «χ» ήταν το «ς».

Σχετικά με το πώς το πρόφεραν, το διάβαζαν και το έγραφαν, η απάντηση είναι συγκεχυμένη και λίγο απροσδιόριστη. Συνήθως υπάρχει σύγχυση διότι το «ς» μπερδεύεται με το Σ, και μάλιστα να έχει την ίδια φωνητική σημασία παρόλο που καλείται στίγμα.

Το στίγμα (ς) είναι σύμπλεγμα των χαρακτήρων σ και τ, που χρησιμοποιείται στο ελληνικό σύστημα αρίθμησης ως σύμβολο του αριθμού έξι (6) και, παλαιότερα, στη θέση του ζεύγους στ για τη γραφή λέξεων όπως π.χ. στρατός (ςρατός), στύλος (ςύλος), αντίστασις (αντίςασις) κ.λπ.

Ας πάμε όμως πιο βαθιά ώστε να ανακαλύψουμε περισσότερα για το σύμβολο ς,

Το έκτο γράμμα του Αρχαίου Ελληνικού Αλφαβήτου έχει έννοια σύμβολο - εικόνα και συμβαδίζει με την έννοια που έχει αποδώσει ο Εμπεδοκλής στο Περί της Φύσεως των όντων» και μας δηλώνει τον στροβιλισμό των στοιχείων του σύμπαντος, «ΣΤΡΟΦΑΛΙΓΓΙ ΓΙΓΝΕΣΘΑΙ».

Βάσει αριθμολεξίας

Σ=200+Τ=300+Ρ=100+Ο=70+Φ=500+Α=1+Λ=30+Ι=10+Γ=3+Γ=13+Ι=10 ΚΛΠ

1227+291=1518=1+5=6.

Επίσης,

Βάσει αριθμογραμματος, με την ίδια λογική, Ω+Ψ+Κ+Ζ + Σ+Π+Ι+Αà Ω+Ψ+Ι+Ηà Η+Ζ+Α+ΗàΚΔàΒ+Δ=ΕΚΤΟ ΓΡΑΜΜΑ.

Ακλουθούν μερικές αναλύσεις,

Οι Αρχαίοι λοιπόν Μύστες, απέδιδαν στο σύμβολο του γράμματος, απόκρυφες κοσμογονικές φιλοσοφικές έννοιες, καθως και εφαρμογές της Κοσμογονίας του σύμπαντος σε επίπεδο μακρο-μικρο κοσμικό.

Γιατί τελικά χάθηκε.

Με την πρόσμιξη ξένων στοιχείων και την προσπάθεια οικειοποίησης των βαθύτερων εννοιών και συμβόλων επετεύχθη η διαστρέβλωση και η απώλεια του γράμματος.

Έτσι με αυτό τον τρόπο η αλυσίδα της Εννιαδικοτητας «σπάει», επέρχεται απώλεια και κατάπτωση των ανώτερων πνευματικών εννοιών.

ΚΟΠΠΑ (Q )- ΤΟ ΕΞΑΦΑΝΙΣΜΕΝΟ 90 ΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥ ΑΡΧΑΙΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΑΛΦΑΒΗΤΟΥ

Το κόππα ( ) είναι γράμμα των πρώιμων ελληνικών αλφαβήτων μεταξύ του π και του ρ, που ισοδυναμούσε ηχητικά με το κ. Ενώ το γράμμα κάππα χρησιμοποιήθηκε στην ελληνική για να δηλώσει στη γραφή, ως τα μέσα περίπου του 6ου π.Χ. αιώνα το άηχο κλειστό ουρανικό σύμφωνο

που προφέρουμε λ.χ. στα νεοελληνικά κυρία ‐ και, την ίδια περίοδο για την απόδοση του άηχου κλειστού υπερωικού συμφώνου πρό των ο και υ, αυτού που προφέρουμε σήμερα στις λέξεις κόσμος ‐ακούω χρησιμοποιήθηκε το γράμμα κόππα ( ). Ετσι στα αρχαϊκά ελληνικά αλφάβητα βρίσκουμε να γράφονται ΔΙΚΕ (=δίκη), ΚΑΛΟΣ(=καλός), ΑΛΚΙΒΙΑΔΕΣ(=Αλκιβιάδης), αλλά QΑQΟΣ (=κακός),QΟΡΕ(=κόρη), ΛΕQΥΘΟΣ(=λήκυθος), QΟΡΙΝΘΟΣ(=Κόρινθος).

Φωνολογικώς η χρήση δύο διαφορετικών γραμμάτων στις αρχαϊκές, κυρίως, επιγραφές σημαίνει ότι το φωνολογικό σύστημα της Ελληνικής διέθετε δύο αλλόφωνα του κ: ένα ουρανικό και ένα υπερωικό, κάτι αντίστοιχο δηλαδή στην προφορά ‐αλλά όχι στη γραφή‐ με αυτό που συμβαίνει στη νέα Ελληνική.

Η γενικευμένη χρήση ενός μόνο κ (του κάππα) από τα μέσα του 6ου π.Χ. αιώνα σημαίνει είτε ότι η διαφορά αυτή στην προφορά έπαψε από τότε να υπάρχει είτε ότι έπαψε απλώς να δηλώνεται στη γραφή.

Ενώ για τη γραφή λέξεων χρησιμοποιήθηκε η μορφή του αρχαϊκού κόππα , στο ελληνικό σύστημα αρίθμησης το κόππα χρησιμοποιείται μέχρι και σήμερα με τη μορφή του κεραυνόμορφου κόππα ( για να δηλώσει τον αριθμό 90.

Στο λατινικό αλφάβητο το γράμμα κόππα αντιστοιχεί στο γράμμα Q.

ΣΑΜΠΙ (ΣΑΝ ΠΙ )- ΤΟ ΕΞΑΦΑΝΙΣΜΕΝΟ 900 ΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥ ΑΡΧΑΙΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΑΛΦΑΒΗΤΟΥ

Το σαμπί ( , ή με την αρχαία επιγραφική του μορφή: ), είναι παλαιό και παρωχημένο πλέον γράμμα του ελληνικού αλφαβήτου. Εμφανίζεται μόνο σε αρχαϊκές γραφές της Μικράς Ασίας και συγκεκριμένα σε κυζικινή γραφή και ειδικότερα στη λέξη "ναύσσον" στη θέση του διπλού σ.

Αλλά και σε γραφή της Εφέσσου η λέξη τεσσαρακοντα εμφανίζεται ως τε αρα οντα , με την ιωνική μορφή του που μοιάζει με αυτή του γράμματος Τ.

Αυτό το γράμμα πιθανολογείται ότι είναι ίδιο με αυτό που αργότερα εισάχθηκε στο μιλησιακό σύστημα αρίθμησης, όπου χρησιμοποιήθκε ως σύμβολο του αριθμού 900.

Τόσο ο αρχικός σχεδιασμός όσο και η αρχική ονομασία του γράμματος είναι άγνωστη. Πιθανολογείται ότι προήλθε από παραλλαγή του αρχαϊκού γράμματος "σαν", και ενίοτε ονομάζεται "σαν" και σήμερα. Η σημερινή ονομασία "σαμπί" είναι επίσης μεταγενέστερη, των όψιμων βυζαντινών χρόνων.

Φέρεται να προέρχεται ως σύνθετη λέξη (σαν ‐ το γράμμα ‐ πι), και βασίζεται στη σημερινή μορφή κεκλιμένου Π , που εξελίχθηκε κατά τα βυζαντινά χρόνια.

ΓΙΑΤΙ ΑΠΩΛΕΣΘΗΚΑΝ ΤΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ

Οι ιστορικές αναφορές μας αποκαλύπτουν ότι το 403 Π.Χ πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα ένα είδος συνεδρίου-συνελευσης για να επιλεγεί ο τύπος του Αλφάβητου ώστε να είναι κοινός για όλη την Ελληνική επικράτεια, αφού υπήρχαν διαφορές και στο πλήθος των γραμμάτων αλλά και στην ποιότητα και προφορά. Αναφορικά, υπήρχαν πάνω από 20 Αλφάβητα εκείνη την εποχή με κορυφαίο το Χαλκιδικό το οποίο τα δανείστηκαν οι Αρχαίοι Λατίνοι ώστε να το εντάξουν αλλά και να κατασκευάσουν το δικό τους,

Είναι σημαντικό να αναφερθεί ότι ζήτησαν από τους Αρχαίους Έλληνες το Αλφάβητο και όχι από κάποιον άλλο λαό, αφού θεωρούσαν κορυφαίο το Ελλ. Αλφάβητο. Απευθύνθηκαν λοιπόν στους κορυφαίους αναγνωρίζοντας την μοναδικότητα του Αλφαβήτου.

Από το Συνέδριο οι Έλληνες επέλεξαν το Ιωνικό των 24 γραμμάτων ως καλύτερο και από τότε έγινε επίσημο. Το Αλφάβητο αυτό όμως δεν περιελάμβανε το ς-ΚΟΠΠΑ-ΣΑΜΠΙ. Εκείνη την εποχή ΑΡΧΩΝ της πόλης των Αθηνών ήταν ο Ευκλείδης, και στον πάπυρο βλέπουμε ότι στην μαθηματική κοινότητα χρησιμοποιούσαν το ΑΒ των 27 γραμμάτων. Στο συνέδριο λοιπόν η απόφαση πάρθηκε όπως τουλάχιστον φαίνεται, με κριτήρια τεχνοκρατικά, αγνοώντας εντελώς τα Φιλοσοφικά. Ενώ το ΑΒ εμπεριέχει βαθύ Φιλοσοφικό στοχασμό και Θεϊκό σχέδιο εντούτοις αυτά αγνοήθηκαν παντελώς.

Μπορούμε να πούμε ότι επικράτησε

ή η Αγραμματοσύνη και η άγνοια

ή επικράτησε τελικά ο δόλος και επιτήδευση.

Ίσως αυτό που ονομάζουμε ξένα κέντρα σε συνεργασία και με τους Έλληνες τεχνοκράτες χωρίς να δώσουν σημασία στην εσωτερική ποιότητα να «έσπασαν» τελικά την ΕΝΝΕΑΔΙΚΗ αλυσίδα.

Την αλυσίδα την Αληθείας, της Κοσμογονίας, της Θεοσοφίας, και οι ξένοι έτσι να οικειοποιηθούν τις δοξασίες.

Όμως ο Πυθαγόρας είχε ήδη ενσωματώσει στα σχέδια Αριθμοσοφιας και Αριθμολογίας την εξάδα, την έννοια της εξάδας, του σύμπαντος και της Αρμονίας των Ουράνιων Σφαιρών.

Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ ΚΑΤΑ ΠΛΑΤΩΝΑ

Ο Πλάτωνας ασχολείται στο «Κρατύλο» με το πρόβλημα της δημιουργίας της γλώσσας. Βασικά εξετάζει εάν αυτή είναι ένα φυσικό ή ένα υποκειμενικό κατασκεύασμα. Την πρώτη άποψη υποστηρίζει ο Κρατύλος και τη δεύτερη ο Ερμογένης, ενώ ο Σωκράτης, σαν το τρίτο πρόσωπο του διαλόγου, αποδεικνύει ότι η αλήθεια βρίσκεται ανάμεσα στις δυο προηγούμενες θέσεις, δηλαδή ότι υπάρχουν λέξεις και ονόματα που καθορίσθηκαν φυσικά και νομοτελειακά από ειδικούς ονοματουργούς και λέξεις που καθορίσθηκαν υποκειμενικά και έγιναν τελικά αποδεκτές μέσω κοινής συμφωνίας και συνήθειας.Ο Σωκράτης επισημαίνει επίσης ότι ο ονοματοθέτης, ένα σπάνιο είδος τεχνήτη σε μια κοινωνία, χρησιμοποιώντας σαν εργαλεία του τα γράμματα και τις συλλαβές κατασκευάζει μία λέξη ή ένα όνομα που να αποδίδει με το καλύτερο δυνατό τρόπο της ιδιότητες του πράγματος που αυτά αντιπροσωπεύουν και το οποίο έχει αυτός σαν πρότυπο νοητά μπροστά του..Αφού παραθέτει ένα πλήθος συνθέτων ή παράγωγων ονομάτων και λέξεων, των οποίων αναζητά την ετυμολογία, ο Σωκράτης διαπιστώνει στη συνέχεια ότι μπορούμε να φτάσουμε στα πρωταρχικά ονόματα, τα οποία δεν μπορούν να αναχθούν σε άλλα. Για να εξηγήσουμε το τρόπο δόμησης αυτών των ονομάτων πρέπει να ακολουθήσουμε έναν άλλο δρόμο. Το βασικό στοιχείο εδώ είναι η όσο το δυνατόν πληρέστερη απομίμηση ή αναπαράσταση ενός πράγματος με κατάλληλα γράμματα και συλλαβές που να αποδίδουν τις βασικές του ιδιότητες.Για την επιλογή των κατάλληλων φωνηέντων ή συμφώνων ακολουθούνται ορισμένοι κανόνες και ο Σωκράτης παραθέτει ορισμένα παραδείγματα:Το γράμμα ρ χρησιμοποιείται συνήθως για να εκφράζει τη κίνηση, όπως για παράδειγμα στις λέξεις ρέω, ροή, ορμή, τρόμος, θραύω, κρούω, τραχύς κ.λ.π. Αυτό συμβαίνει γιατί ο ονοματουργός παρατήρησε ότι κατά την εκφώνηση αυτού του γράμματος η γλώσσα «σταματάει ελάχιστα και κινείται υπερβολικά». Από την άλλη μεριά μεταχειρίστηκε το ι για κάθε τι που είναι ελαφρό και μπορεί να διαπερνά τα άλλα πράγματα όπως π.χ. στις λέξεις ιέναι και ίεσθαι (ρίπτομαι). Τα φυσητικά τώρα γράμματα φ, ψ, σ και ζ απομιμούνται το φύσημα, όπως στις λέξεις ψυχρό, ζεστό και σεισμός. Το δ τώρα και το τ, επειδή προφέρονται με συμπίεση της γλώσσας, ο ονοματοθέτης τα χρησιμοποίησε για να απομιμηθεί τη στάση και το δεσμό. Επειδή επίσης η γλώσσα γλυστράει υπερβολικά κατά τη προφορά του λ, το χρησιμοποίησε κατά παρομοίωση στις λέξεις λείος, ολισθαίνω (γλυστρώ), λιπαρός και κολλώδης και σε όλα τα ανάλογα πράγματα. Κι επειδή το γ συγκρατεί αυτό το γλύστρημα της γλώσσας, το χρησιμοποίησε για να μιμηθεί το γλίσχρον, το γλυκύ και το γλοιώδες. Παρατηρώντας ακόμα την εσωτερική ιδιότητα της προφοράς του ν, το χρησιμοποίησε στο ένδον και στο εντός, για να απομιμηθεί με γράμματα αυτή την εσωτερικότητα. Ανάλογα έθεσε το α στη λέξη μέγας και το η στο μήκος, γιατί αυτά τα γράμματα είναι μακρά. Τέλος χρησιμοποίησε το ο για να δηλώσει τη στρογγυλότητα, όπως στη λέξη γογγύλον (ολοστρόγγυλο).Από την αρχαιότητα ο άνθρωπος πίστευε στη μαγική δύναμη ορισμένων λέξεων, στην ικανότητά τους, αν προφερθούν σωστά, με έναν ορισμένο τρόπο, να παράγουν ορισμένα απτά, αντικειμενικά αποτελέσματα, για καλό ή κακό. «Υπάρχουν λέξεις», λέει η Μπλαβάτσκυ, «που έχουν μια καταστροφική ιδιότητα στις συλλαβές τους, σαν αντικειμενικά πράγματα, διότι κάθε ήχος εγείρει έναν αντίστοιχο ήχο στον αόρατο κόσμο του πνεύματος και ο αντίκτυπος παράγει ένα καλό ή ένα κακό αποτέλεσμα.Ο Φιλόστρατος αναφέρει ότι την εποχή του οι Βραχμάνοι μπορούσαν να κάνουν τις πιο εκπληκτικές θεραπείες με την απλή χρήση ορισμένων μαγικών λέξεων. Αναφέρονται επίσης αρχαίοι Πέρσες ιερείς που μπορούσαν να θεραπεύσουν στη στιγμή ένα θανατηφόρο δάγκωμα φιδιού με τη βοήθεια ενός κατάλληλου λεκτικού τύπου. Υπάρχουν λέξεις που μπορούν να βασκάνουν, να αρρωστήσουν ή να γητεύσουν και άλλες που μπορούν να «λύσουν τα μάγια» και να θεραπεύσουν. Υπάρχουν ειδικές λέξεις δύναμης στις οποίες υπακούουν ακόμα και τα στοιχεία της φύσης: λέξεις που μπορούν να ξεσηκώσουν μια θύελλα ή καταιγίδα και λέξεις που μπορούν να τα καταγαληνεύσουν. Υπάρχουν ακόμα λέξεις που καλούν τα αόρατα πνεύματα σε εκδήλωση και λέξεις που τα δεσμεύουν και τα ωθούν σε συγκεκριμένες αντικειμενικές πράξεις προς όφελος του επικλητή τους, ή λέξεις που τα εξορκίζουν και τα εκβάλλουν από τους δαιμονισμένους.Η σκέψη από μόνη της δεν αρκεί, ούτε και η αφηρημένη θέληση, για την επίτευξη του επιθυμητού. Αυτή πρέπει να προφερθεί με λόγο για να «σαρκωθεί», να καρποφορήσει, να τελεσφορήσει. Τελικά η ίδια η δημιουργία του κόσμου στις αρχαίες θεογονίες ήταν το αποτέλεσμα της εκφοράς ορισμένων μαγικών λεκτικών τύπων από τους δημιουργικούς θεούς ή «Λόγους». Για παράδειγμα στην Αιγυπτιακή μυθολογία ένας αυτοϋπάρχων θεός πρόφερε κάποια άγνωστη εποχή και για κάποιο άγνωστο λόγο το όνομά του σα μια λέξη δύναμης και ήλθε αμέσως σε ύπαρξη με τη μορφή του δημιουργικού θεού Κεπερά, ο οποίος με τη σειρά του με τη προφορά άλλων λέξεων δύναμης παρήγαγε όλη τη τάξη της δημιουργίας. Ο θεός Θωθ, ο «αυτογέννητος» και «αυτοδημιούργητος» ήταν ο κατεξοχήν «Κύριος των θείων λέξεων», ο γνώστης του θείου λόγου, ο «ισχυρός στο λόγο» και «η γλώσσα και η καρδιά του θεού Ρα». Σε κάθε μύθο στον οποίο παίζει ένα σημαντικό ρόλο, αυτός λέει τις λέξεις με τις οποίες πραγματοποιούνται οι επιθυμίες του Ρα. Αυτός είπε τις λέξεις που δημιούργησαν τον ουρανό και τη γη και είπε στην Ίσιδα τις λέξεις που την βοήθησαν να αναζωογονήσει το σώμα του νεκρού Όσιρι και της έδωσε επίσης τους λεκτικούς τύπους που επανέφεραν στη ζωή το γιο της Ώρο, όταν τον είχε δαγκώσει θανατηφόρα ένας σκορπιός.Το μεγαλύτερο μέρος της Αιγυπτιακής μαγείας βασίζεται στη μυστική γνώση κατάλληλων λεκτικών τύπων και ονομάτων δύναμης διά των οποίων ο κάτοχός τους μπορεί να πραγματοποιήσει ό,τι επιθυμεί και να είναι ένας βασιλιάς και κυρίαρχος τόσο σε αυτόν όσο και στον άλλο κόσμο. Ο Θωθ μπορούσε να διδάξει έναν άνθρωπο όχι μόνο τις λέξεις δύναμης, αλλά και το τρόπο με τον οποίο να τις προφέρει, κάτι που επιθυμούσαν ιδιαίτερα οι Αιγύπτιοι, γιατί μόνο μέσω αυτών των λέξεων δύναμης και της κατάλληλης προφοράς τους μπορούσαν να βρουν το δρόμο τους μέσα από το κάτω κόσμο. Με τους λεκτικούς τύπους του Θωθ, του οποίου «οι λέξεις ήταν νόμος» μπορούσε ο νεκρός να ανοίξει τους μυστικούς πυλώνες, να έχει την απαραίτητη τροφή, ποτό και ενδυμασία και να αποκρούσει τους κακούς δαίμονες και τα κακά πνεύματα. Με αυτές ακόμα τις λέξεις μπορούσε να γνωρίζει τα μυστικά και κρυφά ονόματα των τεράτων του κάτω κόσμου και να τα προφέρει με τέτοιο τρόπο ώστε αυτά να γίνουν μετά φίλοι του και τον βοηθήσουν στο ταξίδι του μέχρι να εισέλθει τελικά στα πεδία της ειρήνης του Όσιρι ή στη βάρκα των Εκατομμυρίων ετών.Η Ίσιδα επίσης από τη μεριά της ήταν μια μεγάλη μάγισσα των λέξεων δύναμης που αυτή ήξερε κατεξοχήν πώς να τις προφέρει. Αυτή, σύμφωνα με το μύθο, ήταν κάποτε μια απλή γυναίκα της γης, η οποία όμως «αποστράφηκε τα εκατομμύρια των ανθρώπων και διάλεξε τα εκατομμύρια των θεών, αλλά εξετίμησε περισσότερο τα εκατομμύρια των πνευμάτων». Ήθελε όμως να γίνει Κυρία της Γης και μετά ισχυρή θεά μέσω της γνώσης του Ονόματος του θεού Ρα. Γι΄αυτό ανάγκασε με τη μαγεία της τον παντοδύναμο θεό να της αποκαλύψει το πιο μυστικό, άφατο και απόκρυφο όνομά του, αυτό που κανένας θεός, ούτε ακόμα και αυτά τα ίδια τα παιδιά του δεν γνώριζε. Από εδώ προέρχεται η παράδοση για το Άφατο, Άρρητο Όνομα της Θεότητας μέσω του οποίου μπορούσε κάποτε ο Μύστης να παράγει εκπληκτικά αποτελέσματα. Για τη γνώση αυτού του Άρρητου ονόματος έχει κατηγορηθεί από μερικούς ο Ιησούς, ότι δηλαδή μέσω αυτού επιτέλεσε τα θαύματά του, αλλά το οποίο υποτίθεται δεν του εδόθη μέσα από μια υψηλή μύηση, αλλά εκλάπη απ' αυτόν από το άδυτο των μυστηρίων.

Αυτό είναι επίσης το «απωλεσθέν Όνομα της Θεότητας» για το οποίο μιλούν οι Τέκτονες και το οποίο έχουν θέσει σα βασικό τους σκοπό να επανεύρουν. Αυτό είναι το ιερό και φοβερό Τετραγράμματον που επικαλείτο με τρεμάμενα χείλη και καταβασμένα τα μάτια μέσα στο Άγιο των Αγίων ο αρχαίος Ραβίνος, αυτή είναι η ιερή Τετρακτύνα των Πυθαγορείων ή ακόμη τα επτά ιερά φωνήεντα με το μυστικό τρόπο συνεκφώνισής τους, παραφράσεις και βαρβαρισμοί των οποίων έχουν φθάσει μέχρι τις ημέρες μας. Αλλοίμονο όμως στους καταχραστές και βέβηλους του ιερού, Άρρητου Ονόματος της Θεότητας.

Η δύναμη του λόγου είναι δεδομένη, το ίδιο των γραμμάτων και του ρυθμού. Ο σωστός συνδυασμός και των τριών δημιουργεί ένα Όνομα Δύναμης, η κατάλληλη εκφορά του οποίου μπορεί να επιφέρει συγκεκριμένα υλικά αποτελέσματα. Αυτή είναι η Μαντρίκα Σάκτι των Ινδουιστών, η δύναμη των μάντρα, στη κορυφή της οποίας βρίσκεται η δύναμη του Άφατου Ονόματος. Οι Λέξεις Δύναμης δεν ήσαν παρά οι λεκτικές, δυναμικές αντιπροσωπεύσει των ιδεών, του Μυστικού Λόγου ή Vach των Ινδουιστών, με βάση τον αριθμό και το ρυθμό, τους αριθμούς και τις συλλαβές του ιερού μέτρου. Ο μετρικός λόγος παράγεται από τον αριθμό των συλλαβών από τις οποίες αποτελείται η λέξη, ενώ στο Πυθαγόρειο Σύστημα όλα τα πράγματα αντιστοιχούν (και εμπεριέχουν) μια ορισμένη αριθμητική αναλογία. Οι ιερές, μαγικές λέξεις δεν είναι παρά εκφραστικά σύμβολα των πραγμάτων του αόρατου κόσμου, αρκετά ανάλογες με τις Πλατωνικές ιδέες.Ας το τονίσουμε μια και για πάντα ότι οι αρχαίοι θεοί δεν ήσαν «είδωλα», όπως έχουν κατηγορηθεί επανειλημμένα από τους Χριστιανούς, αλλά απλοί ανθρωπομορφισμοί, αντιπροσωπεύσεις πραγματικών αόρατων δυνάμεων της φύσεως (ή νοουμένων). Ο «θεός» στη πραγματικότητα δεν ήταν για το μυημένο παρά μία μορφή, ένα μέσο, ένας φορέας που αυτός δομεί συνειδητά μέσω του οποίου μπορεί να εκδηλωθεί τελικά μια συγκεκριμένη απόκρυφη δύναμη στα υλικά πεδία και να επιφέρει συγκεκριμένα επίσης αντικειμενικά αποτελέσματα. Η επίκληση του ονόματός του δεν ήταν παρά η επίκληση της απόκρυφης αυτής δύναμης που αυτός αντιπροσωπεύει.Συνοψίζοντας δηλώνουμε ότι η Δύναμη ενός Ονόματος βρίσκεται στην απόκρυφη ιδέα που αυτό αντιπροσωπεύει, η οποία εκφράζεται μορφικά με έναν ορισμένο τύπο γραμμάτων και συλλαβών που εμπεριέχουν μια ορισμένη αριθμητική αξία και μέτρο. Ο σωστός στη συνέχεια (ρυθμικός) τρόπος επίκλησης αυτού του ονόματος εκδηλώνει υλικά την απόκρυφη δύναμη που αυτό αντιπροσωπεύει.Για τη δόμηση λοιπόν ενός ονόματος δύναμης θα πρέπει να είμαστε γνώστες ενός ιερού αλφαβήτου (εδώ του Ελληνικού) με τις αντίστοιχες αριθιμητικές αξίες των γραμμάτων του, αλλά και των ιδεών που καθένα από αυτά αντιπροσωπεύει, καθώς επίσης γνώστες των ιερών μέτρων για τη δόμηση των αντίστοιχων συλλαβών αυτού του Ονόματος. Η τελική αριθμητική αξία αυτού του Ονόματος προκύπτει από τη λεγόμενη αριθμοσοφική πρόσθεση, την πρόσθεση δηλαδή της αριθμητικής αξίας όλων των γραμμάτων που το αποτελούν και της αναγωγής έτσι του Ονόματος σε ένα τελικό αριθμό. Ονόματα ή λέξεις με ίδιες συνολικές αριθμητικές αξίες θεωρούνται ισοδύναμες. Ακόμα μπορούν να προστεθούν «θεοσοφικά» όλα τα ψηφία του τελικού αριθμού για να αναχθούν σε έναν από τους πρωταρχικούς αριθμούς 1-10. Κάθε αριθμός έχει ένα συγκεκριμένο ιδεολογικό περιεχόμενο και ταυτίζεται έτσι με μια ιδέα ή δύναμη, όπως και τα γράμματα από μόνα τους.

ΗΜΕΡΑ ΓΕΝΝΗΣΗΣ

Η ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΔΟΝΗΣΗΣ

΄΄Τίποτα δεν μένει ακίνητο, όλα κινούνται, όλα δονούνται.΄΄-
Αυτή η Αρχή εμπεριέχει την αλήθεια ότι όλα είναι σε κίνηση, όλα δονούνται, τίποτα δε μένει ακίνητο, γεγονότα τα οποία η Σύγχρονη Επιστήμη επικυρώνει, και τα οποία κάθε νέα επιστημονική ανακάλυψη αναμένεται να επαληθεύσει.

Αυτή η Αρχή εξηγεί ότι η διαφορά ανάμεσα στις διαφορετικές εκδηλώσεις της Ύλης, Ενέργειας, Νού, και ακόμα Πνεύματος, απορρέει σε μεγάλο βαθμό ποικίλες αξίες Δόνησης. Από ΤΟ ΌΛΟΝ, που είναι Αγνό Πνεύμα, μέχρι κάτω στην πιο πυκνή μορφή Ύλης, όλα είναι σε δόνηση- -όσο υψηλότερη η δόνηση, τόσο υψηλότερη η θέση στην κλίμακα.
Η δόνηση του Πνεύματος είναι σε τόσο άπειρο βαθμό έντασης και ταχύτητας ώστε είναι πρακτικά ακίνητο-όπως ένας γρήγορα περιστρεφόμενος τροχός φαίνεται να είναι ακίνητος. Και στο άλλο άκρο της κλίμακας, υπάρχουν σκοτεινές μορφές ύλης οι δονήσεις των οποίων είναι τόσο χαμηλές ώστε να μοιάζουν ακίνητες.
Ανάμεσα σ' αυτούς τους πόλους, υπάρχουν εκατομμύρια εκατομμυρίων διαφορετικών βαθμών δόνησης. Από τα ζωντανά κύτταρα και το ηλεκτρόνιο, το άτομο και το μόριο, τους κόσμους και τα σύμπαντα, όλα είναι σε δονούμενη δράση.

Αυτό είναι επίσης αληθινό στα επίπεδα της ενέργειας και της δύναμης {αλλά οι οποίες είναι διαφορετικών βαθμών δόνησης}, και επίσης στο νοητικό επίπεδο {του οποίου οι θέσεις εξαρτώνται από τις δονήσεις},και ακόμη περισσότερο στα πνευματικά επίπεδα.

''Αυτός που κατανοεί την Αρχή της Δόνησης, έχει αρπάξει το σκήπτρο της δύναμης,''.

ΚΑΝΕ ΕΔΩ ΕΓΓΡΑΦΗ ΣΤΟ ΚΑΝΑΛΙ

ΗΜΕΡΑ ΓΕΝΝΗΣΗΣ

Η Ημέρα γέννησης η αλλιώς και γεννέθλιος αριθμός η και ΠΑΛΜΟΣ Γέννησης, προσδιορίζει την προσωπικότητά μας.

Είναι ένας πολύ σημαντικός Αριθμός, αφου η ΨΥΧΗ επέλεξε να ενσαρκωθεί στην γη εκείνη την ημέρα.

Το άτομο λοιπόν παίρνει όλες τις δονήσεις εκείνης της ημέρας και θα το βοηθήσουν στην εξέλιξή του.

Προκλήσεις-Μάχες-Ανταμοιβές-Δώρα χαρακτηρίζουν την ημέρα και σχηματίζουν αυτό που λέμε ΣΚΟΠΟ ΖΩΗΣ.

Και εδω η ημέρα γέννησης η ο παλμός ημέρας γέννησης, χωρίζεται σε γκρουπ αριθμών.

Το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να γνωρίζετε την ημέρα γέννησης και να ανατρέξετε στον πιο κάτω πίνακα για περισσότερες επεξηγήσεις.

ΣΥΜΒΑΤΟΤΗΤΑ ΔΡΟΜΩΝ ΖΩΗΣ ΔΥΟ ΑΝΘΡΩΠΩΝ

Η σημαντικότερη σύγκριση είναι ανάμεσα στους αριθμούς Δρόμου Ζωής των ατόμων, επειδή και για τα δύο άτομα, ο Δρόμος Ζωής παρουσιάζει τις φυσικές κλίσεις στη γέννηση και το σύνολο των γνωρισμάτων που θα είναι πάντα παρούσες σε εσάς και στον ενδεχόμενο σύντροφο και συνεργάτη σας. Πρέπει να στηριχτείτε σε αυτά τα γνωρίσματα για να επιτύχετε μία αίσθηση της αυτοεκτίμησής σας αλλά και της κατανόησης του άλλου για να βρείτε την ευτυχία. Είναι σημαντικό να χτιστεί μία σχέση κυρίως με συνεργάτη που έχει Δρόμο Ζωής συμβατό με τον δικό σας. Όταν αυτοί οι αριθμοί δεν είναι σε αρμονία, κάποιος βαθμός συμβιβασμού θα είναι απαραίτητος για να διατηρηθεί μια ζώνη άνεσης και μία αίσθηση γενικής ευτυχίας μεταξύ των ατόμων.

1 και 1: Δύο άνθρωποι με μια ισχυρή επιθυμία να οδηγούν, να κατευθύνουν, να αποφασίζουν, ενώ και οι δύο είναι πάρα πολύ ανεξάρτητοι. Καταλαβαίνουν και δέχονται ο ένας τον άλλον ίσως καλύτερα από οποιοδήποτε άλλο συνδυασμό αριθμών. Βέβαια, δεν είναι μια σχέση χωρίς παγίδες, δεδομένου οτι η αρμονία μπορεί να χαλάσει όταν αρχίζουν να ανταγωνίζονται. Αλλά γενικά για την ζωή τους είναι καλό που γεμίζουν με ενθουσιασμό και δραστηριότητα.

1 και 2: Δύο πολύ διαφορετικοί άνθρωποι που θα κάνουν καλά να θυμούνται τους ρόλους τους. Το 1 είναι καλύτερα εξοπλισμένο για να είναι ο τροφοδότης της οικογένειας και το 2 θα είναι αυτό που θα βοηθήσει να κρατηθεί ζεστή η εστία του σπιτιού και να κρατήσει την σχέση σε ρομαντικό επίπεδο. Το 1 δεν πρέπει να παρασυρθεί και να δοθεί σε άλλες δραστηριότητες και να ξεχάσει πόσο σημαντική είναι η προσοχή και το ενδιαφέρον για το άτομο 2, που μπορεί να βγάλει ζήλια, ανασφάλεια ή τσακωμούς που οδηγούν σε διαζύγιο.

1 και 3: Αυτός είναι πολύ ζωηρός συνδυασμός που φαίνεται να απολαμβάνει χωρίς προσχήματα την ζωή αλλά και ο ένας τον άλλον. Το 3 είναι καλό στην αναγνώριση ικανοτήτων του 1 και στο χτύπημα του εγώ του. Το 3 παρέχει τις ιδέες και το 1 παρέχει την ώθηση, έτσι αυτός ο συνδυσαμός μπορεί να καλύψει πολύ έδαφος. Πρέπει να είναι προσεκτικοί για αυτά που λένε γιατί και οι δύο ενοχλούνται από οποιαδήποτε κριτική. Είναι ο πιο εύκολος συνδυασμός για συνεργασία ή παρέα.

1 και 4: Η επιθυμία του 4 για έλεγχο είναι μια κατάσταση που ενοχλεί και φέρνει αντίδραση στο 1. Το 1 έχει ανάγκη να κάνει τα πράγματα να συμβούν τώρα και αυτό ενοχλεί το σχολαστικό και λεπτολόγο 4. Είναι αντίθετοι από πολλές απόψεις αυτοί οι δύο και δεν πρέπει να περιμένουν να τα βρούν και να συμβιβαστούν εύκολα. Αν μπορούν δεχτούν ο ένας τον άλλον όπως είναι, οι διαφορετικότητές τους θα κάνουν μια στέρεα σχέση.

1 και 5: Είναι ένας πολύ συμβατός συνδυασμός καθώς και στους δύο αρέσει να έχουν πολλή ελευθερία σε μια σχέση. Η κίνηση για ανεξαρτησία είναι κυρίαρχη για τον καθένα τους. Μπορούν να είναι τόσο πολυάσχολοι με τις δικές τους ασχολίες που να νιώθουν οτι ο χρόνος για να είναι μαζί, είναι περιορισμένος, πολύ ιδιαίτερος και συχνά συναρπαστικός. Η πιο σοβαρή απειλή είναι όταν ο ένας προσπαθεί να επιβάλλει την θέλησή του στον άλλον.

1 και 6: Είναι μια αναμέτρηση αγώνα δύναμης. Το 6 θέλει και χρειάζεται κάποιον να το φροντίζει και να νοιάζεται. Το 1 έχει μια απόλυτη ανάγκη να είναι ανεξάρτητο και ασυγκράτητο. Μπορεί να είναι μια επιτυχής ένωση μόνο αν μπορούν να εργαστούν μέσα από αυτό το εμπόδιο και να δώσουν μεταξύ τους την υποστήριξη που χρειάζονται.

1 και 7: Είναι πολύ διαφορετικές ενέργειες αλλά και συνδυάζονται με έναν δικό τους τρόπο κάπως ωραία. Το 7 παρέχει τις σοφές ιδέες, ενώ το 1 δίνει την αναγκαία ενέργεια δράσης. Το κλειδί είναι να γίνουν κατανοητές οι τάσεις του 1 που μπορεί να είναι πάρα πολύ πολυάσχολο με τον εξωτερικό κόσμο για να είναι πάντα εκεί για το 7 και το 7 μπορεί επίσης να είναι στον κόσμο του για να είναι εκεί για το 1. Κανένας δεν πρέπει να πάρει αυτή την απουσία προσωπικά.

1 και 8: Από επιχειρηματική σκοπιά, ο συνδυασμός είναι μια καλή αντιστοιχία. Από συναισθηματική πλευρά, είναι αμφισβητήσιμο στην καλύτερη περίπτωση. Και οι δύο είναι τόσο κατηγορηματικοί και απαιτητικοί που οι προσδοκίες τους μπορούν να υπερβούν την πραγματικότητα. Αν ανατροφοδοτούν την σχέση τους αρνητικά, τότε η σχέση είναι καταδικασμένη. Η επιτυχία εξαρτάται από μια αμοιβαία και ανοιχτή προθυμία να συμβιναστούν και να περιοριστούν οι απαιτήσεις.

1 και 9: Το 9 φέρνει μια ανιδιοτέλεια στη σχέση που επιτρέπει στο 1 να λειτουργήσει σε ένα περιβάλλον που το καταλαβαίνουν και ρέει ομαλά. Το 1 θα πρέπει να μάθει να αποδέχεται το 9, που έχει την τάση να καταφεύγει στη φύση και να μην μένει μέσα στο σπίτι. Αν υπάρχει πρόβλημα σε αυτή την αποδοχή, θα προέλεθει από το 9 η δυσκολία να ανεχτεί την κατηγορηματική και ατομιστική συμπεριφορά του 1.

2 ΚΑΙ 2: Μια μεγάλη αντιστοιχία δύο ψυχών που και οι δύο ποθούν να δώσουν και να πάρουν αγάπη. Έμπειροι στον συμβιβασμό, έχουν μικρή δυσκολία να βρουν το κοινό έδαφος για οποιοδήποτε ζήτημα προκύπτει. Η μόνη ανάγκη για προσοχή σε αυτή την ένωση είναι ότι πρέπει να θυμάται ο καθένας πόσο ευαίσθητος είναι ο άλλος ώστε να μην πληγωθούν λεκτικά. Γενικά αυτό δεν είναι πρόβλημα λόγω του ευγενικού τους τρόπου και του αμοιβαίου σεβασμού τους.

2 ΚΑΙ 3: Αυτοί είναι ενδεχομένως πολύ καλοί για συνεργάτες λόγω του καλού χιούμορ και της καλής τους χημείας. Το 3 είναι πάντα «στην σκηνή» και στις εκδηλώσεις της ζωής και της κοινωνικότητας, ενώ το 2 είναι ευτυχισμένο που στέκεται πίσω και απολαμβάνει την προβολή. Το 2 έχει ανάγκη την ισορροπία και το 3 μπορεί να δίνει μια κατευναστική και ηρεμιστική επιρροή.

2 ΚΑΙ 4: Αυτό είναι μια σταθερή ένωση, με συνέπεια την άνεση που εκφράζεται και υλοποιείται και στην ζωή τους. Όταν η ένωση αφορά ζευγάρι, το 4 είναι για το σπίτι και την οικογένεια ο οικοδόμος και ο προμηθευτής. Η ασφάλεια είναι η δύναμη του 4. Τίποτα δεν είναι πιο ελκυστικό στο 2 από το σπίτι, την ζεστασιά και την οικογένεια. Η μόνη δυσκολία εδώ μπορεί να είναι λόγω αντιλήψεων. Το 2 έχει ανάγκη να του δείχνουν την αγάπη με προφανή τρόπο και το 4 μερικές φορές δεν είναι τόσο εκδηλωτικό.

2 ΚΑΙ 5: Το 2 έχει ανάγκη την οικογενειακή θαλπωρή και μια εκδηλωμένη απόδειξη αγάπης, ενώ το 5 χρειάζεται την ελευθερία για να ακολουθήσει οποιαδήποτε λεωφόρο εμφανίζεται στον ορίζοντα. Αυτό είναι ένα εμπόδιο και πρέπει να είναι πολύ ισχυρή η χημεία μεταξύ τους, ώστε τόσο πολύ διαφορετικές ψυχές να αντέξουν μερικούς σημαντικούς συμβιβασμούς. Προφανώς όσο και να αντέξουν μαζί, δεν θα είναι ένας εύκολος δρόμος.

2 ΚΑΙ 6: Αυτό είναι άλλη μια καλή δόνηση για συναισθηματική σχέση. Το 6 βάζει πρώτα την οικογένεια, ενώ το 2 κρατάει το συναίσθημα ζωντανό και δίνει την φροντίδα του. Υπάρχει ανάγκη στο ζευγάρι να προσέχει τις ευαισθησίες του δεδομένου ότι το 6 έχει μια έντονη ανάγκη για έγκριση και το ευαίσθητο 2 μπορεί να υποφέρει με την άμεση και απαιτητική προσέγγιση που χαρακτηρίζει μερικές φορές το 6. Η εκτίμηση του τρόπου που συναισθηματικά χρειάζονται ο καθένας, είναι απαραίτητη.

2 ΚΑΙ 7: Αυτό είναι ζεύγος που έχει μερικές ισχυρές και μερικές ανόμοιες ανάγκες. Η ανάγκη του 2 για την αγάπη με απόδειξη και η ανάγκη του 7 για αυτοαπομόνωση δημιουργούν μια ένωση μόνο αν και οι δύο μπορούν να μείνουν συντονισμένοι μέσα στις κοινές τους ανάγκες και να είναι πρόθυμοι να υποχωρήσουν σε μεγάλο βαθμό. Γενικά, το 2 θα πρέπει να βρει κάποιο τρόπο, να απασχολείται χωρίς να χρειάζεται πάντα δίπλα του τον σύντροφο.

2 ΚΑΙ 8: Μια ένωση που λειτουργεί συνήθως πολύ καλά επειδή πιθανά ο καθένας έχει μια σαφή επίγνωση του ρόλου του. Το 8 είναι για τον εξωτερικό κόσμο της επιχείρησης και της επίτευξης που φροντίζει τις οικονομικές ανάγκες της οικογένειας. Το 2 φροντίζει την οικογένεια και είναι εκεί να επαινεί και να επιβραβεύει τον σύντροφο. Μια παγίδα σε αυτή την σχέση μπορεί να εμφανιστεί αν το 8 αποτύχει να φτάσει την εκτίμηση του 2. Γενικά, αυτό είναι το κλασσικό οικογενειακό πρότυπο ή στην περίπτωση του αρσενικού 2 με θηλυκό 8, η κλασσική αρσενική/θηλυκή αντιστροφή ρόλων.

2 ΚΑΙ 9: Αυτά τα 2 μπορούν έχουν μια θαυμάσια σχέση ή μπορεί να είναι όχι τόσο θαυμάσια. Η σταθερή προσοχή που χρειάζεται το 2, του την παρέχει το 9 φροντίζοντάς το. Αλλά η προσοχή του 9 στρέφεται σε όλη την ανθρωπότητα και συχνά δεν δίνει αρκετά στο σπίτι. Το 9 είναι φυσικός ηγέτης και το 2 είναι φυσικός οπαδός και έτσι υπάρχει ελπίδα. Το 9 πρέπει να θυμάται ότι το 2 απεχθάνεται να μένει μόνο και το 2 πρέπει να πάρει απόφαση ότι η αγάπη του 9 δεν θα στρέφεται μόνο προς αυτό.

3 ΚΑΙ 3: Έντονη και ενδιαφέρουσα αυτή η ένωση με πολλή δημιουργική και κοινωνική δυνατότητα, Κανένας συνδυασμός δεν έχει περισσότερη διασκέδαση από το ζευγάρι 3 που καταλαβαίνουν και υποστηρίζουν ο ένας τον άλλον. Η ερώτηση μπορεί να είναι, ποιος πρόκειται να φροντίσει τα εγκόσμια; Η παγίδα αυτής της σχέσης είναι όταν δεν μπορεί ο ένας από τους δύο να διατηρήσει τα ηνία των πρακτικών καθημερινών λεπτομερειών.

3 ΚΑΙ 4: Όταν το αυθόρμητο 3 ζει με τον σχολαστικό διευθυντή 4 υπάρχει ρήγμα. Το 3 παίρνει την κάθε μέρα όπως έρχεται, ενώ το 4 πρέπει να έχει ένα καθορισμένο σχέδιο μακριά στο μέλλον. Αν και οι δύο μπορούν να βρουν πώς να συναντηθούν στη μέση θα κάνουν μια καλή σχέση εξισορρόπησης της ανεπάρκειας ο ένας του άλλου. Το 3 θα μαθαίνει το 4 πώς να διασκεδάζει, ενώ το 4 μπορεί να δώσει στο 3 μια αναγκαία αίσθηση ασφάλειας.

3 ΚΑΙ 5: Αυτός είναι ένας από τους κοινωνικότερους συνδυασμούς. Γενικά, βρίσκουν ο ένας τον άλλον πολύ ενδιαφέροντα και η δυνατότητά τους να διασκεδάσουν θα είναι μεγάλη. Οι κοινωνικές ευκαιρίες, τα ταξίδια και οι πολυάριθμες δραστηριότητες υπόσχονται ότι σε αυτή την σχέση δεν θα υπάρξει εύκολα ανία. Και οι δύο είναι δημιουργικοί από την φύση τους, όμως κανένας δεν υπερέχει στην διαχείριση του προϋπολογισμού και οι καθημερινές πρακτικές υποθέσεις μπορεί να προκαλέσουν προβλήματα μερικές φορές.

3 ΚΑΙ 6: Αυτός είναι ένας φυσικός συνδυασμός που λειτουργεί καλά στις περισσότερες περιπτώσεις. Το 3 είναι γεμάτο ενθουσιασμό και ιδέες, ενώ το 6 παρέχει την σταθερότητα, την υποστήριξη και την ενθάρρυνση που κάνει συχνά αυτόν τον συνδυασμό ιδανικό από πολλές απόψεις. Η χημεία είναι πολύ ισχυρή και ανθεκτική. Η πρόκληση αυτού του συνδυασμού μπορεί να έρθει υπό την μορφή ζηλότυπων συναισθημάτων από το προς το συχνά ερωτύλο 3. Συνήθως είναι το που θα πρέπει να μάθει να δέχεται την τάση που κουβαλάει το 3.

3 ΚΑΙ 7: Αυτά τα δύο είναι τόσο διαφορετικά, όσο και οι άνθρωποι που τα εκπροσωπούν. Το 3 θέλει να είναι συνεχώς σε έναν στρόβιλο δραστηριότητας, ταξιδιού και κοινωνικής επαφής που το 7 θα βρει ανυπόφορο. Το 7 έχει ανάγκη την απομόνωση πριν ασχοληθεί με κοινωνική ανταλλαγή και υποχωρεί για λίγο εφόσον προτιμάει την ηρεμία και ησυχία του. Η αντίδραση δεν βοηθάει καθόλου αυτή την ένωση και δεν λειτουργεί ποτέ καλά μέχρι και οι δύο να καταλάβουν την μακροπρόθεσμη ανάγκη για συμβιβασμό. Το κλειδί για την επιτυχία είναι ο ανοιχτός διάλογος σχετικά με το τι θέλει και χρειάζεται ο καθένας τους.

3 ΚΑΙ 8: Αυτός είναι ένας συνδυασμός που απαιτεί πρόσθετη προσπάθεια συνήθως λόγω έλλειψης κάλυψης των αναγκών. Το 8 χρειάζεται στόχους και ανάγκες για να αισθάνεται καλά και εκεί στρέφει την ενέργειά του προσπαθώντας και αφήνει το 3 χωρίς την αναγκαία προσοχή και παρακίνηση. Το μυστικό για επιτυχία εδώ είναι, συχνές αποδράσεις όπου το 3 παίρνει το 8 μακριά από την επιχείρηση και χαλαρώνοντας έχουν κάποια διασκέδαση. Δεν υπάρχει άφημα στο 8 και αυτό μπορεί μερικές φορές να είναι μια δύσκολη όψη για το 3.

3 ΚΑΙ 9: Αυτός είναι ένας θαυμάσιος συνδυασμός δύο ανθρώπων που είναι ικανοί να κρατήσουν ο ένας τον άλλον ατελείωτα απασχολημένους με ποικίλους δημιουργικούς τρόπους. Έχουν κοινούς στόχους και ενδιαφέρονται και οι δύο για τους ανθρώπους. Το 9 είναι ο δάσκαλος και το 3 είναι ο πάντα πρόθυμος σπουδαστής. Η ανταλλαγή των εμπειριών είναι μια ατέρμονη χαρά αυτής της ένωσης. Το πρόβλημα είναι να μην στολίζουν με φτερά την φωλιά αλλά και να κρατούν τους λογαριασμούς πληρωμένους. Αλλά πιο πολύ από τα πρακτικά, οι ρομαντικές περιπέτειες θα είναι πάντα σημαντικές.

4 ΚΑΙ 4: Οι λέξεις κλειδιά για αυτόν τον συνδυασμό είναι στέρεη και ασφαλής. Για τα άτομα αυτά που θέλουν να ξέρουν ότι οι λογαριασμοί πληρώνονται και το μέλλον είναι συνολικά ασφαλές, ο συνδυασμός για να καλύψει την ανάγκη αυτή είναι ένα άλλο 4. Μαζί αυτοί οι δύο θα μοιραστούν τους στόχους για τους οποίους λειτουργούν και σχεδόν πάντα επιτυγχάνουν. Η επιτυχία τους κρίνεται από μία αίσθηση ότι η αύξηση είναι συνεχής και αυτό περιλαμβάνει και την αγάπη. Η αρνητική πλευρά αυτής της ένωσης, αν υπάρχει, είναι ότι τίποτα δεν είναι πάντα απολύτως εντάξει. Είναι δύσκολο να χαλαρώσουν, να είναι αυθόρμητοι και να απολαμβάνουν τις στιγμές μεταξύ τους. Παρόλα αυτά, λίγες σχέσεις προορίζονται να είναι σταθερότερες από αυτή.

4 ΚΑΙ 5: Πρόκληση. Έχουν διαφορετικές ιδιοσυγκρασίες και διαφορετικούς τρόπους. Το 4 είναι πολύ άμεσο, ενώ το 5 είναι πιο διπλωματικό και έμμεσο. Το 4 δεν αγαπάει την αλλαγή και το 5 πρέπει να την έχει. Για να βρει την επιτυχία, ο συνδυασμός αυτός θα πρέπει να σεβαστεί την διαφορετικότητά του, να δίνουν προσοχή σε αυτό που λένε και στον τρόπο που λειτουργούν.

4 ΚΑΙ 6: Ένας άνετος συνδυασμός παραδοσιακών τύπων που αυτή η ένωση δίνει την υπόσχεση από την αρχή. Η αλλαγή έρχεται αν το 6 θελήσει να πάρει το προβάδισμα σε αυτή την σχέση απαιτώντας εάν ασφαλές σπίτι και μια οικογένεια για να νιώσει μακροπρόθεσμα ικανοποίηση μέσα σε αυτή την κατάσταση. Η πρόκληση είναι ο συμβιβασμός, αλλά κανένας από τους δύο δεν είναι πολύ καλός σε αυτό.

4 ΚΑΙ 7: Είναι μια σχέση που έχει έναν σοβαρό τόνο για το που μπορεί να οδηγηθεί, από μια αμοιβαία ανάγκη για ασφάλεια. Αφιερώνονται πιστά αν και μπορεί να στερούνται την πυρκαγιά και το πάθος άλλων συνδυασμών. Το 4 είναι ο φυσικός προμηθευτής των υλικών και πρακτικών στηριγμάτων της ζωής, ενώ το 7 παρέχει μια αναζήτηση για συνεχή διανοητική ανάπτυξη και περιπέτεια. Ο συνδυασμός αυτός κάνει την ζωή ασφαλή αλλά και πιο ενδιαφέρουσα και στους δύο.

4 ΚΑΙ 8: Αυτή είναι μια άνετη ένωση μιας και οι δύο αναγνωρίζουν την σκληρή δουλειά και έχουν έναν καλό νου για επιχειρήσεις και να βγουν μπροστά στον κόσμο. Το 4 είναι ο προσεκτικά αρμόδιος για τον σχεδιασμό, ενώ το 8 έχει μια πιο μεγαλοπρεπή προσέγγιση της προσπάθειας. Το μόνο πρόβλημα πιθανώς να είναι η έλλειψη χρόνου για πιο ρομαντικές στιγμές. Αυτός ο συνδυασμός ξέρει πώς να χτίσει για το μέλλον και να αναπτύξει μια πολύ ασφαλή σχέση.

4 ΚΑΙ 9: Αυτά τα δύο είναι τόσο πολύ διαφορετικά που η επιτυχής ένωση είναι σπάνια. Το 9 είναι πολύ κοινωνικότερο και οδηγείται από βαθιά ανθρωπιστικά ένστικτα. Το 4 στρέφεται στα βασικά της οικοδόμησης ενός ασφαλούς και στέρεου πρακτικού κόσμου. Η επιτυχία σε αυτή την σχέση απαιτεί και οι δύο να γνωρίζουν τις διαφορετικές προσεγγίσεις τους και να θέλουν να τις δεχτούν. Το 4 θα εκτιμήσει φυσικά την γνώση και την νοημοσύνη του 9 αλλά και το 9 πρέπει ωστόσο να εκτιμήσει την υπερβολική πρακτική συνέπεια του 4.

5 ΚΑΙ 5: Ένας συνδυασμός 5 είναι πολύ ταιριαστοί σύντροφοι που επικροτούν την ελευθερία τους να είναι διαφορετικοί και τολμηροί. Λίγοι συνδυασμοί είναι ανοικτοί στη σταθερή ροή των νέων ιδεών και των αλλαγών όσο εδώ. Σε αυτή την σχέση οι σύντροφοι αντιλαμβάνονται εύκολα τι σκέφτεται ο άλλος και που πηγαίνουν. Έχουν επίσης μια τάση να μένουν έξω από τον συμβατό τρόπο ζωής αποδεχόμενοι πιο ανοιχτά μοντέλα συμβίωσης. Το 5 μπορεί να επιλέξει να υποστηρίξει τον άλλον και ο ίδιος να μην κάνει τίποτα. Η δυσκολία βρίσκεται στην εστίαση και μπορεί να υπάρξει πρόβλημα στον χειρισμό των καθημερινών υποθέσεων.

5 ΚΑΙ 6: Αυτός είναι ένας συνδυασμός που απαιτεί πολύ μεγάλο συμβιβασμό, δεδομένου ότι το 5 αναπτύσσεται στην ελευθερία και τον χώρο, ενώ το 6 χαρακτηρίζεται για την άσκηση ελέγχου και την απόλυτη αφοσίωση. Το 6 θέλει την πλήρη υποχρέωση και το 5 ψάχνει την περιπέτεια και τους νέους ορίζοντες. Μπορούν να συνυπάρξουν αν βρουν την χρυσή τομή χωρίς να ψάχνουν για τρόπους συμβίωσης που δεν λένε τίποτα απολύτως στον άλλον.

5 ΚΑΙ 7: Μια σχέση που είναι λίγο-πολύ χωρίς υποδείξεις, κανόνες ή περιορισμούς. Με κάποιο τρόπο αυτοί οι δύο ταιριάζουν και η σχέση είναι γενικά πολύ συμβατή. Το 7 απολαμβάνει τον χρόνο που είναι μόνο του και απολαμβάνει να μελετάει. Συγχρόνως το 5 έχει την ελευθερία που χρειάζεται και εκτιμάει την έλλειψη απαιτήσεων για προσκόλληση που είναι το κυρίαρχο χαρακτηριστικό γνώρισμα της σχέσης. Αυτοί οι δύο μπορούν να συνυπάρχουν και να βρίσκουν ένα ατέρμονο ρεύμα αμοιβαίων ενδιαφερόντων να συζητήσουν και να εξερευνήσουν.

5 ΚΑΙ 8: Εδώ τα άτομα δεν ακολουθούν εύκολα συμβιβασμούς και εύκολα μπλοκάρουν στους κανόνες της σχέσης. Το 8 συμπεριφέρεται σαν προϊστάμενος και θέλει να εξουσιάζει τις περισσότερες καταστάσεις. Το 5 επιδιώκει την ελευθερία του πέρα από όποιους περιορισμούς. Το 8 στρέφεται στην επιτυχία, ιδιαίτερα υπό μία οικονομική έννοια και το 5 δεν θέλει καν να σκεφτεί για τα χρήματα. Θέλει προσεκτικό χειρισμό και συμβιβασμό για να γίνει ανεκτή μια τέτοια σχέση.

5 ΚΑΙ 9: Αυτός ο συνδυασμός δείχνει δυσκολία να αφιερωθούν στη σχέση τους μέσα στα πολυάσχολα προγράμματά τους. Και οι δύο αριθμοί αντιπροσωπεύουν ανθρώπους που είναι ικανοί να είναι σε μια μόνιμη κατάσταση μετάβασης και αλλαγής. Παρόλο που έχουν πολλά κοινά ενδιαφέροντα, έχουν και μεγάλη απόσταση. Το πάθος του 9 και η προοδευτική σκέψη του 5 φαίνεται να συνδυάζονται καλά. Η πρόθεση δέσμευσης για να μείνουν μαζί επιβάλλεται.

6 ΚΑΙ 6: Είναι ένας συνδυασμός που θεωρείται ρομαντικός ως σχέση, αλλά στην ουσία είναι μάλλον πρακτικός από την φύση του. Το σπίτι και η οικογένεια είναι η δεύτερη φύση τους και αυτές θα είναι οι ύψιστες προτεραιότητες στα σίγουρα. Αυτή είναι μια πολύ συμβατή ένωση. Το 6 ξέρει αυτό που είναι καλύτερο για τον σύντροφό του, έτσι κάνει μια καλή προσπάθεια της φροντίδας του ενός για τον άλλον. Ακόμα, το 6 από την φύση του θέλει όλη την οικογένεια κάτω από την επίβλεψή του, έτσι η πρόκληση μπορεί να είναι να συμφωνήσουν ποιος πρόκειται να είναι δεύτερος. Το πρόβλημα της σχέσης θα είναι να δεχτούν να μην είναι και οι δύο ταυτόχρονα στο ίδιο επίπεδο ευθύνης.

6 ΚΑΙ 7: Δύο πολύ διαφορετικοί άνθρωποι με πολύ διαφορετικές ιδέες για μια σχέση. Το 6 ενδιαφέρεται ανοιχτά για μια σταθερή κατάσταση. Με ένα σταθερό σπίτι και οικογένεια. Με το μυστικοπαθές 7 είναι δύσκολο να εκμαιεύσει ποιος ο στόχος και πόσο χρόνο θα πάρει. Παρά την σεξουαλική έλξη που μπορεί να υπάρχει είναι ένας πολύ προβληματικός συνδυασμός. Το 6 θέλει να ελέγχει, ενώ το 7 δεν πρόκειται να συντονιστεί εύκολα. Οι συμβιβασμοί που απαιτούνται εμποδίζονται από τα φυσικά γνωρίσματα και των δύο αριθμών.

6 ΚΑΙ 8: Πολύ θετική και συμβατή σχέση εφόσον και οι δύο είναι ανοιχτοί και θετικοί στα περισσότερα που κάνουν. Είναι ζευγάρι με τις μεγαλύτερες ιδέες και αυτές οι ιδέες παρουσιάζονται συνήθως στην πραγματικότητα με μεγάλη προβολή. Το σπίτι τους θα διαθέτει αφθονία χώρου για την οικογένεια, την εργασία και την συχνή διασκέδαση των πολλών φίλων τους. Μια αρνητική πλευρά μπορεί να εμφανιστεί αν το κτητικό 6 πρέπει να ανταγωνιστεί πάρα πολύ με τα επιχειρηματικά ενδιαφέροντα του 8. Επιπλέον το 8 θα δυσανασχετήσει όταν οι απαιτήσεις το περιορίζουν στο σπίτι και τις οικογενειακές υποχρεώσεις.

6 ΚΑΙ 9: Μια πολύ συμβατή προοπτική σχέσης δεδομένου οτι το 9 είναι από τους λίγους αριθμούς που μπορούν κερδίσουν τον αληθινό σεβασμό του 6. Σε μια οικογενειακή κατάσταση το 6 είναι δεδομένα ο συντονιστής και το 9 δεν είναι ποτέ επιφυλακτικό στην έκφραση επαίνων για αναγνώριση. Αυτό δημιουργεί συχνά ένα αμοιβαίο περιβάλλον θαυμασμού που παρέχει ένα ευτυχισμένο σπίτι και για τους δύο. Το 6 βοηθάει το 9 να εστιάζει στις λεπτομέρειες και τα ζητήματα κοινής λογικής, ενώ το 9 διευρύνει την προοπτική και την αίσθηση του 6 και του κόσμου του γενικά. Το κόστος αυτής της ένωσης μπορεί να είναι η ανάγκη να παρακολουθούν πιο στενά τον προϋπολογισμό.

7 ΚΑΙ 7: Είναι μια σχέση μέσα στην οποία κανένας δεν καταλαβαίνει καλύτερα τις εσωτερικές ανησυχίες του 7 όσο ένα άλλο 7. Κατά συνέπεια, είναι μια πολύ συμβατή ένωση. Με την σωστή στάση αυτό το ζευγάρι θα βρει το ενδιαφέρον να εξερευνήσει ελεύθερα τον κόσμο μαζί ή να περάσει τις μέρες του στην ευτυχή απομόνωση από κοινού. Αν βρίσκονται στο ίδιο ψυχικό μήκος κύματος, οι πιθανότητες είναι να πιάνουν σίγουρα τα σήματα που στέλνει ο άλλος. Το μειονέκτημα αυτής της ένωσης είναι η τάση να μην επικοινωνούν, έτσι μπορεί να πρέπει να καταβληθεί προσπάθεια.

7 ΚΑΙ 8: Συνδυασμός που φαίνεται να λειτουργεί καλά σε φυσικό επίπεδο αλλά με προβλήματα στο συναισθηματικό επίπεδο. Το 8 έχει μια τάση να εξουσιάζει και να ελέγχει, ενώ το 7 είναι έτοιμο να αντιδράσει σε κάτι τέτοιο. Η δύναμη και των δύο αριθμών μπορεί να οδηγήσει σε συχνές λεκτικές μάχες. Υπάρχει πιθανότητα σταθερότητας μακροπρόθεσμα, αν γίνουν οι απαραίτητοι συμβιβασμοί.

7 ΚΑΙ 9: Ουδέτερος συνδυασμός, επειδή η σχέση εξαρτάται κατά ένα μεγάλο μέρος από τις πνευματικές τους πεποιθήσεις. Και οι δύο έχουν ισχυρές πνευματικές κλίσεις και βαθιά υποστηριγμένες σχέσεις. Εντούτοις, αυτές οι πνευματικές απόψεις διαιρούν συχνά, σύμφωνα με τις άκαμπτα κρατημένες θέσεις. Σε τέτοιες περιπτώσεις, ο συμβιβασμός δεν είναι συνήθως μια επιλογή. Όταν οι πνευματικές απόψεις είναι σε αρμονία, μπορεί να είναι ένας πολύ συμβατός συνδυασμός.

8 ΚΑΙ 8: Αυτή η ένωση φαίνεται σαν δυναμικό δίδυμο δεδομένου ότι είναι ένας συνδυασμός γεμάτος πάθος. Πράγματι, αυτή η ένωση είναι δυνατή και ισχυρή. Εντούτοις, οι δύο σύντροφοι θα αποσπαστούν εύκολα από τα γεγονότα στη ζωή τους και τους στόχους των επαγγελματικών τους απαιτήσεων, αφαιρώντας συχνά το ρομαντικό στοιχείο από την σχέση. Παρόλη την σταθερότητά τους μπορεί να έχουν δυσκολία έκφρασης των βαθύτερων συναισθημάτων τους είτε με λέξεις, είτε με πράξεις. Προσοχή στον ανταγωνισμό μέσα από συγκρίσεις για επαγγελματικές ή οικονομικές επιτεύξεις και καλό είναι να βρίσκουν περισσότερο προσωπικό χρόνο μεταξύ τους.

8 ΚΑΙ 9: Ένας προκλητικός συνδυασμός στον οποίο δύο ιδιαίτερα ενεργητικά άτομα - που παρακινούνται από πολύ διαφορετικούς τρόπους - βρίσκουν δύσκολο να δεχτούν τους τρόπους του άλλου. Γενικά, οι στόχοι του 9 είναι υψηλοί και μπορεί να έχουν μια ανθρωπιστική όψη, ενώ το 8 επιδιώκει την ανταμοιβή που έρχεται με την ανάπτυξη της ηγεσίας και της υλικής επιτυχίας. Για να έχουν πιθανότητα επιτυχίας, το 8 πρέπει να εκτιμήσει τα παθήματα που μπορεί να γίνουν μαθήματα από τον γενναιόδωρο σύντροφό του. Όταν είναι σε θέση να λειτουργήσουν ομαδικά, είναι ένα ισχυρό και εμπνευσμένο ζευγάρι.

9 ΚΑΙ 9: Αυτή η σχέση έχει πολλά να δώσει δεδομένου οι ενώνει συνήθως δύο χαρισματικούς τύπους που κατέχουν πολλή διανοητική υποκίνηση, Η φύση του 9 είναι ανιδιοτελής, έτσι αυτός ο συνδυασμός αντιμετωπίζει συνήθως λίγες προκλήσεις, καθώς ο ένας θέλει να ευχαριστεί τον άλλον και είναι πάντα εκεί ο ένας για τον άλλον. Μια σχέση που προσφέρει την ευκαιρία για ανάπτυξη, για μάθηση και για υπηρεσία.

ΑΡΙΘΜΟΛΟΓΙΑ

"Ψάξε την μορφή που αναλογεί στον ιερό αριθμό ένα, και που δια διαιρέσεως κάνει ορατούς στον οφθαλμό σου τους τρεις άλλους ιερούς αριθμούς, τα τέσσαρα, το επτά και το δέκα.

Αν τους βρεις δεν θα αναγνωρίσεις μόνο ποιος η τι είσαι αλλά θα γνωρίσεις επίσης που ίστασαι, που είναι το κέντρο και ο σκοπός της όλης ανθρώπινης πορείας σου. Και άλλα πολλά θα γνωρίσεις. Όποιος έχει μάτια για να βλέπει, ας βλέπει..."

-Πλάτωνας, Πολιτεία, Κεφ. 7, 525γ.-

Για τη δόμηση λοιπόν ενός ονόματος δύναμης θα πρέπει να είμαστε γνώστες ενός ιερού αλφαβήτου (εδώ του Ελληνικού) με τις αντίστοιχες αριθιμητικές αξίες των γραμμάτων του, αλλά και των ιδεών που καθένα από αυτά αντιπροσωπεύει, καθώς επίσης γνώστες των ιερών μέτρων για τη δόμηση των αντίστοιχων συλλαβών αυτού του Ονόματος. Η τελική αριθμητική αξία αυτού του Ονόματος προκύπτει από τη λεγόμενη αριθμοσοφική πρόσθεση, την πρόσθεση δηλαδή της αριθμητικής αξίας όλων των γραμμάτων που το αποτελούν και της αναγωγής έτσι του Ονόματος σε ένα τελικό αριθμό. Ονόματα ή λέξεις με ίδιες συνολικές αριθμητικές αξίες θεωρούνται ισοδύναμες. Ακόμα μπορούν να προστεθούν «θεοσοφικά» όλα τα ψηφία του τελικού αριθμού για να αναχθούν σε έναν από τους πρωταρχικούς αριθμούς 1-10. Κάθε αριθμός έχει ένα συγκεκριμένο ιδεολογικό περιεχόμενο και ταυτίζεται έτσι με μια ιδέα ή δύναμη, όπως και τα γράμματα από μόνα τους.

ΤΑ ΦΩΝΗΕΝΤΑ ΩΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΕΚΦΡΑΣΗ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΨΥΧΗΣ

Kατά τήν γένεσιν τού Απόλλωνος είς τήν νήσον Δήλον, ώς ο μύθος ιστορεί, οί Κύκνοι άεισαν= ύμνησαν= ωμίλησαν επτάκις καί ογδόην φοράν "ούκ άεισαν". Πράγματι , η μυστική γνώσις, περί τής επταήχου φωνής, ή τής επτάδος φωνής, υπονοεί τάς επτά χορδάς τής Απολλωνίου Λύρας, κιθάρας. Υπονοεί τά επτά φωνήεντα τής λυριζούσης Ελληνικής γλώσσης καί τά επτά χρώματα τών Λυρών= ηλιο-ροών τού σύμπαντος κόσμου. Η ονομασία Κύκνος, επί τού κειμένου, παραβολικώς, προφητεύει τόν εμπνευσμένον καί αποκαλυπτικόν λόγον, δήλα-δη τόν Αλφόν= λευκόν, αληθή, προφητικόν κι ερμηνευτικόν λόγον." (σ.191, Ύμνος είς Απόλλωνα, από τό βιβλίον Αποκωδικοποίησις Ύμνων Καλλιμάχου, τού Σημαιοφόρου Θεολόγου, εκδόσεις ΡΑΜΑΦΑ).

"υπεθυμίζω, ότι τήν μέν δύναμιν τού Απόλλωνος ώρισα ώς μίαν, ρυθμικήν δι' όλον τό σύμπαν, τήν δέ εξουσίαν αυτού, εφ΄ όλων τών φυσικών ενεργειών. Είς τόν πτολίαρχον Απόλλωνα οφείλεται ο ρυθμός τής Διανοίας, τού Λόγου, τού Νοός. Είς τόν Απόλλωνα οφείλεται ο ρυθμός τών φωτοενεργειών καί τών ήχων, δήλα-δη η επτάχροος Ίρις κι η επτάηχος φωνή. Είς τόν Απόλλωνα οφείλεται κι η δόμησις όλων τών γαιωδών σωμάτων, είς βωμούς εστιών ζωής κι έν συνεχεία αναγωγικής προόδου. Είς αυτόν προσέτι οφείλεται καί τό θαύμα τής Ελληνικής Γλώσσης, παιδείας καί ελλόγου Διανοίας." (σ.200,Ύμνος είς Απόλλωνα, από τό βιβλίον Αποκωδικοποίησις Ύμνων Καλλιμάχου, τού Σημαιοφόρου Θεολόγου, εκδόσεις ΡΑΜΑΦΑ 2000).

"τό κύριον σώμα εκάστου οργάνου (ΧΕΛΥΣ, ΚΙΘΑΡΙΣ, ΛΥΡΑ, ΦΟΡΜΙΞ, ΒΑΡΒΙΤΟΝ) συμβολίζει τό σύμπαν ή τό σώμα εκάστου Ηλίου. Αί τανυόμεναι καί τεινόμεναι χορδαί, τών οργάνων, συμβολίζουν διά τού αριθμού των τά επτά χρώματα τού φάσματος (τής ίριδος) καί τούς επτά ήχους τών συχνοτήτων τού ακτινοβολούντος λευκού- ηλιακού φωτός. Διά τούτο, όλα τά όργανα αναφέρονται ώς όργανα τού Απόλλωνος.........
ο Απόλλων είναι ο Α= δυναμικός άρχων τού Σύμπαντος, ο δηλούμενος διά τών παλμών, οίτινες δονούν μέ συχνότητας τάς επτά ποιότητας τού φωτός, τού ήχου καί τού λόγου."
(σ.209, Ύμνος είς Απόλλωνα, από τό βιβλίον Αποκωδικοποίησις Ύμνων Καλλιμάχου, τού Σημαιοφόρου Θεολόγου, εκδόσεις ΡΑΜΑΦΑ 2000).

"υπεστηρίχθη καί διηυκρινήσθη η σχέσις τού Απόλλωνος Θεού, πρός τήν Λύραν καί τάς χορδάς της. Ο Θεός Απόλλων, ο σημαινόμενος Θεός Λόγος καί Θεός παλμός, συμβολίζει επίσης διά τής επταήχου κιθάρας τόν καθάριον Έλληνα Λόγον καί τήν Ελληνικήν Γλώσσαν, τήν ομολογουμένην διά τών επτά φωνηέντων, τών νοηματικών καί δυναμικών φορέων. Ο Θεός- Λόγος ή Απόλλων, ο έχων σχέσιν μέ τόν προφορικόν λόγον τού Έλληνος, είναι ο δονητής τών φωνητικών χορδών, πρός διατύπωσιν νοημόνων εκφράσεων." (σ.210,Ύμνος είς Απόλλωνα, από τό βιβλίον Αποκωδικοποίησις Ύμνων Καλλιμάχου, τού Σημαιοφόρου Θεολόγου, εκδόσεις ΡΑΜΑΦΑ 2000).

"είναι γνωστόν, ότι ο Θεός ΕΡΜΗΣ είναι ΕΡΟΣ+ΜΑΙΑ ή ΕΡ+ΜΗΣ ήτοι, η εμφάνισις τού Θεού ΕΡΟΥ= δυνάμεως φωτοενεργειών, έν τή ΜΑΙΑ ή ΜΗς= ορατή φύσει. Ο Ερμής, ώς υιός τού Διός καί τής Μαίας, είναι ο ίδιος, απ' αρχής γενέσεως του, η επτάφωνος καί επτάηχος ηλεκτρική ακτινοβολία τών αστέρων, ολοκλήρου τού Σύμπαντος. Τό λεγόμενον, ότι πρώτος έθεσε τάς επτά χορδάς επί τής χέλυος, σημαίνει τήν πρώτην έκλαμψιν τών ηλίων κατά τήν γένεσιν τής ορατής φύσεως. Τό ΚΕΛΥΦΟΣ- ΧΕΛΥΦΟΣ τής ΧΕΛΥΟΣ είναι αυτό τό δομητόν σώμα τού σύμπαντος, τό οποίον κατά τήν πρώτην έκλαμψιν τών ηλίων έλαβε τάς τανυομένας- εκτεινομένας επτακτίνους καί επταφώτους, επταήχους καί επταλόγους ακτινοβολίας, ήτοι, τάς ονομαζομένας ΧΟΡΔΑΣ- ΟΡΔΑΣ = ροάς ουρανίων δυνάμεων. Ήρχισεν έκτοτε νά παίζη απαύστως η ουρανία Λύρα, χαρίζουσα τήν ζωήν τήν οποίαν ημείς σήμερον γνωρίζομεν καί καλούμεθα νά εν-νοήσωμεν έν πλήρη διανοία." (σ.214, Ύμνος είς Απόλλωνα, από τό βιβλίον Αποκωδικοποίησις Ύμνων Καλλιμάχου, τού Σημαιοφόρου Θεολόγου, εκδόσεις ΡΑΜΑΦΑ 2000).

Σχετικά δε, με τις συνθέσεις και τις διαιρέσεις των ήχων δια των οποίων οι ψυχές αποκαλύπτουν την κρυμμένη ύπαρξη των θείων ο πυθαγόρειος Νικόμαχος από τα Γέρασα, ενσάρκωση του οποίου ήταν ο θείος Πρόκλος, μας λέγει στα σχόλιά του πως :

«Οι φθόγκοι λοιπόν των επτά σφαιρών (κάθε μία εκ των οποίων παράγει ένα συγκεκριμένο ήχο), τόσο οι ίδιοι όσο και καθετί που έχει συντεθεί από εκείνους, αποκαλούνται από τους σοφούς άρρητοι και από αυτούς τους φθόγγους έχουν λάβει την ονομασία του τα φωνήεντα γράμματα. Γιατί και εδώ ο φθόγγος έχει την ίδια ιδιότητα που έχει στους αριθμούς η μονάδα, στην γεωμετρία το σημείο και μεταξύ των γραπτών το στοιχείο (=γράμμα). Και συνδιάζονται τα φωνήεντα με την ύλη, που είναι τα σύμφωνα, όπως η ψυχή με το σώμα και η αρμονία με τις χορδές, και συγκροτούν η μεν ψυχή ζώα, η δε αρμονία τόνους και μελωδίες, τα δε φωνήντα δυνάμεις δραστικές και τελεστικές των θείων. Για αυτό και οι θεουργοί, όταν σεβάζωνται (=λατρεύουν) το θείο, το αποκαλούνται συμβολικά με συριγμούς και κροταλισμούς και άναρθους και ασύμφωνους ήχους.»

Δηλ. έχουμε :

7 φθόγγους[9] ή αλλιώς 7 φωνήεντα (κατά αντιστοιχεία με τις 7 σφαίρες) τα οποία είναι άρρητα και κατά αναλογία με την μονάδα[10] των αριθμών, το σημείο[11] της γεωμετρίας και το γράμμα των λέξεων.

Οπότε :

Συντιθέμενα τα φωνήεντα με τα υλικά - τούτα είναι τα σύμφωνα - όπως η ψυχή με το σώμα, παράγουμε τα ονόματα ως φωνητικά αγάλματα των Όντων και των Θεών, ως εικόνες και Λόγοι τους : δημιουργούμε μιμήματα των νοερών Ειδών, δηλ. των αριθμών. Αφετέρου στον βαθμό που νοούμε και κατανούμε την φύση και την ουσία των νοητών Όντων απόρροια της γόνιμης ενέργειας μας και της εξομοιωτικής δύναμή μας δυνάμεθα να δημιουργούμε ονόματα που φέρουν δυνάμεις δραστικές και τελεστικές των θείων, αγάλματα της ουσίας τους, μιμούμενοι έτσι τον καθολικό πατέρα και δημιουργό, τον Ζεύς!

«Έλεγόν τε και οι άλλοι Πυθαγόρειοι μη είναι προς πάντας πάντα ρητά».

(Και οι άλλοι Πυθαγόρειοι έλεγαν ότι δεν προορίζονταν για όλους όλες οι διδασκαλίες).

(Διογ. Λαερτίου, «Βίοι Φιλοσόφων», Πυθαγόρας, 16, απόδ. Ν. Κυριοπούλου, εκδ. ΠΑΠΥΡΟΣ).

Μέρος της Πυθαγορείου διδασκαλίας ήταν αφιερωμένη στα «Σύμβολα», τα οποία οι μαθητές, δεσμευόμενοι από την εντολή για «εχεμυθεια», δεν αποκάλυπταν τίποτα στους αμυήτους, άλλα έκαναν χρήση με μυστικό τρόπο μόνον μεταξύ τους σε διαλέξεις και συγγραφές.

Γράφει ο Ιάμβλιχος εις τον «Πυθαγορικόν Βίον»:

«Και ει μη τις αυτά (τα σύμβολα) εκλέξας διαπτύξειε και αμώκω εξηγήσει (περιλάβοι) γελοία αν και γραώδη δόξειε τοις εντυγχάνουσι τα λεγόμενα λήρου μεστά και αδολεσχίας, επειδάν μέντοι κατά το των συμβόλων τούτων τρόπον διαπτυχθή και φανά και ευαγή αντί σκοτεινών τοις πολλοίς γένηται. Θεοτροποίοις και χρησμοίς τισι του Πυθίου αναλογεί και θαυμαστήν εκφαίνει διάνοιαν, δαιμονίαν τε επίπνοιαν εμποιεί τοις νενοηκόσι των φιλολόγων».

(Και αν κανείς δεν θα ερμήνευε αυτά τα σύμβολα, αφού τα ξεχώριζε, και δεν θα τα εξηγούσε (κατανοούσε) με σοβαρότητα, θα φαίνονταν στους συνομιλητές γελοία και ανόητα τα λεγόμενα, γεμάτα φλυαρία και απάτη. Όταν όμως ερμηνευτούν κατά τον τρόπο των συμβόλων, θα γίνουν για τους πολλούς φανερά και καθαρά αντί για σκοτεινά. Είναι δε όμοια με προφητείες και μερικούς χρησμούς του Πυθίου Απόλλωνα και φανερώνουν θαυμαστή διάνοια και δαιμόνια έμπνευση προκαλούν στους νοήμονες, από τους λάτρεις της φιλοσοφικής συζήτησης).

(Ιάμβλιχος, «Πυθαγορικός Βίος» 105, απόδ. Σταυρούλα Λαμπροπούλου, εκδ. ΙΑΜΒΛΙΧΟΣ).

Η φιλοσοφική ερμηνεία των γεωμετρικών σχημάτων, συνδυαζομένη με την ποιοτικήν ταυτότητα των αριθμών (και όχι την ποσοτικήν διαβάθμιση), ήταν μέρος της διδασκαλίας των «συμβόλων». Η ερμηνεία του Πυθαγορείου θεωρήματος, του αποκαλουμένου «Ζωογονικού Τριγώνου», είναι η εξής:

Το τρίγωνον είναι η νοητική παράστασις του αριθμού τρία, «διότι υπάρχει κάτι εις την φύσιν των πραγμάτων που έχει αρχήν, μέσην και τέλος», η δε φύσις των πραγμάτων περικλείεται και οριοθετείται υπό του γεωμετρικού σχήματος του τριγώνου.

Ο Πρόκλος (Πολ. II 48, 2, 4) δίνει μία παραστατική απεικόνιση της φύσεως του τριγώνου, το οποίο περιγράφει ως την Ζωογόνον Πηγήν της Ψυχής αιτία για κάθε και πάσα ζωή. Προφανώς ο Πρόκλος είχε στο νου του την έκφραση «Ζωογονικόν Τρίγωνον» του Πυθαγόρα, όταν το περιέγραφε με τους ανωτέρω χαρακτηρισμούς (εκ του βιβλίου «Ο Πυθαγόρας και η Μυστική Διδιασκαλία του Πυθαγορισμού», Πέτρου Γράβιγγερ, εκδ. ΙΔΕΟΘΕΑΤΡΟΝ σελ. 228):

ΑΡΙΘΜΟΛΟΓΙΑ

ΑΡΙΘΜΟΙ ΔΡΟΜΩΝ ΖΩΗΣ

ΑΡΙΘΜΟΛΟΓΙΑ

ΟΙ 3 ΜΟΙΡΕΣ- Η ΑΡΧΗ ΤΟΥ ΤΑΞΙΔΙΟΥ

ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ

Η ΠΥΘΑΓΟΡΕΙΑ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ

Η ΠΥΘΑΓΟΡΕΙΑ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΕΡΙ «ΨΥΧΗΣ».

ΤΑ ΑΠΩΛΕΣΘΕΝΤΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ.

ΣΤΙΓΜΑ (ς)- ΤΟ ΕΞΑΦΑΝΙΣΜΕΝΟ ΕΚΤΟ ΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥ ΑΡΧΑΙΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΑΛΦΑΒΗΤΟΥ

ΚΟΠΠΑ (Q )- ΤΟ ΕΞΑΦΑΝΙΣΜΕΝΟ 90 ΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥ ΑΡΧΑΙΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΑΛΦΑΒΗΤΟΥ

ΣΑΜΠΙ (ΣΑΝ ΠΙ )- ΤΟ ΕΞΑΦΑΝΙΣΜΕΝΟ 900 ΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥ ΑΡΧΑΙΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΑΛΦΑΒΗΤΟΥ

ΓΙΑΤΙ ΑΠΩΛΕΣΘΗΚΑΝ ΤΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ

Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ ΚΑΤΑ ΠΛΑΤΩΝΑ

ΗΜΕΡΑ ΓΕΝΝΗΣΗΣ

ΗΜΕΡΑ ΓΕΝΝΗΣΗΣ

ΣΥΜΒΑΤΟΤΗΤΑ ΔΡΟΜΩΝ ΖΩΗΣ ΔΥΟ ΑΝΘΡΩΠΩΝ

ΑΡΙΘΜΟΛΟΓΙΑ

ΤΑ ΦΩΝΗΕΝΤΑ ΩΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΕΚΦΡΑΣΗ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΨΥΧΗΣ

Προχωρημένες ρυθμίσεις